Cumhuriyet Öncesi ve Sonrası Ankara’nın Kent Kimliği ve Kültürel Değişimi

Abstract

Planned development of Ankara begins in republic period. An international competition was organized for the city's development plan in 1927, and Prof. Dr. Hermann Jansen's plan won. Unfortunately, the plan wasn't kept loyal in the following years; morphological deteriorations started to be observed in the city. In this paper, physical changes appeared so far have examined, structural and open spaces' evolutions of the historical city have highlighted. Parks and gardens demonstrating adverse changes in both structural and plant design have explained via examples that they lost their identity so far. To halt this negative change, it is crucial to develop new policies to solve the problems by defining them well, to produce new regulations or to strengthen existing ones that respect the historic urban landscapes and cultural assets of the city, to solidify sanctions on this issue and create an impartial judicial unit against crimes committed to the city.

Yerel Yöneti̇m Yaklaşimlari Açisindan Onbi̇ri̇nci̇ Kalkinma Plani (2019-2023)

“…Türkiye Cumhuriyeti'nin inşa süreci boyunca kalkınma kavramı bir hedef olarak belirlendi ve 17 Şubat 1923'te İzmir'de iktisat Kongresi gerçekleştirildi. Mustafa Kemal ATATÜRK Kongrenin açılışında; "Tarihsel süreç içinde Türk Devletlerinin gerek ilerleme gerekse gerileme nedenlerini belirleyen temel faktörün ekonomi olduğunu, kurulan yeni Türkiye'yi yüksek düzeye ulaştırabilmek için ekonomimize en çok önem vermemiz gerektiğini ve dönemsel açıdan zamanımızın tamamıyla ekonomi çağı olduğunu" (Erkan, 2019) vurgulamıştır. Ülkemizin sağladığı gelişme ve dünya ülkeleri ile kurulan ilişkilere bağlı olarak kalkınma olgusu sosyal, kültürel, toplumsal dinamiklerin yanı sıra kentler ve kırsal yerleşimler içinde gündemde olmuştur.…”

Kırklareli Kent Merkezi Çocuk Oyun Alanlarının Peyzaj Tasarım İlkeleri Açısından Değerlendirilmesi

“…varlığı Dördüncü aşama; Alan çalışmalarından elde edilen sonuçların değerlendirilmesini içermektedir. Bu kapsamda mekanlarda kullanılan bitkilerin çeşitli kaynaklardan tür teşhisi yapılmıştır (Oksal, 1952;Hora, 1981;Oğuz ve Yayıntaş, 1987;Odabaş, 1989;Schönfelder ve Schönfelder, 1990;Pamay, 1992;Schönfelder ve Schönfelder, 1995;Seçmen, vd., 1995;Brickell, 1996;Anşin ve Terzioğlu, 1998;Kremer, 1998;Arslan ve Çelem, 2001;Mikolajski ve Edwards, 2003;Akman vd. 2007;Namıkoğlu, 2007;Dalgıç ve Güler, 2015;Altan, 2020).…”