Coronavirus immunogens

Abstract

Coronaviruses (CV) infect a variety of livestock, poultry and companion animals. They belong to at least five antigenic groups. CV cause localized infections of the respiratory and/or intestinal tracts, with the exception of feline infectious peritonitis virus (FIPV) and hemagglutinating encephalomyelitis (HEV) which cause systemic infections. The enteropathogenic CV infect the villous enterocytes resulting in villous atrophy leading to malabsorptive diarrhea. Several CV (bovine CV-BCV, porcine respiratory CV-PRCV, infectious bronchitis virus-IBV) cause respiratory disease. Current evidence indicates that protection against enteric and respiratory CV infections is mediated by passive or active immunity at the primary site of CV replication. Maternal vaccination approaches to induce passive immunity include the use of inactivated and modified live viral vaccines. Modified live viruses and a Ts mutant CV (FIPV) are also used as oral or intranasal vaccines to induce active mucosal immunity. The success of these vaccines in the field is often compromised by a number of potential problems. Coronaviruses are spherical, enveloped viruses, ranging from 80-160 nm in diameter and containing a positive-stranded RNA genome. They possess prominent surface spikes and some species display a fringe of smaller surface projections believed to be the hemagglutinin (HE). Coronaviruses possess 3 to 4 structural proteins: the spike (S) glycoprotein (150-200 kDa), the integral membrane glycoprotein (M; 20-30 kDa) and the nucleocapsid phosphoprotein (N; 43-50 kDa). A subset of CV (BCV, HEV, turkey CV) possess a third glycoprotein on the virion surface, the HE (60-65 kDa). These proteins can be quantitated using pooled monoclonal antibodies (mAb) to distinct epitopes of each protein in ELISA. Most research has focused on the S protein as a candidate antigen for CV vaccines since it induces virus neutralizing (VN) antibodies. However the HE protein stimulates the production of VN and HE inhibiting antibodies and the M protein induces antibodies that neutralize virus in the presence of complement. Attempts to correlate in vitro VN antibody activity with in vivo protection have shown that the passive transfer of VN mAb to the S or HE protein conferred passive protection against CV challenge in some studies, but not others. Additional research has implicated a possible role for other CV proteins in immunity. Studies of mAb to the M protein of transmissible gastroenteritis (TGEV) have provided evidence for a direct role of the M protein in the induction of alpha IFN by porcine blood leukocytes. The potential significance of this phenomenon to immunity to TGEV is unclear.(ABSTRACT TRUNCATED AT 400 WORDS)

Receptor-Binding Domain of Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus Spike Protein Contains Multiple Conformation-Dependent Epitopes that Induce Highly Potent Neutralizing Antibodies

“…The S proteins of coronaviruses are also major antigenic determinants that induce neutralizing Abs (28,29). Thus it is a rationale to use S protein as an Ag for vaccine development (29).…”

Identification of Two Neutralizing Regions on the Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus Spike Glycoprotein Produced from the Mammalian Expression System

“…Developing an effective vaccine is the most cost-effective approach to achieve protection in a large susceptible population (17). The spike (S) protein of SARS-CoV is a candidate antigen for vaccine development (25).…”

Feline Coronavirus infections and feline infectious peritonitis

“…Φέρουν περίβλημα από το οποίο προεκβάλλουν σαν πέ ταλα οι γλυκοπρωτεϊνικες ακίδες, οι οποίες αφ' ενός δι ευκολύνουν την προσκόλληση του ιοΰ στους υποδοχείς των ευπαθών κυττάρων και αφ' έτερου διεγείρουν την προστατευτική ανοσοαπάντηση του οργανισμού 45 . Οι κο ροναϊοί της γάτας παρουσιάζουν στενή αντιγονική συγγέ νεια με αυτούς του σκύλου, του χοίρου και του ανθρώπου, σε βαθμό τέτοιο, ώστε ορισμένοι συγγράφεις να τους θε ωρούν περισσότερο ως παραλλαγές ενός είδους παρά ως διαφορετικά είδη 4 . Από τα στελέχη που προσβάλλουν τη γάτα, ορισμένα είναι εντεροπαθογόνα και προκαλούν υ-ποκλινική ως σοβαρή εντεριτιδα, ενώ άλλα είναι αγγειο-παθογόνα και προκαλούν αγγειίτιδα που στη συνέχεια α-πολήγει στη λοιμώδη περιτονίτιδα 1 .…”

“…Στο 1/3 των περιστατικών δεν ανα πτύσσεται ο υγρός τΰπος, δεν ακολουθεί δηλαδή έξοδος υγροΰ από τα αγγεία, αλλά εμφανίζεται τοπικά πυοκοκ-κιωματώδης αντίδραση οδηγώντας στην ανάπτυξη του ξη ροΰ τΰπου της λοιμώδους περιτονίτιδας 20 . Η εμφάνιση του ενός ή του άλλου τΰπου εξαρτάται από το επίπεδο της κυτ ταρικής ανοσίας του ατόμου, την προηγουμένη ευαισθη τοποίηση του στους κοροναϊοΰς, το στέλεχος του ιοΰ και το βαθμό της μόλυνσης, τη συνΰπαρξη άλλων ασθενειών (προσβολή από τον ιό της λευχαιμίας της γάτας και τον FIV) και τη φυσική κατάσταση του ζώου 1, 2,4,7,8,13 . Συγκριτι κά με τη χυμική ανοσία, η κυτταρική ανοσία φαίνεται να παίζει μεγαλΰτερο ρόλο στην προστασία από τον ιό της λοιμώδους περιτονίτιδας 111521 .…”