Congenital Diaphragmatic Hernia: Predictive Value of MRI Relative Lung-to-Head Ratio Compared with MRI Fetal Lung Volume and Sonographic Lung-to-Head Ratio

Kilian, A. K.; Schaible, Thomas; Hofmann, Valeska; Brade, Joachim; Neff, K. W.; Büsing, Karen A.

doi:10.2214/ajr.08.1082

Cited by 82 publications

(46 citation statements)

References 28 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…In the era of evidence-based medicine, it is important to evaluate the additional value and impact of a new clinical tool on perinatal management before its broader application in clinical practice [2,3,4,5,6,7,8,9]. However, few studies have been able to robustly assess the performance of fetal MRI and its influence on clinical management when compared to ultrasound, as the latter is an operator-dependent tool [2,9,10,11,12].…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

“…Furthermore, quality assurance to confirm and verify the prenatal diagnosis is important; therefore, correlation of the fetal MRI findings with neonatal outcome or postmortem results is imperative. To practice evidence-based medicine, it remains important to evaluate the additional value of fetal MRI in a clinical setting [2,3,4,5,6,7,8,9]. …”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

See 1 more Smart Citation

The Contribution of MRI after Fetal Anomalies Have Been Diagnosed by Ultrasound: Correlation with Postnatal Outcomes

Verburg

Fink

Reidy³

et al. 2015

Fetal Diagn Ther

View full text Add to dashboard Cite

Objective: The aim of this study was to investigate the additional value of fetal magnetic resonance imaging (MRI) in the assessment and management of fetuses with abnormal findings on ultrasound. Methods: A total of 257 patients who had fetal MRI following the ultrasound diagnosis of a fetal anomaly, or were at high risk, were included. The patients were grouped by referral category for fetal MRI. Fetal MRI was compared to ultrasound in the detection of anomalies, i.e. whether additional findings were identified and if this changed diagnosis, prognosis and management during pregnancy. Results: Ultrasound findings were confirmed on fetal MRI in 89% of the cases. Additional findings were seen with MRI in 28% of all patients. The diagnosis changed in 21% and the prognosis in 19% of the cases. Perinatal management changed in 8%. The antenatal findings were confirmed in all cases that had a postmortem examination following termination of pregnancy. In all the pregnancies that continued to delivery and for which the postnatal outcome is known, the findings correlated in 97% of the cases. Conclusion: Fetal MRI provided additional detection of fetal anomalies, leading to a change in diagnosis and prognosis in 19% of the cases. Neonatal and postmortem findings mostly confirmed the fetal MRI diagnosis, suggesting it to be a useful tool for clinical decision making in perinatal management.

show abstract

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

The Contribution of MRI after Fetal Anomalies Have Been Diagnosed by Ultrasound: Correlation with Postnatal Outcomes

Verburg

Fink

Reidy³

et al. 2015

Fetal Diagn Ther

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Kalbin dört odasının izlendiği aksiyel kesitte sağ akciğerin ön-arka ve transvers uzunluklarının çarpılması ile bulunan değe-rin, kafa çevresine oranlanmasına "akciğer/ kafa oranı" denir ve kantifikasyon için en sık kullanılan yöntemdir. Bu oran 1'in altındaysa prognozun kötü, 1,6'nın üzerindeyse prognozun iyi olduğunu gösteren birçok çalışma vardır [2,3,14,15]. Fakat eğer karaciğer abdomendeyse bu oranın survi ile bir korelasyonu olmadığı da gösterilmiştir.…”

Section: Konjenital Diyafram Hernisiunclassified

“…Ayrıca MRG'de karşı akciğerin volümü hesaplanabilir [1,3]. Yapılan bir çalışmada MRG ile hesaplanan volüm %14,3'ün altındaysa yaşamla bağdaş-madığı, %32,8'in üstündeyse bu fetüslerin yaşadığı bildirilmiştir [14]. Anteromedial herni sternumun arkasından foramen Morgagniden gerçekleşir ve çok nadir görülür.…”

Section: Konjenital Diyafram Hernisiunclassified

Fetal Torakal Anomaliler

Topal¹,

Candan²

2017

Trd Sem

View full text Add to dashboard Cite

GİRİŞFetal toraks patolojileri akciğer parankimleri, havayolları ya da vasküler yapılardan köken alabilirler. Birden fazla patolojinin bir arada olduğu hibrid patolojiler sıktır. Temel inceleme yöntemi fetüsün diğer organ sistemlerinde olduğu gibi ultrasonografidir (US). Manyetik rezonans görüntüleme (MRG) ise tanı güçlü-ğünün yaşandığı durumlarda ve akciğer volü-mü hesaplanmasında yardımcı yöntem olarak devreye girmektedir [1,2]. Bu yazıda fetüste izlenen torakal anomaliler, köken aldıkları yapılara göre sınıflandırılarak ve US bulguları temel alınarak sunulmuştur. Fetal Akciğer EmbriyolojisiAkciğerlerin embriyolojisi hakkında bilgi sahibi olmak akciğer kitlelerini tanımak için faydalı olabilir. Alt solunum yolları gebeliğin 4. haftası civarında primitif farenksin kaudal segmentinden oluşmaya başlar. Yaklaşık olarak 5. haftada trakea ve özefagus ayrışır. On altıncı gebelik haftasına kadar bronşlar ve primitif hava boşlukları gelişir ve tamamlanır. On altın-cı ve 24. haftalar arasında primitif hava boşluk-larının sayı ve hacminde artış olur. Yirmi dör-düncü gebelik haftasından sonra alveoller ve terminal hava keseleri gelişmeye devam eder. Akciğer matüritesi için yeterli toraks boşluğu, intrapulmoner sıvı ve diyafram innervasyonu gereklidir [3,4]. İntrapulmoner sıvı gelişen akciğerler tarafından oluşturulur ve küçük hava yollarının distansiyonu için adeta bir stent gö-revi görür. Ayrıca fetal çevresel etkenler de akciğerlerin normal gelişimi için önem taşır. Ör-neğin büyük bir akciğer kitlesi ya da diyafram paralizisi akciğer hipoplazisine neden olabilir. Toraks kafesinin küçük olmasına neden olan patolojilerde de akciğer gelişimi için yeterli yer olmayacaktır ve bu durumda yine hipoplazi gelişecektir. Eğer intrapulmoner sıvı miktarında artış olursa -trakeal atrezi ya da obstrüksiyona neden olan başka bir durumda-bu sefer akciğer hiperplazisi ortaya çıkacaktır [2][3][4].

show abstract

“…Therefore, an observed-to-expected (O/E) LHR could be used regardless of the gestational age at which the study was done (Peralta et al, 2005;Jani et al, 2006b, Kilian et al, 2009. It is worth mentioning that the presence of abdominal viscera in the pleural space and contralateral displacement of the heart and mediastinum seem to play no role in the prognosis of CDH (Kalache et al, 2007).…”

Section: Lung To Head Ratiomentioning

confidence: 99%