Comparison of serum anticardiolipin antibodies and carotid intima media thickness in diabetic patients

Abstract

Diyabetik hastalarda fibrinolitik aktivitede azalma ve trombosit aktivitesinde değişiklikler olur ve bunlar prokoagülan bir durum yaratır. Hiperglisemi varlığında degrade endotelden kaynaklanan antikardiyolipin antikorların (ACA) fosfolipidler üzerine etkisi ve bu antikorlarla diyabetin mikro ve makrovasküler komplikasyonlarının ilişkileri araştırılmıştır. Çalışmamızda tip 1 ve tip 2 diyabetik hastalarda serum ACA düzeyleriyle karotis intima media kalınlığının (CIMT) ilişkisi incelenmiştir. Gereç ve Yöntem: Hastalar iki gruba ayrıldı: Grup I: Tip I diyabetes mellitus (DM) (n=15) ve Grup II: Tip II DM (n=45). Serum ACA IgG düzeyleri ELISA yöntemiyle (Trinity Biotech, USA) ölçüldü. İstatistiksel analiz için Mann-Whitney U testi kullanıldı. Bulgular: Gruplar diyabetin süresi açısından benzerdi (p=0,261). İki grup arasında ACA düzeyleri bakımından fark yoktu. Spot idrarda mikroalbümin seviyeleri ve CIMT grup II'de istatistiksel olarak belirgin yüksekti (sırasıyla p=0,0001, p=0,001). ACA ile CIMT arasında korelasyon bulunmadı (p=0,258). Sonuç: İkinci gruptaki hastalar daha yaşlı olup hipertansiyon ve metabolik sendromları olduğundan, beklendiği gibi endotel disfonksiyonundan dolayı mikroalbüminuri ve CIMT değerleri bu grupta daha yüksekti. DM hastalarında ACA ve CIMT ilişkisi konusunda delil sağlamak için büyük popülasyonlu çalışmalar gereklidir. Anahtar sözcükler: Antikardiolipin antikorları; diabetes mellitus; karotis intima media kalınlığı.