Communication With Family After Loss, in the Context of Transplantology

Why Do We Agree to Organ Donation? Factors of Transplantation Decision Making

“…Tymczasem zebrane dane pokazują, że między członkami rodzin nie ma dobrego przepływu informacji odnośnie do chęci przekazania narządów do transplantacji. Wpływa na to wiele czynników, w tym także proces leczenia, zrozumienie przyczyn choroby i traktowanie jej w szerszej perspektywie oraz zaufanie do służby zdrowia [11]. Motywy postaw wobec transplantacji są jednak różnorodne.…”

“…Wydaje się, że duża część odmów przekazania organów jest skutkiem niechęci i braku zaufania do usług medycznych. Wynika to prawdopodobnie z negatywnych doświadczeń nabytych w czasie kontaktów z personelem medycznym i służbą zdrowia, zwłaszcza wizyt w podstawowej opiece zdrowotnej (POZ) lub podczas hospitalizacji, gdy poziom opieki był niesatysfakcjonujący [11,14,19]. Uwzględniając powyższe założenie, wysunięto postulat, że lekarze kierują się w pierwszej kolejności profesjonalizmem, skupiając się na ratowaniu życia i zdrowia pacjenta, i nie konfrontują się jednocześnie z emocjami czy wątpliwościami rodzin potencjalnych dawców.…”

“…Nawet dobrze wykwalifikowani specjaliści mogą być postrzegani jako nierzetelni, nadmiernie zdystansowani do problemów chorego i w rezultacie oskarżeni o niekompetencję przez niechęć i niezadowolenie krewnych hospitalizowanego chorego. Takie sytuacje i opinie często znajdują odzwierciedlenie w postawie rodziny zmarłego wobec pozyskiwania organów [11].…”

“…Kolejnym wyróżnionym czynnikiem jest sam proces informowania o śmierci pacjenta, wiedza medyczna rodziny, a w szczególności poziom zrozumienia, na czym polega śmierć mózgowa oraz jakie są jej neurologiczne kryteria [6,11,15,20,22]. Praktyka wskazuje, że lekarze często wpadają w pułapkę, posługując się podczas wyjaśniania tego zagadnienia fachowym, złożonym i potocznie niezrozumiałym językiem.…”

“…Co więcej, zastrzeżenia dotyczące nieodpowiedniego kontaktu ze środowiskiem medycznym stają się coraz bardziej powszechne. Najbardziej niepokojące jest jednak panujące przekonanie, że podstawową motywacją lekarzy jest korzyść finansowa, a nie dobro pacjenta [11].…”