Communes and Workers’ Control in Venezuela: Building 21st Century Socialism from Below

Sosyal Ve Dayanişma Ekonomi̇si̇ Neoli̇beral Modele Ve Kapi̇tali̇st İli̇şki̇lere Bi̇r Alternati̇f Olarak Değerlendi̇ri̇lebi̇li̇r Mi̇?

“…25 Latin Amerika'ya bakıldığında, Brezilya'da SDE kapsamındaki 20 bine yakın organizasyonda 1,5 milyon insan çalışmaktadır (Silva, 2017: 11). Venezuela'da binlerce komün ve bir o kadar topluluk mülkiyetinde ve yönetiminde işletme vardır (Azzellini, 2017). Arjantin, Uruguay ve Brezilya başta olmak üzere Latin Amerika, iflas sürecine girdiği için işçileri tarafından devralınarak işçi özyönetimine dönüştürülmüş yüzlerce fabrikaya/işletmeye ev sahipliği yapmaktadır (Howarth, 2007;Şahin ve Gökten, 2013Şahin ve Gökten, , 2017Şahin ve Gökten, , 2018Vieta, 2020;Ness ve Azzellini, 2021;Ruggeri, 2022;Gürler, 2022Gürler, , 2023.…”

IR, imperialism, and the Global South: From Libya to Venezuela

“…Azzellini (2021), for instance, traces revolutionary Bolivarianism to a genuinely Venezuelan revolutionary project that started to take shape in the guerrilla movements of the 1960s, which then became hegemonic for the radical transformation of society in Venezuela during the presidency of Hugo Chávez. The socialist project of revolutionary Bolivarianism under Chávez is grounded in the construction of councilist structures of self-government and control of production, built to overcome the bourgeois state and gradually replace it with a communal state (Azzellini, 2018). The launch of the project of direct democracy in Libya also entailed the renunciation of any form of representation or delegation of the people's authority, jointly with the imperative for permanent, popular self-organizing at every level of society (Capasso, 2020).…”