Coğrafi̇ Bi̇lgi̇ Si̇stemleri̇ (Cbs) Ve Anali̇ti̇k Hi̇yerarşi̇ Süreci̇ (Ahs) İle Tarima Uygun Alanlarin Beli̇rlenmesi̇: Eski̇şehi̇r Örneği̇

Abstract

In this study, it is aimed to determine the areas suitable for agriculture in Eskişehir by GIS and AHP. 1/25000 scale digital topography sheets, digital management map, digital soil map, temperature and precipitation parameters of Eskişehir were used as data. CLC data set was also used to determine the relationship between existing land use and agricultural suitability classes. All criteria affecting the process were scored by taking expert opinions and through the literature. Weighted criteria based on pairwise comparison matrix were first reclassified (Reclassify) and then subjected to Weighted Overlay analysis and mapped with ArcGIS 10.8 program. Based on the analyzes, it has been determined that the highest rate of 26.79% (1987,930 km2) within the boundaries of the buffer zone (7421,702 km2) formed around the Porsuk River in terms of agricultural suitability consists of "suitable" areas. As a result, it was determined that the urban settlement in Eskişehir and large production facilities such as Eskişehir Organized Industrial Zone developed on the areas in the "highly suitable" class in terms of agriculture. This situation poses a threat in terms of sustainability and production. Apart from that, agricultural activities are carried out in areas that are in the appropriate and highly suitable class determined for the research area.

Kastamonu İlinde Nüfus ve Yerleşmelerin Topografik Faktörlere Göre Dağılımı

“…Eski dönemlerden günümüze devam eden ters bakı özelliği, kışları sert geçen Kastamonu ilinin ısınma ihtiyacına yönelik daha fazla yakıt tüketimine neden olmaktadır. Bu durum hem enerji tüketiminde hem de ekonomik anlamda zarara yol açmaktadır (Koca & Menteşe, 2020). Bazı çalışmalarda bakı faktörünün, yerleşmelerin özellikle ısınma ve yakıt ihtiyacını etkilediğini, güneşe dönük yamaçların dulda yamaçlara göre daha az yakıt yakmakta olduğu belirtilmiştir (Özdemir & Karadoğan, 1996).…”

“…Yükselti de olduğu gibi eğim gruplarıyla yerleşme arasında da ters ilişki söz konusudur. Yükselti dolayısıyla eğim arttıkça yerleşmelerin sayısı azalmakta ve nüfus seyrekleşmektedir (Koca & Menteşe, 2020).…”