Co-optation Reconsidered: Authoritarian Regime Legitimation Strategies in the Jordanian “Arab Spring”

Abstract

Abstract1 In authoritarian polities, co-optation plays a crucial role for maintaining regime stability. While the practice of co-optation is well-studied, the concept itself has received less attention by scholars. This paper seeks to fill this conceptual gap by offering a new definition of co-optation and developing a typology of different strategies in the context of authoritarian rule. In this conceptualization, the targets of regime strategies play a central role, as their response to co-optation attempts is decisive for assessing success or failure. The contribution studies the well-known mechanisms of institutional-structural and material co-optation, complemented by traditional and identity-related co-optation to account for context-specific dynamics especially in Arab monarchies, but also beyond. The concept is applied to a case study of Jordan during the early phase of the Arab uprisings. The main finding is that most strategies to widen the regime base failed, while strategies to strengthen the regime base were successful.

Religion as a tool for authoritarian legitimation: The case of Bangladesh

“…This is a process rather than a fixed event. In the past decade there has been renewed interest in legitimacy and a wide array of studies have been published on how authoritarian rulers make the legitimacy claim and how it impacts the durability of the regime (Dukalskis & Gerschewski, 2017; Josua, 2016; Kailitz & Stockemer, 2017; von Soest & Grauvogel, 2017). As there are variations of authoritarianism, their legitimation mechanisms similarly vary; however, it is also evident that these regimes are not entirely dependent on the election as the only source of their legitimacy claim.…”

If You Can't Include Them, Exclude Them: Countering the Arab Uprisings in Algeria and Jordan

“…These strategies are directed towards individuals, groups, or the whole population. Co-optation is a subtype of legitimation that brings additional benefits for the target, such as rents or political offices (Josua 2016). The effect of both kinds of strategies is supposed to be the target group's inclusion.…”

พรรคพลังประชารัฐและการเมืองของการดึงเข้ามาเป็นพวก

“…แต่ งตั ้ งให้ นั กการเมื องที ่ ย้ ายเข้ าเป็ นพวกรั บตำแหน่ งทางการเมื องหลั งการเลื อกตั ้ ง เพราะผลเลื อกตั ้ งถู กควบคุ มโดยรั ฐบาล คสช. เป็ นการใช้ อำนาจรั ฐเอื ้ อผลเลื อกตั ้ งของพรรคพลั ง ประชารั ฐ ซึ ่ งพรรคการเมื องอื ่ นไม่ มี อำนาจดั งกล่ าว แพ้ การเลื อกตั ้ ง ซึ ่ งผู ้ มี อำนาจในพรรคพลั งประชารั ฐแต่ งตั ้ งให้รั บตำแหน่ งทางการเมื อง และได้ รั บ เงิ นเดื อนทำให้ มี รายได้ เป็ นค่ าตอบแทน "พลั งประชารั ฐ เกิ ดขึ ้ นที ่ บ้ านท่ านสุ ชาติ จากคนที ่ เป็ นผู ้ ก่ อตั ้ ง ก็ ไปคุ ยกั นที ่ นั ้ นที ่ บ้ าน ท่ านสุ ชาติ เพราะท่ านเคยทำพรรคการเมื องมาหลายพรรค ท่ านเป็ นคนที ่ มี พวกเยอะ ก็ ไปนั ่ ง คุ ยกั นที ่ บ้ านริ มน้ ำ เพราะฉะนั ้ น การที ่ เรามาอยู ่ พรรคพลั งประชารั ฐก็ เพราะเจ้ านายเป็ นผู ้ ร่ วม ก่ อตั ้ ง แต่ แกไม่ เอาตำแหน่ ง แต่ ว่ าก็ โอเค พอเลื อกตั ้ งเสร็ จพลั งประชารั ฐสามารถที ่ จะเป็ นแกน ในการจั ดตั ้ งรั ฐบาลได้ แกก็ ไปเป็ นรองประธาน จริ ง ๆ นะ พรรคที ่ เป็ นแกนจั ดตั ้ งรั ฐบาลต้ อง ได้ รั บตำแหน่ งเป็ นประธานสภา เรื ่ องของสภา คื อประธานนะ แต่ ผลสุ ดท้ ายเขาก็ เอาให้ ประชาธิ ปั ตย์ เขาก็ ต่ อรองว่ าถ้ าเขาไม่ ได้ เขาก็ ไม่ ร่ วม อะไรแบบเนี ่ ย มั นเป็ นเทคนิ คของการ ต่ อรอง การเข้ าร่ วมรั ฐบาล เพราะฉะนั ้ น ท่ านชวนก็ เลยเป็ นประธาน จากการที ่ ประชาธิ ปั ตย์ บี บ (หั วเราะ) ท่ านสุ ชาติ ท่ านก็ ไม่ ว่ า ไม่ ได้ เป็ นประธาน ก็ เป็ นรองประธานก็ ได้ เพราะแกไม่ เอาตำแหน่ งรั ฐมนตรี ถึ งแม้ เขาจะเสนอให้ ก็ รู ้ ว่ าแกอยากจะได้ ก็ เอาไปได้ เพราะฉะนั ้ น การ ที ่ มาอยู ่ พลั งประชารั ฐเพราะอะไร จริ ง ๆ เพราะเจ้ านายเป็ นคนร่ วมก่ อตั ้ งพรรค จริ ง ๆ ใน พื ้ นที ่ เขาก็ ยั งต้ านทหารอยู ่ ว่ าพลั งประชารั ฐคื อ พรรคของทหาร ซึ ่ งจริ ง ๆ แล้ ว เราไม่ ชื ่ นชอบ ทหาร เราสู ้ กั บเผด็ จการมาโดยตลอด แต่ ว่ าเราเทิ ดทู นสถาบั นเราปกป้ องสถาบั น แล้ วเรารู ้ ว่ า อดี ตที ่ ผ่ านมามี คนจะล่ มสถาบั น ก็ เลยมี อยู ่ พรรคนี ้ " (รณฤทธิ ชั ย คานเขต, 24 มี นาคม 2564 สั มภาษณ์ โดยผู ้ เขี ยน) ส่ วนตำแหน่ งการเมื องที ่ ได้ รั บแต่ งตั ้ ง หลั งย้ ายเข้ าพรรคพลั งประชารั ฐ นั กการเมื องพรรค ภู มิ ใจไทยที ่ ถู กดึ งเข้ ามาเป็ นพวกพรรคพลั งประชารั ฐและย้ ายเข้ าพรรคสะท้ อนว่ า ผู ้ ใหญ่ ในพรรค แต่ งตั ้ งให้ ได้ รั บตำแหน่ งนั กวิ ชาการประจำตั วรองประธานสภา เพื ่ อได้ เงิ นเดื อน แม้ จะไม่ ได้ รั บเลื อกตั ้ ง กลยุ ทธ์ การดึ งเข้ าเป็ นพวกด้ วยตำแหน่ งทางการเมื อง ผู ้ มี อำนาจในพรรคพลั งประชารั ฐตอบแทน นั กการเมื องที ่ ถู กดึ งแม้ ไม่ ชนะเลื อกตั ้ ง ทำให้ นั กการเมื องที ่ ถู กดึ งเข้ ามาเป็ นพวกเกิ ดความรู ้ สึ ก สนั บสนุ นพรรคพลั งประชารั ฐที ่ ไม่ ทอดทิ ้ งสมาชิ กพรรค นโยบายด้ านเศรษฐกิ จเป็ นนโยบายที ่ ผู ้ มี อำนาจแอบอ้ างให้ สอดคล้ องการสื บทอดระบอบ อำนาจนิ ยม(Gandhi, 2008;Josua, 2011) พรรคพลั งประชารั ฐสื บทอดอำนาจด้ วยกลยุ ทธ์ ดึ งเข้ ามาเป็ นพวกโดยให้ ประโยชน์ ด้ าน นโยบายและงบประมาณแก่ นั กการเมื องที ่ ย้ ายเข้ าพรรค ผู ้ มี อำนาจใช้ กลวิ ธี ให้ ประโยชน์ ด้ านนโยบาย แก่ ประชาชน เพื ่ อหวั งสร้ างความประทั บใจแก่ ผู ้ ใช้ สิ ทธิ ์ เลื อกตั ้ งและดึ งฐานเสี ยงเดิ มของพรรคเห็ นต่ าง ให้ หั นมาสนั บสนุ นพรรคพลั งประชารั ฐ นโยบายที ่ ว่ าคื อ "นโยบายประชารั ฐ" เป็ นนโยบายเศรษฐกิ จ คล้ ายกั บโครงการประชานิ ยมจากพรรคไทยรั กไทยที ่ สร้ างความทรงจำต่ อผู ้ ใช้ สิ ทธิ ์ เลื อกตั ้ ง ตั ้ งแต่ พ.ศ. 2544 จนถึ งปั จจุ บั น จุ ดยื นทางการเมื องของพรรคไทยรั กไทยคื อการต่ อต้ านระบอบอำนาจนิ ยม หรื อ อำนาจที ่ ไม่ ได้ มี จากการเลื อกตั ้ ง เมื ่ อผู ้ นำพรรคขึ ้ นมาเป็ นกรั ฐบาลพรรคจะถู กรั ฐประหารมาโดยตลอด และการรั ฐประหาร พ.ศ.…”