Chromosomal Damage Induced by Chlorambucil in Chronic Lymphocytic Leukaemia

Abstract

Evidence of chromosomal damage was found in mitogen stimulated cultures of the lymphocytes from patients with chronic lymphocytic leukaemia (CLL), who had been treated with chlorambucil, if sensitivity of the cells to the drug could be demonstrated by an in vitro test (Lawler et al 1971). Additional chromosomal damage was induced when chlorambucil was added to such lymphocytes, in the presence of mitogens, in vitro. On the other hand, if the patients' lymphocytes had previously shown resistance to chlorambucil but little chromosomal damage resulted from therapy or could be induced when the drug was added in in vitro experiments. Chromosomally rearranged lymphocytes found in patients with CLL, who have been treated with chlorambucil, may be interpreted as surviving cells with drug induced changes.

Σύνθεση β-λακταμικών τροποποιημένων και μη στεροειδών εστέρων της χλωραμβουκίλης και αναλόγων αυτής. Αντινεοπλασματική δράση αυτών in vitro και in vivo

“…των τελικών προϊόντων από 78% σε ~90%. Η δομή των λακταμών[122] και[124] ταυτοποιήθηκε με φασματοσκοπία πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού (NMR) ως 7α-αζα-7-κετο. Στην περίπτωση της οξϊμης της 5α-χολεοταν-7-όνης[121] αναφέρουν ότι είναι δυνατή η ύπαρξη ενός μόνο ισομερούς στο οποίο το υδροξύλιο βρίσκεται σε anti θέση ως προς το Γ-δακτύλιο, εφόσον τα φασματοσκοπικά δεδομένα που προκύπτουν για το προϊόν της μετάθεσης Beckmann, αποκλείουν το Ένα χρόνο αργότερα, οι Ahmad και Siddiqui378 μελέτησαν τη μετάθεση Beckmann των ίδιων οξιμών[119] και[125], καθώς και της οξίμης[123].Για τη σύνθεση των χολεοτανικών Β-λακταμών χρησιμοποίησαν μία νέα μέθοδο που είχε αναπτυχθεί το 1962 από τον ßraig και τους συνεργάτες 1970 οι Matkovics, Tegyey, Resch, Sirokman και Boga 382 με σκοπό va συμπληρώσουν με περισσότερα πειραματικά δεδομένα προηγούμενη μελέτη 377 της μετάθεσης Beckmann χολεστανικών αναλόγων, συνέθεσαν μια σειρά Β-λακταμών του χολεοτανϊου προκειμένου να αξιολογήσουν την και της 3β,17β-διυδροξυ-5α-ανδροσταν-7-όνης [138].…”