Chapter 7: Disfluent Speech Characteristics of Monolingual Spanish-Speaking Children

Watson, J. P.; Byrd, Courtney T.; Carlo, Edna J.

doi:10.21832/9781847693570-009

Cited by 4 publications

(3 citation statements)

References 0 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Consistent with this line of reasoning is the observation that the linguistic characteristics of an utterance influences stuttering, which suggests that central processes are playing a role as opposed to purely peripheral processes (e.g., Hernández-Jaramillo & Álvarez, 2009;Watson, Byrd, & Carlo, 2011a).…”

mentioning

confidence: 86%

Lexical and Phonological Processing in Visual Word Recognition by Stuttering Children: Evidence from Spanish

2014

View full text Add to dashboard Cite

A number of studies have pointed out that stuttering-like disfluencies could be the result of failures in central and linguistic processing. The goal of the present paper is to analyze if stuttering implies deficits in the lexical and phonological processing in visual word recognition. This study compares the performance of 28 children with and without stuttering in a standard lexical decision task in a transparent orthography: Spanish. Word frequency and syllable frequency were manipulated in the experimental words. Stutterers were found to be considerably slower (in their correct responses) and produced more errors than the non- stutterers (χ(1) = 36.63, p < .001, η2 = .60). There was also a facilitation effect of syllable frequency, restricted to low frequency words and only in the stutterers group (t1(10) = 3.67, p < .005; t2(36) = 3.10, p < .001). These outcomes appear to suggest that the decoding process of stutterers exhibits a deficit in the interface between the phonological-syllabic level and the word level.

show abstract

mentioning

confidence: 86%

Lexical and Phonological Processing in Visual Word Recognition by Stuttering Children: Evidence from Spanish

2014

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Επίσης, τα παιδιά με ήπιο τραυλισμό που ξεκινούν να τραυλίζουν μεταξύ 18 μηνών και 7 ετών, όπως τα παιδιά του δείγματός μας, ξεκινούν να τραυλίζουν κάνοντας επαναλήψεις (Perez & Stoeckle, 2016 (Watts et al, 2015) ή δεν διαφέρουν σημαντικά από αυτές των συνομηλίκων τους χωρίς δυσκολία στη ροή της ομιλίας (Bonelli et al, 2000). Σε αντίθεση όμως με τις παραπάνω έρευνες και με τα αποτελέσματα της δικής μας έρευνας άλλες μελέτες δείχνουν ως προς τη γραμματική ότι γενικά τα παιδιά με τραυλισμό έχουν χαμηλότερη επίδοση από τους συνομηλίκους τους χωρίς τραυλισμό στις μορφολογικές και συντακτικές δεξιότητες (Junuzovic-Zunic & Ibrahimagic, 2013) και, επίσης, αντιλαμβάνονται και παράγουν διαφορετικά τις συντακτικές δομές των προτάσεων (Anderson & Conture, 2000;Watson, Byrd & Carlo, 2011;Bauman et al, 2012 (Leonard, Miller & Gerber, 1999) και ότι η επίδοσή τους στη μορφολογία είναι σημαντικά χαμηλότερη από αυτή των παιδιών τυπικής ανάπτυξης (Eadie et al, 2002 (Yairi, 1983;Yairi & Ambrose, 1992;Kloth et al, 1999;Mansson, 2000), ενώ αργότερα στη σχολική ζωή οι διαφορές μεταξύ των δύο φύλων γίνονται σαφώς εντονότερες (Bloodstein, 1995;Mansson, 2000) με τα κορίτσια να καταφέρνουν να ξεπεράσουν τη δυσχέρεια στη ροή της ομιλίας πολύ πιο εύκολα από ότι τα αγόρια (Yairi & Ambrose, 1992 Watkins & Yairi, 1997). Το χαμηλό επίπεδο φωνολογικής ανάπτυξης επιβραδύνει τη βελτίωση στη ροή της ομιλίας και για το λόγο αυτό η λογοθεραπευτική παρέμβαση θα πρέπει να εστιάζει τόσο στη βελτίωση της ροής της ομιλίας όσο και στην ίδια την εκφορά της ομιλίας δηλαδή στο φωνολογικό σύστημα του παιδιού.…”

Section: προσωπικότηταunclassified

“…Άρα, όπως και στην κατανόηση και την έκφραση του λόγου, ίσως και στη σημασιολογία τα άτομα με τραυλισμό δεν παρουσιάζουν σημαντικά ελλείμματα (ποσοτικές διαφορές), αλλά λεπτές διαφορές (ποιοτικά ελλείμματα).Αναφορικά με τη σχέση τραυλισμού και λεξιλογίου έχει φανεί σε κάποιες μελέτες(Hall & Burgess, 2000;Hall, 2004) ότι, όταν υπάρχει ασυγχρονισμός και ανισότητα ανάμεσα στις λεξιλογικές και τις συντακτικές δεξιότητες ενός παιδιού, τότε αυτό μπορεί να οδηγηθεί σε δυσχέρεια στη ροή της ομιλίας. Οι Anderson, Pellowski και1.24.4 Μορφολογία/σύνταξηΈρευνες σχετικά με τον τραυλισμό και τη μορφολογία/σύνταξη έχουν εντοπίσει διαφορές ανάμεσα στα παιδιά που τραυλίζουν και σε αυτά που δεν τραυλίζουν ως προς τον τρόπο που αντιλαμβάνονται, αλλά και παράγουν τις διάφορες συντακτικές δομές(Anderson & Conture, 2000;Watson, Byrd & Carlo, 2011; Bauman et al, 2012). Φαίνεται να υπάρχει ένας συνδετικός κρίκος ανάμεσα στην παραγωγή του λόγου και της ομιλίας και στα επιμέρους γλωσσικά υποσυστήματα, όπως είναι η μορφολογία και η σύνταξη.…”

unclassified

Τραυλισμός (Βατταρισμός) Και Ειδική Αναπτυξιακή Διαταραχή Του Λόγου Και Της Ομιλίας Σε Παιδιά Προσχολικής Ηλικίας

Πετράκη¹

View full text Add to dashboard Cite

Εισαγωγή: Ο τραυλισμός στην προσχολική ηλικία αποτελεί μία σύνθετη και πολυδιάστατη νευροαναπτυξιακή διαταραχή που σχετίζεται με την παραγωγή της ομιλίας, επηρεάζεται από βιολογικούς, περιβαλλοντικούς, γλωσσικούς και συναισθηματικούς παράγοντες και συχνά συνυπάρχει με την ειδική αναπτυξιακή διαταραχή του λόγου και της ομιλίας. Υπάρχει μία υποκατηγορία παιδιών που παρουσιάζουν ταυτόχρονα δυσκολία στη ροή της ομιλίας καθώς και δυσκολία σε άλλους τομείς του λόγου και της ομιλίας όπως στη φωνολογία, τη σημασιολογία και τη σύνταξη.Μεθοδολογία: Η παρούσα μελέτη έχει ως γενικό σκοπό τη διερεύνηση της σχέσης ανάμεσα στον τραυλισμό και την ειδική αναπτυξιακή διαταραχή του λόγου και της ομιλίας στην προσχολική ηλικία. Το δείγμα της παρούσας μελέτης αποτελούνταν από τρεις ομάδες: την ομάδα με τραυλισμό (Τ) (Ν=20), την ομάδα με τραυλισμό και ειδική αναπτυξιακή διαταραχή του λόγου και της ομιλίας (Τ/ΕΑΔ) (Ν=21) και την ομάδα με ειδική αναπτυξιακή διαταραχή στο λόγο και την ομιλία (ΕΑΔ) (Ν=25). Οι ηλικίες των παιδιών του δείγματος κυμαίνονταν από 4;0-6;0 ετών (Τ: Μ.Η.: 5;1 έτη, ΤΑ=0,6 έτη) (Τ/ΕΑΔ: Μ.Η. 4;9 έτη, ΤΑ=0,7 έτη) (ΕΑΔ: Μ.Η.: 5,0 έτη, ΤΑ=0,7 έτη). Αποτελέσματα: Τα παιδιά με Τ και τα παιδιά με Τ/ΕΑΔ παρουσίαζαν την ίδια σοβαρότητα και τα ίδια χαρακτηριστικά αναφορικά με τον τραυλισμό τους. Ως προς το λόγο και την ομιλία, τα παιδιά με Τ/ΕΑΔ και τα παιδιά με ΕΑΔ παρουσίαζαν ελλείμματα μόνο στον τομέα της φωνολογίας. Το προφίλ των παιδιών με Τ και αυτό των παιδιών με Τ/ΕΑΔ διέφερε ως προς το ιστορικό, την αιτιολογία και την έκβαση των δυσκολιών. Τα παιδιά με Τ φάνηκε να καταφέρνουν να ξεπερνούν τον τραυλισμό τους ευκολότερα με λογοθεραπεία συγκριτικά με τα παιδιά με Τ/ΕΑΔ. Τέλος, δεν υπήρξαν διαφορές ως προς την έκβαση των δυσκολιών αναφορικά με το φύλο μεταξύ των παιδιών με Τ και των παιδιών με Τ/ΕΑΔ. Συζήτηση: Η βιβλιογραφία αναφέρει ότι υπάρχει μία υποκατηγορία παιδιών προσχολικής ηλικίας που αντιμετωπίζει τόσο τραυλισμό όσο και ειδική αναπτυξιακή διαταραχή του λόγου και της ομιλίας με κυριότερες δυσκολίες στον τομέα της φωνολογίας αλλά το συγκεκριμένο θέμα χρειάζεται να διερευνηθεί περισσότερο. Ενώ η σοβαρότητα και τα χαρακτηριστικά του τραυλισμού φαίνεται να ομοιάζουν ανάμεσα στα παιδιά με τραυλισμό και στα παιδιά με τραυλισμό και ειδική αναπτυξιακή διαταραχή του λόγου και της ομιλίας, το ιστορικό, η αιτιολογία, η συννοσηρότητα με άλλες αναπτυξιακές διαταραχές και η έκβαση φαίνεται να διαφέρουν. Σε επίπεδο πρόληψης, αξιολόγησης, παρέμβασης και έρευνας θα πρέπει να προσεγγίζονται διαφορετικά τα παιδιά μόνο με τραυλισμό και τα παιδιά με τραυλισμό και συνοδές διαταραχές στο λόγο και την ομιλία.

show abstract

Effects of Length, Complexity, and Grammatical Correctness on Stuttering in Spanish-Speaking Preschool Children

Watson

Byrd

Carlo

2011

Am J Speech Lang Pathol

Self Cite

View full text Add to dashboard Cite

Purpose: To explore the effects of utterance length, syntactic complexity, and grammatical correctness on stuttering in the spontaneous speech of young, monolingual Spanishspeaking children. Method: Spontaneous speech samples of 11 monolingual Spanish-speaking children who stuttered, ages 35 to 70 months, were examined. Mean number of syllables, total number of clauses, utterance complexity (i.e., containing no clauses, simple clauses, or subordinate and /or conjoined clauses), and grammatical correctness (i.e., the presence or absence of morphological and syntactical errors) in stuttered and fluent utterances were compared. Results: Findings revealed that stuttered utterances in Spanish tended to be longer and more often grammatically incorrect, and contain more clauses, including more subordinate and /or conjoined clauses. However, when controlling for the interrelatedness of syllable number and clause number and complexity, only utterance length and grammatical incorrectness were significant predictors of stuttering in the spontaneous speech of these Spanish-speaking children. Use of complex utterances did not appear to contribute to the prediction of stuttering when controlling for utterance length. Conclusions:Results from the present study were consistent with many earlier reports of English-speaking children. Both length and grammatical factors appear to affect stuttering in Spanish-speaking children. Grammatical errors, however, served as the greatest predictor of stuttering.

show abstract

Chapter 7: Disfluent Speech Characteristics of Monolingual Spanish-Speaking Children

Cited by 4 publications

References 0 publications

Lexical and Phonological Processing in Visual Word Recognition by Stuttering Children: Evidence from Spanish

Lexical and Phonological Processing in Visual Word Recognition by Stuttering Children: Evidence from Spanish

Τραυλισμός (Βατταρισμός) Και Ειδική Αναπτυξιακή Διαταραχή Του Λόγου Και Της Ομιλίας Σε Παιδιά Προσχολικής Ηλικίας

Effects of Length, Complexity, and Grammatical Correctness on Stuttering in Spanish-Speaking Preschool Children

Contact Info

Product

Resources

About