Changes in serum cortisol, metabolites, osmotic pressure and electrolytes in response to different blood sampling procedures in cultured sea bass (Dicentrarchus labrax L.)

Abstract

This study investigated the eect of ®ve sampling procedures on serum cortisol, glucose, total protein, osmolality, Na + , Cl ± , K + and Ca ++ concentrations in 2-year-old cultured sea bass (Dicentrarchus labrax L).Mild disturbance caused by rapid removal of ®sh and brief handling did not induce signi®cant variation in any of the blood parameters investigated. Con®nement and crowding elicited a high and signi®cant increase in serum cortisol, glucose, osmolality, Na + , Cl ± , and Ca ++ concentrations. Exposure to MS 222 (140 mg L ±1 ) signi®cantly increased osmolality, but not ionic concentration. Site of blood withdrawal (cardiac sinuses/caudal vein) had no eect on the concentration of analysed blood constituents, except for K + levels. Scattered literature of sea bass blood chemistry is reviewed and compared with`normal' ranges of blood constituents measured in this study. We conclude that it is necessary to select and rigorously execute an opportune blood sampling procedure whenever blood constituents are used as indicators of ®sh functional state.

Immunohistochemical localization of constitutive and inducible Heat Shock Protein 70 in carp (Cyprinus carpio) and trout (Oncorhynchus mykiss) exposed to transport stress

“…Gornati et al (2004Gornati et al ( , 2005 detected a different expression of HSP70 and HSP90 mRNAs in sea bass farmed at different stocking densities. Moreover, handling and stocking density procedures can affect cortisol levels as suggested by several authors (Marino et al 2001, Skjervold et al 2001, Simontacchi et al 2008. Recently, we demonstrated that inducible HSP70 mRNA, examined by Real Time PCR, was significantly higher in skin and skeletal muscle of sea bass exposed to transport stress than in controls (Poltronieri et al 2007); in the same experimental conditions, inducible HSP70 protein, detected by immunohistochemistry, was found only in skeletal muscle of stressed animals (Poltronieri et al 2007) suggesting that HSP70 mRNA and protein could be potential candidates to describe welfare in fish.…”

Χρήση αναισθητικών ουσιών στο λαβράκι (Dicentrarchus labrax L.) συμβολή τους στον περιορισμό του στρες και επίδρασή τους στο ανοσοποιητικό σύστημα και στην ανάπτυξη

“…κατά τους συνήθεις χειρισμούς ή κατά τον περιορισμό διάρκειας μίας ώρας, η συγκέντρωση της κορτιζόλης αυξάνεται ταχύτατα, συχνά μέσα σε 1 min και επανέρχεται σε φυσιολογικά επίπεδα μετά από 24-48 ώρες (Mommsen et al 1999). Στο λαβράκι, αμέσως μετά την αύξηση της ιχθυοπυκνότητας για 5 min, η συγκέντρωση της κορτιζόλης είχε τριπλασιαστεί (Marino et al 2001), ενώ στην τσιπούρα, αμέσως μετά από χειρισμούς και αύξηση της ιχθυοπυκνότητας για μία ώρα, ήταν 200 φορές υψηλότερη από τη συγκέντρωση στους μάρτυρες, και παρέμενε περίπου 10 φορές υψηλότερη μετά από 168 ώρες (Rotllant et al 2001).…”

“…Έτσι, κατά τους μήνες με τις χαμηλότερες θερμοκρασίες (Ιανουάριο έως Μάιο) κυμαίνεται από 10 έως 25 μg/dl, ενώ τους μήνες με τις υψηλότερες θερμοκρασίες (Ιούλιο έως Οκτώβριο) από 40 έως 60 μg/dl (Planas et al 1990). Ακόμη, παρουσιάζει διακυμάνσεις και κατά τη διάρκεια της ημέρας και εξαρτάται από τη χρονική διάρκεια της ημέρας και της νύχτας και από την ώρα χορήγησης της τροφής (Planas et al 1990), ενώ ποικίλλει και από άτομο σε άτομο (Marino et al 2001).…”

“…Ωστόσο, οι μεταβολές της συγκέντρωσης της γλυκόζης κατά το στρες είναι γενικά πιο ήπιες από τις μεταβολές της συγκέντρωσης της κορτιζόλης (Marino et al 2001).…”

“…Στην ιριδίζουσα πέστροφα, λόγω χειρισμών και συνωστισμού, προκλήθηκε άμεση αύξηση της συγκέντρωσης της γλυκόζης, η οποία ήταν ευθέως ανάλογη της διάρκειάς τους (Wells & Pankhurst 1999). Στο λαβράκι η συγκέντρωση της γλυκόζης σχεδόν διπλασιάστηκε αμέσως μετά από αύξηση της ιχθυοπυκνότητας για 5 min (Marino et al 2001), ενώ το ίδιο παρατηρήθηκε και στην τσιπούρα αμέσως μετά από χειρισμούς και αύξηση της ιχθυοπυκνότητας για μία ώρα, η δε συγκέντρωση της γλυκόζης επέστρεψε στα κανονικά επίπεδα μέσα σε 24 ώρες (Rotllant et al 2001).…”