Çevresel şartların tek tesirli yapışma bağlantılı kompozitler üzerinde etkisi

Abstract

Tek tesirli bağlantı, yapışma bağlantı, hidrotermal etki, hasar yükü, kompozit malzeme ÖZET Fiber takviyeli kompozitlerin birçok alanda kullanımları giderek artmaktadır. Bu alanlarda kullanımı etkileyen çevresel şartlar, kompozitlerin dayanımları ve bağlantı performansları üzerindeki etkilerinin anlaşılması açısından önemlidir. Ayrıca daha uygun tasarımların oluşmasında da etkin rol oynamaktadırlar. Bu çalışmada, farklı bindirme uzunlukları ve fiber takviye açılarına sahip, tek tesirli bindirme yapışma bağlantılı kompozitlerin hidrotermal ortamda davranışları incelenmiştir. Bu davranışları tahmin etmek için 40 o C, 60 o C ve 80 o C sabit bir su sıcaklığında ve değişken daldırma periyodlarında (15 gün, 30 gün ve 45 gün ) bir deneysel çalışma gerçekleştirilmiştir. Fiber takviye açıları [0 o ]8 ve [45 o /-45 o /0 o /90 o ]s olan cam epoksi kompozit levhalar kullanılmıştır. Bu iki levhadan bindirme uzunlukları 25 mm ve 35 mm olan numuneler hazırlanmıştır. Hidrotermal ortama yerleştirilen bu numunelerden, emilim oranları, hasar yükleri ve hasar tipleri elde edilmiştir. Bu sonuçlar kendi aralarında ve oda sıcaklığında bekletilen numuneler ile karşılaştırılmıştır. Bu çalışmada; [45 o /-45 o /0 o /90 o ]s fiber dizilimli numunelerden elde edilen hasar yük değerlerinin, [0 o ]8 fiber dizilimli numunelerden elde edilen değerlerden daha düşük olduğu tespit edilmiştir. En düşük hasar yük değerleri, 80 o C sıcaklığa maruz kalan numunelerden elde edilmiştir. Tüm numunelerin hidrotermal ortamda bekleme süresi ve ortamın sıcaklığı arttığı zaman hasar yüklerinin düştüğü ancak nem emilim oranlarının arttığı tespit edilmiştir. Buna bağlı olarak, genel olarak hasar tiplerinde, fiber hasarı ve yapıştırıcı hasarı beraber elde edilmiştir.