Cerrahlardaki egzersiz alışkanlığının kas-iskelet sistemi ağrısına ve postüre etkisi

Abstract

Makale başlığı: Cerrahlardaki egzersiz alışkanlığının kas-iskelet sistemi ağrısına ve postüre etkisi. Kısa başlık: Cerrahlarda egzersizin ağrı ve postüre etkisi. Öz Amaç: Düzenli egzersiz yapma alışkanlığı olan ve olmayan cerrahların, kas-iskelet sistemi ağrıları ve postürleri arasındaki farkın belirlenmesidir. Gereç ve yöntem: Hastanemizde en az bir yıldır çalışan ve benzer ergonomik risklere sahip olan cerrahlar düzenli egzersiz yapma alışkanlıklarının olup olmamasına göre iki gruba ayrılmıştır. Katılımcıların; tanımlayıcı bilgi formu, Örebro kas-iskelet ağrı tarama anketi, New York postür derecelendirmesi ve İşyeri Ergonomik Risk Değerlendirmesi yüz yüze ortamda yapılmıştır. Bulgular: Çalışmaya, %78,9 (n=45)'u erkek ve %21,1 (n=12)'i kadın cerrah dahil edildi. Cerrahların %10,5 (n=6)'i, meslek hayatları boyunca işleri ile ilgili sağlık sorunu/yaralanma geçirdiklerini bildirdi. Cerrahların %7 (n=4)'sinin düşük, %89,5 (n=51)'inin orta ve %3,5 (n=2)'inin yüksek düzeyde ergonomik riske sahip olduğu saptandı. Çalışmaya katılan tüm cerrahların, çok iyi düzeyde postüre sahip oldukları belirlendi. Egzersiz yapma alışkanlığı olan cerrahların (n=21) vücut kütle indeksinin daha düşük (p=0,018) ve postürünün daha düzgün olduğu tespit edildi (p=0,023). Düzenli egzersiz yapmayan cerrahların Örebro kasiskelet ağrı tarama anketi puanı daha yüksek olmakla birlikte istatistiksel anlamlı fark belirlenmedi (p˃0,05). Örebro kas-iskelet ağrı tarama anketi puanının New York postür derecelendirmesi puanı ile negatif yönlü; New York postür derecelendirmesinin ise vücut kütle indeksi ile negatif yönlü, egzersiz süresi ve egzersiz yılı ile pozitif yönlü doğrusal ilişki gösterdiği tespit edildi (p˂0,05). Sonuç: Çalışmaya katılan cerrahların çoğunluğunun orta düzeyde ergonomik riske, tamamının ise çok iyi düzeyde postüre sahip olduğu tespit edildi. Egzersiz yapma alışkanlığının cerrahların vücut kütle indeksi, iş kaynaklı kas-iskelet sistemi ağrısı düzeyi ve postür düzgünlüğüne olumlu etkisi olduğu belirlendi.