Case‐based surveillance study in judicial districts in Turkey: Child sexual abuse sample from four provinces

Abstract

Child sexual abuse is a universal public health problem. Although studies have reported that 11% to 37% of children have been sexually abused in Turkey, no accurate information is available. Thus, this study aims to investigate child sexual abuse cases registered in legal databases in select provinces in Turkey to improve our epidemiological understanding of regionally reported cases. The sample of this study consists of child sexual abuse cases filed with courthouses in four provinces in Turkey under Articles 103 and 104 of the Turkish Criminal Law, between October 2010 and October 2011. Retrospective review of these case files revealed 1,005 cases, 86% female, and 45.7% both sexually abused and exposed to other forms of abuse. Sexual abuse was often accompanied by physical abuse. Regarding the relationship of the perpetrator to the victim, 14.3% of perpetrators were found to be family members. There was also a significant relationship between child's gender and perpetrator's relationship to the victim; boys were abused mostly by strangers (55.7%) and girls by their peers (54.9%).

Characteristics of Children at Risk for Whom Protective and Supportive Measures are Taken and the Reasons for the Measures: A Retrospective Study

“…25 In addition, an increase was found in the literature by years regarding the number of child sexual abuse, and protective measures due to sexual abuse were taken mainly for female children. 26,27 Similar to the studies conducted before, this study also indicates much protective and supportive measures for children due to sexual abuse. This situation could be associated with the increased compe tence of professionals working with children and the demonstration of a multidisciplinary approach.…”

Comparison of Characteristics of Judicial Child Abuse Cases Directed to Hospitals and Child Abuse Cases Detected by Health Care Professionals

“…Araştırmada olguların yaklaşık %66'sının yalnızca cinsel istismar, %23'ünün de hem fiziksel hem cinsel istismar deneyimlediği görülmüştür. Bu sonuç cinsel istismar ile birlikte en sık görülen istismar türünün fiziksel istismar olduğunu belirten Türkiye'de yürütülmüş bir epidemiyolojik araştırmanın bulguları ile tutarlıdır (4) . Araştırma bulgularından dikkati çeken bir diğer konu fiziksel ve cinsel istismar dışında kalan istismar türlerine ilişkin bildirim oranının oldukça düşük olduğudur.…”

“…Cinsiyet de Çİİ bildirimini ve belirlenmesini etkileyen önemli faktörlerden biridir. Bu çalışmada, Sofuoğlu'nun (4) çalışması ile tutarlı olacak şekilde cinsel istismara uğramış olguların %78'inin kız çocuklarından oluştuğu görülmüştür. Ancak erkeklerin yaklaşık yarısının sağlık personelinin şüphesi ile yönlendirilmiş olması erkek çocukların istismarının gizli kaldığına işaret etmektedir.…”

“…Çocuklar dünyanın her yerinde ve toplumun her kesiminde hem ev ortamında hem de diğer yaşam alanlarında hem yakınları hem de tanımadıkları kişiler tarafından istismar edilebilmektedir (2) . Son zamanlarda yapılan çalışmalar istismarcıların çoğunlukla çocuğun ve ailenin tanıdığı, çocuğa erişiminin kolay olduğu kişilerden oluştuğunu vurgulamaktadır (3,4) . Çocuğu istismar eden kişinin aile içinden ya da tanıdık biri olmasının istismarın açığa çıkması ve bildirimde bulunulması açısından bir engel oluşturduğu görülmektedir.…”

“…Çocuğu istismar eden kişinin aile içinden ya da tanıdık biri olmasının istismarın açığa çıkması ve bildirimde bulunulması açısından bir engel oluşturduğu görülmektedir. Çoğu aile içi olgular bu nedenle açığa çıkmamakta, açığa çıkmayan istismar da çocuğu korumak için gerekli önlemlerin alınamamasına ve çocuğun uzun süreli, tekrarlayan istismara maruz kalmasına neden olmaktadır (4) . Tüm bu engellerin ortadan kaldırılabilmesi, etkili müdahale ve önleme çalışmalarının yapılabilmesi için Çİİ olgularına ilişkin bilginin arttırılması gerekmektedir.…”