Cardiac Surgery in the Parturient

Abstract

Heart disease is the primary cause of nonobstetric mortality in pregnancy, occurring in 1%-3% of pregnancies and accounting for 10%-15% of maternal deaths. Congenital heart disease has become more prevalent in women of childbearing age, representing an increasing percentage (up to 75%) of heart disease in pregnancy. Untreated maternal heart disease also places the fetus at risk. Independent predictors of neonatal complications include a maternal New York Heart Association heart failure classification >2, anticoagulation use during pregnancy, smoking, multiple gestation, and left heart obstruction. Because cardiac surgical morbidity and mortality in the parturient is higher than nonpregnant patients, most parturients with cardiac disease are first managed medically, with cardiac surgery being reserved when medical management fails. Risk factors for maternal mortality during cardiac surgery include the use of vasoactive drugs, age, type of surgery, reoperation, and maternal functional class. Risk factors for fetal mortality include maternal age >35 yr, functional class, reoperation, emergency surgery, type of myocardial protection, and anoxic time. Nonetheless, acceptable maternal and fetal perioperative mortality rates may be achieved through such measures as early preoperative detection of maternal cardiovascular decompensation, use of fetal monitoring, delivery of a viable fetus before the operation and scheduling surgery on an elective basis during the second trimester. Additionally, fetal morbidity may be reduced during cardiopulmonary bypass by optimizing maternal oxygen-carrying capacity and uterine blood flow. Current maternal bypass recommendations include: 1) maintaining the pump flow rate >2.5 L x min(-1) x m(-2) and perfusion pressure >70 mm Hg; 2) maintaining the hematocrit > 28%; 3) using normothermic perfusion when feasible; 4) using pulsatile flow; and 5) using alpha-stat pH management.

Experience in Diagnostics and Surgical Treatment of Pulmonary Embolism in Pregnant Women

“…The position of a pregnant woman on the operation table is of great importance [22]. Therefore, to prevent uterine displacement and the development of aortocaval compression, it is essential to place the patient lying on the side with a left turn of 15° with a wedge under the right thigh or lying on the table with the left side tilt.…”

Pregnancy and Cardiopulmonary Bypass with Pulsatile Flow

“…Günümüzde maternal baypas uygulamalarında maternal ve fetal koruma yöntemleri olarak; (1) maternal oksijen taşıma kapasitesi ve uterus kan akımını optimize etmek için yüksek pompa akımı (>2.5 L dk -1 m-2) ve perfüzyon basıncı (>70 mmHg), (2) oksijen taşıma kapasitesini arttırmak için yüksek hematokrit değerleri (>%28), (3) normotermik perfüzyon, (4) pulsatil akım, (5) karbondioksit hemostazisinin ve uteroplasental kan akımının daha iyi sağlanabilmesi için α-stat pH yönetimi, (6) eksternal fetal kalp hızı ve uterin tonus monitörizasyonu önerilmektedir (2) .…”

“…Fetal kalp hızı ve uterusun eksternal monitörizasyonu fetöplasental fizyolojinin indirekt ölçümü olmakla birlikte, fetal mortaliteyi azaltabilecek müdahalelerin zamanında yapılmasını ve KPB'nin potansiyel zararlı etkilerinin erken tanınmasını sağlar (1) . Onsekizinci gestasyonal haftadan sonra devamlı fetal monitörizasyon tavsiye edilmekle birlikte fetusun boyutu, pozisyonu ve maternal obezite gibi nedenlerle doğru ve devamlı monitörizasyon teknik olarak güç olabilir (2) . Olgumuza teknik eleman eksikliği ve hastamızın obez olmasından dolayı fetal monitörizasyon intraoperatif dönemde yapılamadı.…”

“…Kötü maternal sonuçlar için; geçici iskemik atak, strok veya aritmi öyküsü; gebelik öncesi Amerikan Kalp Cemiyeti fonksiyonel kapasite sınıflaması (3/4); sol kalp obstrüksiyonu (mitral kapak alanı<2 cm 2 ) ve sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu (<%40) olmak üze-re 4 risk faktörü belirlenmiştir. Maternal komplikasyonlar, belirlenen risk faktörlerinin sayısındaki artış ile orantılıdır (2) . Olgumuz; kötü maternal fonksiyonel kapasite, ileri anne yaşı, ciddi stenoz, aritmi ve hemipleji ile anne ve fetüs için riskli grupta yer almakta idi.…”

“…Kardiyak dekompanzasyon ve pulmoner ödem tabloya eklenebilir. Bu hastalara çoğunlukla medikal tedavi uygulanır (2) . Yetersiz kaldığı durumlarda, perkü-tan balon valvüloplasti tecrübeli merkezlerde düşük kompikasyon oranları ile tedavi seçeneğinde ikinci sırada yer alır (3) .…”