Boundaries in Psychotherapy: Ethical and Clinical Explorations.

Abstract

When ordering, refer to Priority Code AD0510 Contents

Professional ethical beliefs and behaviors of clinical psychologists in Serbia

“…Argumentacija za teoriju leži u statističkim podacima iz navedenih istraživanja, koji su pokazali da su skoro svim ozbiljnim etičkim prekršajima, vezanim za prelaske granica sa klijentima, predhodili manji prelasci granica od strane psihoterapeuta. Protivnici teorije (kao što je Ofer Zur) ističu da je glavni problem ove teorije taj, što se na osnovu korelacije ne mogu donositi kauzalni zaključci i da je zaključiti da rukovanje sa klijentom vodi ka seksu isto, kao kada bi se zaključilo da poseta lekaru izaziva smrt, jer mnogi ljudi posećuju lekara pre nego što umru (Zur, 2007a). Ako A vodi ka B, B ka C i C ka D, može se tvrditi da A vodi ka D, međutim, ovo je logički tačno, samo ukoliko su sve premise istinite, a za to, kada je kršenje etičkih propisa u pitanju, nema empirijskih dokaza.…”

“…Veliki broj psihoterapeuta danas nema problem sa tim da prihvati sitan poklon od klijenta (Knox, Hess, Williams, & Hill, 2003). Odbijanje da se primi poklon klijenti ponekad tumače kao odbacivanje, pa se rigidnim pridržavanjem pravila "bez poklona" klijentu može naneti šteta (Zur, 2007a Lakin, 1988). Čak i altruističkim motivima pobuđene postupke, kao što je davanje besplatnih profesionalnih usluga klijentima, psihoanalitičari su dovodili u pitanje (Davids, 1964), ali je danas, kada je dokazano da od besplatne pomoći nema štetnih posledica po klijente, takva praksa u potpunosti prihvaćena (Pope, Geller, & Wilkinson, 1975).…”

“…Takođe je diskutabilno upućivanje klijenata kolegama u zamenu za novac, odnosno prodavanje sopstvenog suda o tome ko je najkompetentniji da preuzme klijenta, kao da je klijent jabuka na pijaci. To je primer konflikta interesa (Zur, 2007a). Etički je problematično i direktno traženje od određenih osoba da budu klijenti na psihoterapiji, jer je takav pristup previše asertivan i napadan.…”

“…Pozajmljivanje novca od klijenta je jasan vid finansijske eksploatacije, ali je i dozvoljavanje klijentu da nagomila veliki dug, takođe neetično, jer se tako sa njim ulazi u dvostruki odnos (pozajmljivač -dužnik) i u konflikt interesa (Zur, 2007a), uz mogućnost da klijent nikad ne otplati dug i da zbog toga ima snažno osećanje krivice.…”

“…Ukoliko zajednički biznis donosi novac, klijent može biti posmatran kao dobar izvor prihoda uz potpuno zanemarivanje njegovih interesa u terapiji, a ukoliko stvari krenu naopako, skoro je sigurno da će doći do negativnih emocija, koje će ugroziti terapiju. Bilo kakav biznis aranžman sa klijentom predstavlja konflikt interesa (Zur, 2007a). …”