Blue mussels (Mytilus edulis) in the diet of roach (Rutilus rutilus) in outer archipelago areas of the western Gulf of Finland, Baltic Sea

Lappalainen, Antti; Westerbom, Mats; Vesala, Sami

doi:10.1023/b:hydr.0000018209.10032.0c

Cited by 11 publications

(2 citation statements)

References 14 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…2 Os gastrópodes predadores mais comuns são Stramonita brasiliensis Claremont & Reid, 2011 (vulgarmente conhecido como "búzio") e Cymatium parthenopeum (Salis, 1793) (também chamado de "caramujo peludo") que são capazes de abrir a concha e consumir a carne desses bivalves (Manzoni & Lacava 1998). Outros predadores importantes são algumas espécies de estrelas-do-mar (Inglis & Gust 2003), caranguejos e siris (DeGraaf & Tyrrell 2004), pássaros (Hamilton & Nuds 2003) e peixes (Lappalainen et al 2004). Alguns parasitas também podem ser encontrados, como o poliqueta Polydora sp., que perfura galerias nas conchas e o caranguejo Pinnotheres maculatus, danificando as brânquias (Marques 1998).…”

unclassified

Crustáceos decápodos associados às cordas de cultivo do mexilhão Perna perna (Linnaeus, 1758) (Mollusca, Bivalvia, Mytilidae) na Enseada da Armação do Itapocoroy, Penha - SC

2012

View full text Add to dashboard Cite

Este estudo teve por objetivo descrever a assembleia de crustáceos decápodos associados às cordas de cultivo de mexilhões em uma fazenda marinha localizada na Enseada da Armação do Itapocoroy, no Município de Penha, Santa Catarina, sul do Brasil. Os seguintes aspectos foram tratados: composição de espécies e peso total, sucessão de espécies e oscilação temporal da abundância, riqueza de espécies e diversidade (Shannon). O crescimento do mexilhão em (altura da concha e peso dos indivíduos) também, foram apresentados. Os decápodos foram amostrados de 15 cordas amostradas bimensalmente (três cordas a cada dois meses). Um total de 501 decápodos foram capturados, pertencentes a nove famílias, 15 gêneros e 21 espécies. A família dominante foi Porcellanidae, com sete espécies, seguida de Panopeidae (cinco) e de Pilumnidae (três), enquanto as demais foram representadas por uma espécie. A espécie mais abundante foi Pilumnus dasypodus (n = 244) que, junto com Synalpheus fritzmuelleri, Pachycheles laevidactylus, Pisidia brasiliensis, Menippe nodifrons, Pachycheles monilifer e Petrolisthes galathinus, somou 88% das ocorrências. A riqueza de espécies aumentou de três para 15 durante o experimento e a diversidade de espécies mostrou seu máximo no quinto mês seguido pelo nono, devido ao aumento da disponibilidade de refúgios no interior do substrato biológico composto por mexilhões vivos. O peso total dos decápodos representou apenas 3% do peso total das cordas de cultivo, devido ao seu tamanho reduzido. Isto indica que estes animais não podem ser considerados prejudiciais para o cultivou mexilhões. As cordas desempenham o papel de fornecer abrigo e fonte de alimento, já que a maioria destes decápodos passa todo o período bentônico do seu ciclo de vida neste biótopo.

show abstract

unclassified

Crustáceos decápodos associados às cordas de cultivo do mexilhão Perna perna (Linnaeus, 1758) (Mollusca, Bivalvia, Mytilidae) na Enseada da Armação do Itapocoroy, Penha - SC

2012

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Οι τιμές του δείχνουν για τον πληθυσμό που μελετήσαμε πόσο κοντά έφτασε, μέχρι τη στιγμή της σύλληψής του, το αντίστοιχο ποσοστό της δυνητικής του αύξησης (Beverton 1963 8.19: Growth parameters [L ∞ (cm), K (1/y), t0 (y)] of the equation von Bertalanffy (1938) and values of the growth index (φ΄) for genus Rutilus. (Mann 1973, Griffiths & Kirkwood 1995, Bond 1996, Wootton 1999, Lappalainen et al 2004, Naddafi et al 2005, Magnifico 2007). Αντίστοιχες μελέτες σχετικές με είδη του γένους Rutilus παρουσίασαν ανάλογες αποκλίσεις καταλήγοντας ότι οι διαφοροποιήσεις αυτές μεταξύ πληθυσμών αντιπροσωπεύουν προσαρμογές στην πίεση που ασκείται σε κάθε οικοσύστημα (θερμοκρασία, φυσικοχημικοί παράμετροι, ρύπανση, αλιεία) παρά σε γενετικούς παράγοντες που επηρεάζουν την εξέλιξη αυτών (Mann 1973, Goldspink 1978, Cowx 1988, Naddafi et al 2005.…”

Section: συζήτησηunclassified

Μελέτη της βιολογίας και των φυλογενετικών σχέσεων των ειδών Rutilus της οικογένειας Cyprinidae των εσωτερικών υδάτων της Ελλάδας

Τσουμάνη¹

View full text Add to dashboard Cite

Πληθυσμοί του γένους Rutilus 15 ελληνικών λιμνών μελετήθηκαν ως προς τηφυλογένεση και τις βιολογικές παραμέτρους. Η αναζήτηση των σχέσεων μεταξύ τωνειδών μέσω της φυλογένεσης σε συνδυασμό με τη βιογεωγραφία έχει σκοπό νααποσαφηνίσει την υφιστάμενη ταξινομική κατάταξη του γένους Rutilus και νασυμβάλει στην κατανόηση των φυλογενετικών διεργασιών οι οποίες οδήγησαν στηνσύγχρονη βιογεωγραφική κατανομή τους. Επιπρόσθετο στόχο συνιστά ηπληρέστερη τεκμηρίωση των βιολογικών στοιχείων των πληθυσμών για πρώτηφορά σε δεκαπέντε οικοσυστήματα της ηπειρωτικής Ελλάδας. Η μελέτηπεριλαμβάνει άτομα τα οποία συλλέχθηκαν κατά την διάρκεια του φθινοπώρου(2007 και 2008) από τις δεκαπέντε μεγαλύτερες φυσικές λίμνες της Ελλάδας(Αμβρακία, Βεγορίτιδα, Βόλβη, Δοϊράνη, Ζάζαρη, Καστοριά, Μεγάλη και ΜικρήΠρέσπα, Οζερός, Παμβώτιδα, Παραλίμνη, Πετρών, Τριχωνίδα, Υλίκη καιΧειμαδίτιδα). Η διερεύνηση των φυλογενετικών σχέσεων του γένους Rutilusπραγματοποιήθηκε με τη χρήση μορφολογικών και μοριακών χαρακτήρων. Ημορφολογική ανάλυση περιέλαβε επτά μεριστικούς και 68 μορφομετρικούςχαρακτήρες και μπορεί να αποτελέσει εργαλείο διάκρισης των ειδών.Παρουσιάστηκε χαμηλή ενδοπληθυσμιακή διακύμανση στους μορφολογικούςχαρακτήρες, που υποδεικνύει ότι οι πληθυσμοί αποτελούνται από φαινοτυπικάομοιογενείς ομάδες. Ο φαινοτυπικός διαχωρισμός του γένους στην Ελλάδαςπιστοποιεί τουλάχιστον τέσσερις ομάδες, είδη: R. panosi, R. ylikiensis R. prespensisκαι R. rutilus. Η γενετική ανάλυση του μιτοχονδριακού DNA διαχώρισε πλήρως τουςπληθυσμούς των R. panosi, R. ylikiensis, R. prespensis και R. rutilus. Στην ομάδατων R. rutilus ο πληθυσμός της Βόλβης ομαδοποιείται χωριστά. Τα αποτελέσματατης μορφολογικής ανάλυσης βρίσκονται σε συμφωνία με εκείνα της γενετικήςανάλυσης όσον αφορά στα είδη του γένους Rutilus και υποδεικνύουν την πιθανήύπαρξη νέου ή κρυπτικού είδους στη λίμνη Βόλβη. Ο διαχωρισμός αυτός επήλθε σεδιαφορετικές χρονικές στιγμές κατά το Πλιο-Πλειστόκαινο. Ο πληθυσμός της Βόλβηςέχει Ποντο-Κάσπια καταγωγή σε αντίθεση με τους υπόλοιπους πληθυσμούς πουπροέρχονται από τον Δούναβη. Ο συνδυασμός των φυλογενετικών μεθόδων με τηβιογεωγραφία παρέχει μία ολοκληρωμένη εικόνα για την εξελικτική πορεία τουγένους στην Ελλάδα. Κατά την μελέτη των βιολογικών στοιχείων, οι πληθυσμοί τουγένους Rutilus παρουσίασαν ισομετρική αύξηση ή και θετική αλλομετρία, εκτόςαυτών της Δοϊράνης, Οζερού και Υλίκης που παρουσίασαν αρνητική. Για όλα τα είδητου γένους Rutilus παρουσιάστηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στοσυντελεστή ευρωστίας σε σχέση με τη λίμνη που διαβιούν, γεγονός το οποίοφανερώνει την επίδραση του οικοσυστήματος στη φυσική κατάσταση των ψαριών.Οι παράμετροι της αύξησης παρουσίασαν σημαντικές διαφορές σε όλα τα είδη, πουπιθανόν να οφείλονται σε γενετικούς ή και περιβαλλοντικούς λόγους. ΚυμαινόμενηΑσυμμετρία εμφανίστηκε σε όλα τα είδη του γένους Rutilus που διαβιούν στις λίμνεςτης Ελλάδας, με διαφοροποίηση μεταξύ των γεωγραφικών περιοχών. Ηκαρυοτυπική ανάλυση του είδους R. panosi αποκάλυψε διπλοειδία με αριθμόχρωμοσωμάτων 2n=50. Από το σύνολο των χρωμοσωμάτων που εξετάσθηκαν 16ταξινομήθηκαν ως μετακεντρικά (metacentric), 26 ως υπομετακεντρικά(submetacentric) και 8 χρωμοσώματα ως υποτελοκεντρικά (subtelocentric).

show abstract

Roach (Rutilus rutilus) as an important predator on blue mussel (Mytilus edulis) populations in a brackish water environment, the northern Baltic Sea

Lappalainen¹,

Westerbom²,

Heikinheimo³

2005

Marine Biology

View full text Add to dashboard Cite

Blue mussels (Mytilus edulis) in the diet of roach (Rutilus rutilus) in outer archipelago areas of the western Gulf of Finland, Baltic Sea

Cited by 11 publications

References 14 publications

Crustáceos decápodos associados às cordas de cultivo do mexilhão Perna perna (Linnaeus, 1758) (Mollusca, Bivalvia, Mytilidae) na Enseada da Armação do Itapocoroy, Penha - SC

Crustáceos decápodos associados às cordas de cultivo do mexilhão Perna perna (Linnaeus, 1758) (Mollusca, Bivalvia, Mytilidae) na Enseada da Armação do Itapocoroy, Penha - SC

Μελέτη της βιολογίας και των φυλογενετικών σχέσεων των ειδών Rutilus της οικογένειας Cyprinidae των εσωτερικών υδάτων της Ελλάδας

Roach (Rutilus rutilus) as an important predator on blue mussel (Mytilus edulis) populations in a brackish water environment, the northern Baltic Sea

Contact Info

Product

Resources

About