ÖzÇocuk işçiliğinin birçok çeşidi bulunmaktadır; mendil satan, boyacılık yapan, tarımda çalışan ve kâğıt toplayanlar bunlardan sadece bazılarıdır. Yapılan bu çalışmada ise çocuk işçiliğinin daha farklı bir türü üzerinde durulmuştur. Apartman ve resmi kurumların çöplerini karıştırarak, ayıkladıkları yanmamış kömürleri toplayan çocukların durumları üzerine çalışılmıştır. Geçmişi çok uzun yıllara dayanmakta olan bu sorun, Türkiye'nin soğuk ve doğal gaz olmayan bazı Doğu illerine özgü bir durumdur. Çalışma kapsamında, bu işi yapan çocukların sosyoekonomik durumlarının ele alınması amaçlanmıştır.
AbstractThere are many types of child labor such as tissue selling, shoe shining, working in agriculture and paper collection. In this study, a different kind of child labor is emphasized. This study examines the situation of children collecting unburned coal, which they collect by mixing garbages of apartment buildings and public institutions. This problem has been existed for many years and it is a phenomenon peculiar to Turkey's cold and some eastern provinces without natural gas. The aim of the study is to address the socio-economic situation of children doing this work.Qualitative research method was chosen in the study. In this context, semistructured interview form was used as a data collection tool and interviews with children were conducted. The study was conducted with 12 children aged 9 to 15 years in total. According to the findings, children work in poor conditions, while collecting coal they face serious risks. Also the findings show that they do this job due to financial problems and school dropout is high among these children. In addition, starting age of work is getting to reduce to eight, their family structure is crowded, after the winter is over these children work as porters and shoe shiners. The study also reached the information that they go to Turkey's western cities in order to work in construction industry from 14-15 years of age. Furthermore, these children are being excluded from various social life areas such as street and school. And the results show that these children do not have too much expectation on future.
GirişÇocukluk yasal anlamda, kronolojik yaşa dayalı olarak güç, hak, olgunlaşma, deneyim ve bilgi gibi kavramlarla karakterize edilirken (Goldman ve Ronken, 2000), on sekiz yaşının altındaki her birey çocuk olarak kabul edilmektedir. Çocukluk kavramı ve bugün kabul gören çocukluk anlayışı tarihsel süreç içerisinde değişiklik göstermiştir. Phillippe Aries (1975), çocukluk tarihi üzerine yapmış olduğu araştırmalarda bugün kabul gören anlamıyla sosyal bir kategori olarak çocukluğun Ortaçağ Avrupa'sındaki toplumlarda görülmediğini ve o dönemde çocukların daha çok "yetişkinlerin minyatürü" olarak algılandıklarını ileri sürmektedir.
