Biomarkers of acute kidney injury

Abstract

Creatinine remains the standard for laboratory diagnosis of AKI. Efforts to prevent nephrotoxicity have been harmed by the delay in the diagnosis of AKI criteria by using only the creatinine as a marker, therefore there is great interest in identifying early reliable biomarkers. Moreover, early treatment of ARF can be correlated with a better prognosis and identification of biomarkers for early diagnosis would improve the efficacy of a therapeutic strategy. Thus, it becomes imperative to find biomarkers that can stratify correctly the extent of renal damage that each patient has suffered and the risk of developing chronic kidney disease (CKD). Here, we review the main features of emerging biomarkers in nephrology.

Lesão Renal Aguda Em Unidade De Tratamento Intensivo: Características Clínicas E Desfechos

“…Considera-se que aproximadamente a metade dos pacientes internados em UTI com diagnóstico de LRA em terapia dialítica evolui para óbito, devido ao aumento da gravidade clínica (15) . Embora tenha se identificado diferença estatisticamente significativa para os valores de creatinina sérica no término do tratamento nesta pesquisa, é preciso avaliar esta como marcador tardio de lesão renal aguda mediante variáveis não renais, tais como, idade, peso, massa muscular, ingestão proteica, dentre outros (22) .…”

Proteomics analysis of potential biomarkers of acute kidney injury in urine from patients receiving vancomycin

“…Jedan od novijih biomarkera akutne ozljede bubrega koji zasad najviše obeća-va je neutrofilni lipokalin povezan s gelatinazom (NGAL; engl. neutrophil gelatinase-associated lipocalin) 9,10 . Prvotno je otkriven kod aktiviranih neutrofila, a osim neutrofila, NGAL luče i stanice bubrežnih kanalića prilikom ozljede.…”

“…Prilikom ozljede proksimalnog kanalića sinteza NGAL-a se povećava, a reapsorpcija smanjuje, što dovodi do povećanja njegove koncentracije u urinu. Velika prednost NGAL-a kao biomarkera je to što se njegova razina u urinu poveća unutar 2 sata nakon nastanka ozljede, što znači da predstavlja rani biljeg akutne ozljede bubrega 10 . Druga je velika prednost to što nakon sinteze i izlučivanja ne dolazi do njegove razgradnje 9,10 .…”

“…Velika prednost NGAL-a kao biomarkera je to što se njegova razina u urinu poveća unutar 2 sata nakon nastanka ozljede, što znači da predstavlja rani biljeg akutne ozljede bubrega 10 . Druga je velika prednost to što nakon sinteze i izlučivanja ne dolazi do njegove razgradnje 9,10 . NGAL kao biomarker akutne ozljede bubrega ima i neke nedostatke, a najveći je taj što ga luči više različitih vrsta stanica, uključujući neutrofile, stanice pluća i gastrointestinalnog trakta, pa povećanje sinteze i izlučivanja NGAL-a u odgovoru na bolesti tih organa ili sepsu mogu dovesti do njegovog povećanog izlučivanja u urinu i bez ozljede bubrega 10 .…”

“…Druga je velika prednost to što nakon sinteze i izlučivanja ne dolazi do njegove razgradnje 9,10 . NGAL kao biomarker akutne ozljede bubrega ima i neke nedostatke, a najveći je taj što ga luči više različitih vrsta stanica, uključujući neutrofile, stanice pluća i gastrointestinalnog trakta, pa povećanje sinteze i izlučivanja NGAL-a u odgovoru na bolesti tih organa ili sepsu mogu dovesti do njegovog povećanog izlučivanja u urinu i bez ozljede bubrega 10 . S obzirom na nedostatke navedenih biomarkera ozljede bubrega, istraživanja usmjerena identifikaciji novih biljega toksičnih učinaka lijekova na bubrežnu funkciju imaju važnu ulogu u razvoju dijagnostičkih alata u nefrologiji.…”