Bibliografie słowników przekładowych jako narzędzie rekonstrukcji dziejów oraz oceny stanu i dorobku słownikarstwa narodowego

Abstract

Bibliografie słowników przekładowych jako narzędzie rekonstrukcji dziejów oraz oceny stanu i dorobku słownikarstwa narodowego S t r e s z c z e n i e Celem artykułu jest zaprezentowanie różnorodnych zastosowań tworzonych baz faktograficznych w postaci usystematyzowanych, zaopatrzonych w latentne informacje, bibliografii polskich słowników przekładowych obejmujących 136 języków obcych. Bazy bibliograficzne są fundamentem całościowego bądź specjalizowanego opisu analitycznego dziejów słownikarstwa narodowego (ich rekonstrukcji), w tym jego poszczególnych działów, których obiektem są języki obce (klasyczne, nowożytne, wymarłe, skonstruowane, czyli tzw. "sztuczne"). Analiza zebranego w nich materiału umożliwia leksykografom redatacje początków danego działu słownikarstwa. Bibliografie stanowią punkt wyjścia do tworzenia podstaw naukowych komparatystyki leksykograficznej. Usystematyzowane językowo, chronologicznie i/lub dziedzinowo bibliografie stanowią ważkie, a zarazem miarodajne narzędzie opisu rozwoju historycznego leksykografii rodzimej, a także obiektywne narzędzie przeprowadzenia wieloaspektowych ocen jej obecnego stanu i dorobku zarówno w aspekcie kwantytatywnym, jak i kwalitatywnym.

Odszedł Profesor Jan Wawrzyńczyk – koryfeusz i „reformator” polskiego słownikarstwa

“…Profesorowi zadedykowałam artykuł Bibliografie słowników przekładowych jako narzędzie rekonstrukcji dziejów oraz oceny stanu i dorobku słownikarstwa narodowego (w świetle nowych danych) (Wojan 2020b). W Post scriptum, zatytułowanym Od entelechii do słownikowej duszy, pozwoliłam sobie na słowo osobiste (Wojan 2020c: 495):…”