Beta‐Glucuronidase

Η Ιστοενζυμολογικη Εικονα Της Ανθρωπινης Ωοθηκης. (Συγκριτικη Μελετη Της Δραστηριοτητας 17 Ενζυμων Στο Ωοθυλακιο Το Ωχρο Σωματιο Και Το Στρωμα Κατα Τις Φασεις Του Κυκλου Και Μετα Την Εμμηνοπαυση)

“…Σέ οτι άφορα τή φυσιολογία τής β-γλυκουρονιδάσης έχουν αναπτυχθεί τρεις απόψεις. Κατά τόν Fishman (1955) τό ένζυμο συσχετίζε ται μέ τίς περιφερικές δράσεις των στεροειδικών ορμονών, ειδικά των οι στρογόνων καί παίζει ρόλο στή σύζευξη καί χρησιμοποίηση τους. Μία δεύτερη άποψη (Lewy 1952) αναφέρει οτι δέν υπάρχει ειδική σχέση μέ τή δράση τών οιστρογόνων καί ότι ή β-γλυκουρονιδάση βρίσκεται οπού υ πάρχει δραστικός κυτταρικός πολλαπλασιασμός. '…”

“…Ή παρουσία αυξημένης Ε.Δ. της β-γλυκουρονιδάσης στό εμμηνοπαυ σιακό ωοθηκικό στρώμα, θά μπορούσε νά άποδωθεΐ στην παραγωγή οι στρογόνων, αν δεχόμασταν τήν άποψη τοΰ Fishman (1955) κατά την οποία τό ένζυμο αυτό σχετίζεται κυρίως μέ τίς περιφερικές δράσεις τών οιστρο γόνων. Ή άποψη αύτη όμως, δεν μας βρίσκει σύμφωνους, διότι, όπως προκύπτει άπό τά αποτελέσματα της μελέτης μας σχετικά μέ τήν εντόπιση της β-γλυκουρονιδάσης στό ώοθυλάκιο καί τό ωχρό σωμάτιο, τό ένζυμο αυτό δέν φαίνεται νά συμμετέχει στή στεροειδογένεση.…”

“…Πιστεύουμε, ότι ή μεταβολική δράση της β-γλυκουρονιδάσης δέν διαφέρει άπό τή δράση τών υπολοίπων ύδρολυτικών ένζυμων πού μελετήσαμε καί πού αναφέρεται παρακάτω. ' Εξ άλλου καί άπό τή βιβλιογραφία φαίνεται, ότι υπάρχει σημαντική άντιγνωμία σέ ότι άφορα τή δράση της β-γλυκουρονιδάσης (Fishman, 1955, Levvy, 1952, Pearse, 1960, Hadjiisky, 1970.…”

“…στά κύτταρα της εσω θήκης. Τά δικά μας αποτελέσματα αντίθετα, δεί χνουν μία ομοιογενή κατανομή καί στους δύο κυτταρικούς πληθυσμούς, γεγονός πού μας προσφέρει ενα επιχείρημα κατά της άποψης του Fishman (1955). Πιστεύουμε οτι ή δράση της β-γλυκουρονιδάσης τόσο στό ωοθη κικό στρώμα όσο καί στό ώοθυλάκιο καί τό ωχρό σωμάτιο, συνδέεται αι τιολογικά μέ τίς άλλες ύδρολάσες καί δέν σχετίζεται μέ τήν παραγωγή ορ μονών.…”

“…'Ιδιαίτερα γιά τή β-γλυκουρονιδάση θά διαφωνούσαμε γιά άλλη μία φορά μέ τήν υπόθεση του Fishman (1955), πού τή θεωρεί παρεμβαίνουσα στίς περιφερικές δράσεις τών στεροειδικών ορμονών, όσο καί μέ τήν υπό θεση του Levvy (1952), κατά τόν όποιο ή β-γλυκουρονιδάση εντοπίζεται όπου υπάρχει ενεργός κυτταρικός πολλαπλασιασμός. Τό ωχρό σωμάτιο κατά τήν άποδρομή τοϋ εκφυλίζεται μέ αποτέλεσμα νά μειώνεται προοδευ τικά ή δυνατότητα του γιά παραγωγή ορμονών.…”