Beli̇ren Yeti̇şki̇nler İçi̇n Yalnizlik Kaygisi Ölçeği̇ni̇n Geli̇şti̇ri̇lmesi̇ Ve Çeşi̇tli̇ Deği̇şkenlere Göre Yalnizlik Kaygisinin İncelenmesi̇

Abstract

Bu çalışmanın amacı beliren yetişkinlere yönelik geçerli ve güvenilir bir yalnızlık kaygısı ölçeği geliştirerek, beliren yetişkinlerin yalnızlık kaygısı düzeylerini bazı değişkenlere göre incelemektir. Araştırmanın katılımcıları 3 farklı çalışma grubundan olmak üzere toplamda 1534 üniversite öğrencisinden oluşmaktadır. Araştırmanın 724 kişiden oluşan ilk çalışma grubuyla ölçeğin faktör yapısını belirlemek amacıyla AFA yapılmış ve ölçeğin toplam varyansı % 55,6 oranında açıkladığı ve 3 faktörden oluştuğu görülmüştür. Ölçek güvenirliği için ise iç tutarlılık (Cronbach alpha),yapısal güvenirlik (McDonald) ve iki yarı güvenirlik analizleri (Spearman Brown) kullanılmış ve yalnızlık kaygısı ölçeğinin güvenilir bir yapıya sahip olduğu belirlenmiştir. Araştırmanın 257 kişinden oluşan ikinci çalışma grubuyla ise DFA yapılmış ve ölçek değerlerinin iyi uyum gösterdiği tespit edilmiştir. Araştırmada 553 kişiden oluşan üçüncü çalışma grubuyla ise yalnızlık kaygısı çeşitli değişkenlere göre (cinsiyet, yaş, eğitim görülen program, anne-baba yaşam durumu, sosyal medya kullanım sıklığı, arkadaş sayısı, en uzun süre yaşanılan yerleşim merkezi, romantik ilişki yaşama durumu, kolay arkadaşlık kurma, psikolojik travma deneyimi, aile birlikteliği, fiziksel travma deneyimi ve psikolojik yardım deneyimi) incelenmiştir. Araştırma sonucunda geliştirilen yalnızlık kaygısı ölçeğinin beliren yetişkinlerin yalnızlık kaygısı düzeylerini belirlemek adına kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu sonucuna ulaşılmıştır.