Automatic Summarization from Multiple Documents

Abstract

Σε αυτήν την αναφορά περιγράφεται η έρευνα που διεξήχθη στα πλαίσια του διδακτορικού μου στον τομέα της εξαγωγής περιλήψεων από πολλαπλά έγγραφα και τη χρήση υποστηρικτικής γνώσης. Η έρευνα εστιάζει στην αξιολόγηση περιλήψεων και την υλοποίηση ενός συνόλου γενικευμένων εργαλείων με εφαρμογές σε διαδικασίες επεξεργασίας φυσικής γλώσσας, μέσα από ένα σύνολο τελεστών και σχετικών μεθοδολογιών. Παρουσιάζουμε αυτές τις μεθοδολογίες στα πλαίσια της αξιολόγησης περιλήψεων, της επιλογής περιεχομένου, της αναγνώρισης νεωτερισμού και αφαίρεσης πλεονασμού. Περαιτέρω, παρουσιάζουμε ένα σύνολο από αλγορίθμους και μεθοδολογίες, με βάση τους γράφους ν-γραμμάτων, με σκοπό την υποστήριξη της εξαγωγής νοήματος και της ποσοτικοποίησης της κειμενικής ποιότητας.

Η Ιστορία Της Μητρόπολης Λακεδαιμονίας Κατά Τη Βυζαντινή Περίοδο

“…1164 Κάτω από αυτές τις συνθήκες, το κάποτε ακμάζον Γύθειο μετατράπηκε σε μία ακατοίκητη περιοχή, γεμάτη από ερείπια του ένδοξου παρελθόντος του μετά τα μέσα του 6 ου αιώνα, όπως πιστοποιούν τα πορίσματα των αρχαιολογικών ερευνών. 1165 Έτσι, το Γύθειο, αν και ήταν μία από τις πιο εύφορες περιοχές της χερσονήσου του Ταινάρου, παρέμεινε ακατοίκητο μέχρι και τις αρχές του 17 ου αιώνα, όταν οι Ενετοί κατάρτισαν ένα σχέδιο συστηματικού εποικισμού του, ώστε οι κάτοικοι της Μάνης να αποκτήσουν γόνιμη γη και να διασφαλιστεί στρατιωτικά, με τοπικά σώματα, ο χώρος αυτός, που αποτελούσε την νοτιοανατολική πύλη της χερσονήσου του Ταινάρου. 1166 Είναι φανερό, λοιπόν, ότι η έδρα της επισκοπής δεν μπορεί να αναζητηθεί στο Γύθειο και την περιφέρειά του, καθώς οι κάτοικοι είχαν εγκαταλείψει τις περιοχές αυτές και είχαν μετοικήσει στα ορεινά επιζητώντας ασφάλεια από τις επιδρομές και προστασία από την ελονοσία.…”

Η Γυναίκα Στις Ελληνορθόδοξες Κοινότητες Του Ελλαδικού Χώρου (17ος-19ος Αι.)

“…125 Όμοια με την περίπτωση του εθνικού μας ποιητή, αρκετά νόθα των βενετοκρατούμενων περιοχών του ελλαδικού χώρου ήταν καρποί ερωτικών σχέσεων ευγενών ανδρών με γυναίκες που ανήκαν στο υπηρετικό προσωπικό τους ή τελούσαν σε κατάσταση δουλείαςόπως συνέβαινε στην υπό οθωμανική κυριαρχία Κρήτη. 126 Το νεότατο της ηλικίας αυτών των γυναικώνη Αγγελική Νίκλη, η μητέρα του Σολωμού, ήταν μόλις 15 ετών όταν γέννησε τον ποιητήη σχέση απόλυτης εξάρτησης από τον εργοδότη τους και, ενδεχομένως, οι συνέπειες που συνεπάγονταν για το επαγγελματικό τους μέλλον η καταγγελία των σεξουαλικών παρενοχλήσεων ή και βιασμών από τους ευγενείς εργοδότες τους, έκαναν τις φτωχές αυτές γυναίκες εύκολη λεία στις ερωτικές ορέξεις των αφεντικών τους. Με δεδομένο ότι, όπως έχουμε πει, πολύ συχνά οι πατεράδες νόθων παιδιών των βενετοκρατούμενων περιοχών μεριμνούσαν γι' αυτά, δεν θα πρέπει να αποκλείσουμε εντελώς το ενδεχόμενο κάποιες απ' τις φτωχές αυτές υπηρέτριες να ενέδιδαν στις ερωτικές προτάσεις των αφεντικών τους, προσβλέποντας στα οφέλη που θα μπορούσαν να (Hospitale dei bastardelli a Patrasso) βλ.…”

“…124 Πριν καταφύγουν στην πορνείαη οποία, σημειωτέον, αποτελούσε νόμιμη επαγγελματική δραστηριότητα στη Δημοκρατία της Γαληνοτάτηςή στη μαγεία, ασκούσαν ή ασκούν και άλλα επαγγέλματα: η Angela greca (1590) νοίκιαζε δωμάτια κι ασχολούνταν με το χορό, η Agnesina (1624) και η Roza creca (1627) ήταν υπηρέτριες, η Agnesina και η Regina (1659) ήταν κεντήστρες και διατηρούσαν κατάστημα ραπτικής, η Maria (1586) ύφαινε λεπτότατα κεντήματα, η Κύπρια Bernardina (1584) έφτιαχνε κλινοσκεπάσματα, η Betta greca (1590) δούλευε στην επεξεργασία μεταξωτών νημάτων και κατά καιρούς είχε εργαστεί ως υπηρέτρια, η επίσης Κύπρια Marietta Grimani (1666) ασχολούνταν με το κέντημα, με την αισθητική προσώπου κι ως θεραπεύτρια διαφόρων ασθενειών 125 όπως και η Angela Refiletti (1635,1638) και η Calizza greca (1618) -κι έφτιαχνε περιδέραια από πέρλες και μαργαριτάρια. 126 Επίσης, η Olivia (1649) είχε ειδικευτεί στην αποτρίχωση, 127 η Isabella είχε εργαστεί ως αισθητικός και η Agnesina (1663) ήταν μαία. Η ενασχόλησή τους με τη μαγεία, την πορνεία ή και τα δύο μαζί, παράλληλα με κάποιο άλλο επάγγελμα, μαρτυρά με τον καλύτερο τρόπο ότι οι γυναίκες αυτές, ζώντας σε ένα περιβάλλον μεγάλης ελευθεριότητας, που χρειαζόταν φτηνό εργατικό δυναμικό, εκμεταλλεύονταν κάθε ευκαιρία που τους προσέφερε η πόλη της Βενετίας προκειμένου να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες.…”

“…125 Ιδιαίτερα για την Κρήτη, με μια προκήρυξη της κρητικής Αυθεντίας, της 4 ης Ιουνίου του 1339, απαγορευόταν σε όλες τις γυναίκες ανεξαιρέτως, να κατέχουν και να φορούν περισσότερες από μια σειρά μαργαριταριών, να πλέκουν τα μαλλιά τους με χρυσές κορδέλες και κοσμήματα, να έχουν περισσότερους από έναν χιτώνα με απόληξη κ.ά. 126 Τα μέτρα αυτά, ωστόσο, ελάχιστααν όχι καθόλουεφαρμόστηκαν τόσο από τους κατοίκους της Βενετίας όσο και από τους ντόπιους πληθυσμούς της Κρήτης, 127 οι οποίοι εν τέλει αφέθηκαν «να λειτουργούν σύμφωνα με τα δικά τους ήθη και τις δικές τους ενδυματολογικές συνήθειες». 128 β. Ένας δεύτερος περιορισμός προέρχονταν από την Εκκλησία.…”

“…125 Μια άλλη περίπτωση αντιμετώπισης της μαγείας από τις εκκλησιαστικές αρχές, ενδεικτική και της αυστηρότητας με την οποία η Εκκλησία αντιμετώπιζε ακόμα και την κατηγορία για μαγεία, αφορά σ' ένα εκκλησιαστικό επιτίμιο (αφορισμό) που επέβαλε ο Πατριάρχης Γαβριήλ το 1781 στη «θυγάτηρ του Αντιμισάρη», για συκοφαντία, μετά από αίτηση της «Μαρούκλας του Μαλιάσου» από τη Ρόδο, επειδή συκοφαντήθηκε ότι «μετήλθε και ειργάσετο μαγικάς εργασίας πειρωμένη δήθεν και σπεύδουσα θανατώσαι την θυγατέρα του Αντιμισάρη και λαβείν το οσπίτιον, όπερ ηγόρασε και εδωρήσατο αυτή ο ανάδοχος αυτής…». 126 Από τον βενετοκρατούμενο ελλαδικό χώρο, κάποια στοιχεία για μαγεία έχουμε από τη βενετοκρατούμενη Κέρκυρα. Όπως έδειξε η Αριάδνη Γερούκη, μελετώντας τους αφορισμούς που κηρύχτηκαν στην πόλη της Κέρκυρας τα έτη 1675-1694, 19 αφορισμοίεπί συνόλου 469 -ήτοι ποσοστό 4%, αφορούσαν μάγια κι από τα δύο φύλα, που έγιναν σε διάστημα 19 ετών, μεταξύ των ετών 1675-1694.…”