Türk sözlü şiir geleneğinin içerisinde yer alan âşık edebiyatının kökü İslamiyet öncesi sözlü kültür geleneğimizedayanmaktadır. Âşık tarzı şiir söyleme geleneğinde âşıkların irticalen şiir söylemesi, atışma yapabilmesi gibihususlar âşığın söz söylemedeki kabiliyetini göstermesi açısından öne çıkmaktadır. Âşıkların çeşitli meclislerdeözellikle âşık fasıllarında kendi yeteneklerini göstermeleri ve kendilerini kanıtlamaları gerekmektedir. Bumeclislerin bir parçası da âşıkların destan söyledikleri bölümdür. Âşıklar bu bölümde çeşitli konularda destanlarsöylemişlerdir. Çobanoğlu, âşık tarzı destanların konularına göre tasnifini yapmış, bunlardan bu çalışmadaincelenecek olan kuşlar hakkında söylenmiş/yazılmış destanlar bu tasnifin “Doğal Güzelliklerle İlgili Destanlar”başlığının altında yer alan “Hayvanlarla İlgili Destanlar” içinde yer almaktadır. Çalışmada geçmişten günümüzesöylenmiş/yazılmış “Kuşlar Destanı” metinleri bir araya getirilmiştir. Burada, öncelikle bu metinler şekil vemuhteva hususiyetleri yönlerinden tanıtılmıştır. Ardından destan metinleri karşılaştırmalı olarak değerlendirilmeksuretiyle âşıkların kuş destanlarını nasıl ve neden söyledikleri, bu metinlerin gelenek içinde nerede yer aldığı,âşığın kendi üslubunu gösterme ve kendi sanat gücünü kanıtlamada söylenen destanların rolü ortaya konulmayaçalışılmıştır. Çalışmada, daha önce Şükrü Elçin tarafından yayımlanmış olan Hengâmî’nin destanının bir eş metnibulunmuştur. Bu destan da çalışmanın sonunda metin tenkitli olarak yer almaktadır.