Artysta bez skrzydeł? Regulacja emocji poprzez doświadczenia estetyczne

Abstract

Sztuka może pomagać radzić sobie z trudnymi doświadczeniami. Sesje arteterapii (leczenia poprzez sztukę) są znanym i skutecznym rodzajem terapii. Jednocześnie obserwuje się tendencje do – wydawać by się mogło – nieefektywnego dla dobrostanu (emocji, nastroju) angażowania się w tworzenie bądź kontakt ze sztuką (na przykład słuchanie smutnych piosenek, ekspresywne pisanie o trudnych przeżyciach). Wielu autorów opisywało, jak regulujemy negatywne emocje. Treści te nie wyczerpywały jednak tematu w odniesieniu do sztuki. W niniejszym artykule zaprezentowano proces regulacji emocji przez sztukę, zwłaszcza za pośrednictwem pisania ekspresywnego. Opisano również wpływ takiego sposobu regulacji na funkcjonowanie zadaniowe, szczególnie poznawcze.

Polish version of the Aesthetic Experience Questionnaire: validation and psychometric characteristics

“…According to Granot et al (2021) , there are many purposes of listening to music, e.g., experiencing aesthetic pleasure, determining one’s own identity, bringing back memories or changing one’s own mood. Osowiecka and Gacka (2016) write that while creating music presenting hardships (e.g., hip hop brings up the topics of addictions and poverty), performers cope in this way with problems and give listeners hope for a better future. Furthermore, they refer to the work of Van den Tol and Edwards (2015) , who believe that the identification with emotions from a song allows listeners to re-experience something, the experience of connecting with the message of the song may motivate them to be active (undertake actions), the aesthetic value may divert their attention from problems, and memories evoked by the piece of music allow them to experience them again and see them in a new light.…”

“… Fancourt et al (2020) showed in their studies that training in doing an artistic activity, regular engagement in the production of art, and enjoyment while engaging are all associated with a greater ability to use artistic activities to regulate our emotions. Osowiecka and Gacka (2016 , p. 69) write that “most artists are convinced (and certainly they have such a feeling) that they create to experience emotional well-being” and they draw attention to the human need to create art even in extremely unfavorable conditions, e.g., by concentration camp prisoners or political prisoners. Based on the above intuitions, it was assumed that:…”