Are diuretics useful in the treatment of meniere disease?

Shavit, Sagit Stern; Lalwani, Anil K.

doi:10.1002/lary.28040

Cited by 9 publications

(4 citation statements)

References 4 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Order By: Relevance

“…Diuretics have been in use in the treatment of MD for several decades and are thought to reduce the degree of endolymphatic hydrops by reducing the extracellular volume and consequently inducing a decrease of the endolymphatic pressure and volume, either by increased drainage of endolymph or through a reduction in its production at the stria vascularis. Despite the absence of specific experimental and clinical evidence of diuretics' effectiveness [69,70], some studies support diuretic use, with this helping approximately two-thirds of patients achieve substantial control of vertigo attacks when used in association with dietary (low-salt diet and increase of water intake) and lifestyle modifications [71,72]. The use of diuretics and/or betahistine could be offered as an option for maintenance therapy to reduce symptoms or prevent MD attacks [73].…”

Section: Ménière's Disease (Md)mentioning

confidence: 99%

Current Insights into Treating Vertigo in Older Adults

Casani¹,

Gufoni²,

Capobianco³

2021

Drugs Aging

View full text Add to dashboard Cite

The number of older people has been increasing over recent decades in Western populations. Dizziness, imbalance, and vertigo constitute some of the most common complaints in older patients, and risk of falling is the most frequent and worrying consequence. It has been reported that 15-20% of the adult population experiences these debilitating symptoms. Among the diseases that may be associated with vertigo, the three classes of otological, central, and functional (psychological) dizziness may be distinguished. Overall, vestibular disorders account for 48% of vertiginous complaints in the older population. The main focus of this article is to review the forms of pharmacotherapy for vertigo, especially with regard to older patients, who may be treated simultaneously with other drugs for different comorbidities. Interactions with other drugs should be considered in the choice of a particular course of treatment. Moreover, overuse of pharmacotherapy for the management of vertigo in the elderly may prevent the development of the central compensatory mechanism that sustains both static and dynamic imbalance after a vertiginous crisis. In the majority of patients, vestibular and physical rehabilitation are strongly advised and rarely contraindicated.

show abstract

Section: Ménière's Disease (Md)mentioning

confidence: 99%

Current Insights into Treating Vertigo in Older Adults

Casani¹,

Gufoni²,

Capobianco³

2021

Drugs Aging

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Considering the pathological EH, diuretics are still commonly used as a first-line therapy for fluid retention ( 20 ). The effectiveness of diuretic therapy in treating vertigo or hearing loss related to MD is not well established and requires a number of critical high-quality randomized control trials ( 21 ). Further, as for acute attack of MD, the anti-inflammatory and immunosuppressive properties of corticosteroids, along with their ability to regulate inner ear homeostasis, are the basis for their mechanism in the treatment of MD.…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Pediatric Ménière’s disease with disassociated cochlear and vestibular symptoms: a case report

Xu,

Li,

et al. 2024

Transl Pediatr

View full text Add to dashboard Cite

Background Typical Ménière’s disease (MD) rarely occurs in childhood. Compared to adults, age-associated changes in vestibular function can occur during infancy and childhood. Previous case reports may have lacked some audiovestibular tests in children. It is worthwhile to follow a child with MD to observe how vertigo and hearing loss could progress under an insufficient vestibular system. Case Description A 14-year-old pediatric patient with disassociated episodes between vertigo and hearing loss was finally diagnosed with MD. He was diagnosed with probable MD due to lack of objective evidence of hearing loss in his first two admissions. However, in his third admission, he had hearing loss even without attack of vertigo and was finally diagnosed. By listing the patient’s audiovestibular auxiliary tests in a chronological order, we might follow the progress of pediatric MD. Gadolinium-enhanced magnetic resonance imaging (Gd-MRI) might be sensitive to reflect endolymphatic hydrops (EH). Medications including corticosteroids might be effective for both hearing loss and vertigo. Conclusions In pediatric MD, vestibular and cochlear symptoms may occur and progress independently. Audiovestibular evaluation, especially caloric tests and cervical vestibular evoked myogenic potential (cVEMP), can be useful for pediatric MD. Gd-MRI can be sensitive for detecting EH. Both systemic and postauricular administration of corticosteroids might be effective in alleviating vertigo and improving hearing. Prolongation of the follow-up period of pediatric MD is warranted.

show abstract

“…Zalecane są do kontrolowania objawów choroby, a ich działanie ma polegać na zmniejszaniu ciśnienia, objętości, a nawet produkcji płynu w błędniku. Do najczęściej stosowanych leków wymienianych w badaniach naukowych należą: hydrochlorotiazyd, acetazolamid i chlortalidon [57,58]. Diuretyki często są stosowane jako pierwsza metoda leczenia z uwagi na brak poważnych działań niepożądanych i wpływ na zmniejszenie częstotliwości zawrotów głowy [59].…”

Section: Diuretykiunclassified

Meniere's disease – pathogenesis, diagnosis, non-surgical treatment possibilities and related controversies: review

Rusinowska

2023

Now Audiofonol

View full text Add to dashboard Cite

Choroba Ménière’a, zwana także wodniakiem błędnika bądź wodniakiem endolimfatycznym, to choroba przewlekła charakteryzująca się tetradą objawów – zawrotami głowy, szumami usznymi, postępującym upośledzeniem słuchu i uczuciem pełności w dotkniętym uchu. Występuje z częstością 50–200 na 100 000 dorosłych, z większym odsetkiem u kobiet. Choć choroba została opisana i powiązana z uszkodzeniem ucha wewnętrznego już w 1861 r. przez francuskiego lekarza Prospera Ménière’a, to jej etiologia wciąż nie jest do końca poznana. Znane są przypadki rodzinnego występowania choroby, jednak u większości osób zaburzenie to pojawia się w sposób sporadyczny. Przypuszcza się, że na wystąpienie patologii mogą składać się czynniki genetyczne i środowiskowe. Według licznych badań naukowych do potencjalnych przyczyn można zaliczyć: mutacje genetyczne, zaburzenia autoimmunologiczne, zaburzenia hormonalne i choroby wirusowe. Dotychczas nie osiągnięto międzynarodowego konsensusu w sprawie postępowania diagnostycznego i terapeutycznego w chorobie Ménière’a, co jest źródłem kontrowersji. W diagnostyce i prognostyce choroby Ménière’a dużą rolę odgrywa audiometria tonalna, jednak mogą być także stosowane takie badania jak: wideonystagmografia, test fotela obrotowego, test przedsionkowych miogennych potencjałów wywołanych, posturografia, vHIT, elektrokochleografia, a coraz większe znaczenie mają badania obrazowe rezonansem magnetycznym, w tym MRI 3D FLAIR. Istnieje kilka różnych algorytmów postępowania w leczeniu choroby Ménière’a. W ostrych atakach choroby Ménière’a zastosować można leki przeciw zawrotom głowy (leki przeciwhistaminowe, benzodiazepiny, leki przeciwcholinergiczne) i środki przeciwwymiotne (metoklopramid i domperidon). W przewlekłej terapii i prewencyjnie według rekomendacji ważne jest zastosowanie odpowiedniej diety uwzględniającej większą podaż wody oraz ograniczenie spożywania soli, kofeiny i alkoholu, a także zastosowanie rehabilitacji przedsionkowej i słuchowej. W farmakoterapii wiele schematów uwzględnia także stosowanie batahistyny, diuretyków oraz dobębenkowych iniekcji sterydów i gentamycyny. W przypadku braku powodzenia leczenia farmakologicznego jako ostatni rzut można rozważyć leczenie chirurgiczne – labiryntektomię i neurektomię przedsionkową. Niektóre zalecenia uwzględniają też terapię PPT, jednak wymaga ona dalszych badań w celu potwierdzenia swojej skuteczności. W pracy przedstawiono patogenezę, diagnostykę i niechirurgiczne możliwości leczenia choroby Ménière’a, a także kontrowersje związane z tymi obszarami.

show abstract

Are diuretics useful in the treatment of meniere disease?

Cited by 9 publications

References 4 publications

Current Insights into Treating Vertigo in Older Adults

Current Insights into Treating Vertigo in Older Adults

Pediatric Ménière’s disease with disassociated cochlear and vestibular symptoms: a case report

Meniere's disease – pathogenesis, diagnosis, non-surgical treatment possibilities and related controversies: review

Contact Info

Product

Resources

About