ArcGIS story maps in improving teachers’ Geography awareness

Abstract

The purpose of this study is to examine the use of story maps in increasing sustainable Geography awareness among Geography teachers. The advent of story maps has altered the current Geography education in the digital era. ArcGIS story maps are a type of user-friendly geospatial technology renewal. This story map is believed capable of helping students learn Geography more independently, transforming Geography education. This belief should be reinforced by implementing story maps on their own Geography teachers, who have low Geography literacy rates in general. This action research involved 67 Geography teachers who were members of the East Java Geography Teacher Working Group, with various backgrounds, ages, and teaching experiences. Learning is implemented using blended learning and the in-on-in model. With blended project-based learning, this research was conducted to solve problems related to high school teachers' low Geography awareness. To identify the effects of the treatment, the obtained data were analyzed using a different test with paired t-test. The findings showed that story maps could increase long-term geographic awareness, illustrated by the obtained significant level of more than 0.05. This success is influenced by teachers' knowledge and experience with geospatial technology, as well as their age. Although the ability to create story projects is limited, the use of story maps provides a meaningful experience for teachers to think, reason, and act geographically.

Use of the “story map” in educational settings as a spatial technology tool: a review of the literature

“…Bu çerçevede story map aracının eğitim ortamlarında kullanımını konu edinen çalışmaların sunduğu fırsatların analizinin, ileride yapılacak araştırmalar için de rehber olacağı düşünülmektedir. Mevcut çalışmalar incelendiğinde araştırmacıların öğretmenlerin ESRI öykü haritalarına ilişkin algılarını (Strachan & Mitchell, 2014;Lee, 2019), öğrencilerin story map aracına yönelik algılarını (Egiebor & Foster, 2018;Groshans et al,, 2019;Mukherjee, 2019), eğitimde story map kullanımını (Marta & Ossoa, 2015;Walshe, 2016;Edmondson, 2018) öğrencilerin nasıl story map geliştireceğini (Gleeson & D'Souza, 2015;Cope et al, 2018;Berendsen et al, 2018), Turkish Journal of Geographic Information Systems story map aracının öğrencilerin harita becerileri ve akademik başarıları üzerindeki etkisini (Keskin, 2019), story map uygulamasının öğrencilerin nitel araştırma yapma deneyimleri üzerindeki etkisini (Dickinson & Telford, 2020), story map aracının yükseköğretimde Coğrafya öğretme ve öğrenme etkinliklerindeki yararlılığını (Ryan & Aasetreb, 2021;Vojteková et al, 2021;Cyvin et al, 2022;Purwanto et al,, 2022), Coğrafi Bilgi Sistemi (GIS) teknolojilerinin tarım ve çevre bilimlerinde öğrenme fırsatlarını geliştirme ve sunmadaki etkisini (Estwick et al, 2016), öğrencilerin iklim değişikliğini analiz etmelerindeki etkisini (Schnitzler, 2020), eğitim ortamlarında öğretmen ve öğrencilere sunduğu fırsatları (Lusardi & Haroldson, 2021), ESRI hikâye haritalarının tasarımı ve kullanımı, bir topluluk içinde sürdürülebilirlikle ilgili faaliyetlere katılımı artırmaya nasıl yardımcı olduğunu (Austin, 2018), story map yoluyla ergenlerin yiyecek ortamı algıları ve yiyecekle ilgili davranışlarını (Riggsbee et al, 2018), story map kullanılarak tasarlanmış e-öğrenme ortamlarında katılımcıların iklim değişikliğinin bölgesel ve yerel etkilerini (Thürkow et al, 2019), öğrencilerinin "Göçler" konusunu öğrenmelerinde story map uygulamalarının akademik başarılarına etkisini (Biçki, 2020), CBS Hikâye Haritası Uygulamasının "hots for history" konusunu güçlendirmedeki potansiyelini (Malek et al, 2020), bu aracın eğitim ortamındaki işlevselliğinin ne ...…”