Analysis of microseismicity associated with the 2017 seismic swarm near the Aegean coast of NW Turkey

Mesimeri, Maria; Kourouklas, Christos; Papadimitriou, Eleftheria; Karakostas, V.; Kementzetzidou, D.

doi:10.1007/s11600-018-0157-7

Cited by 16 publications

(12 citation statements)

References 36 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…The standard deviation estimate was carried out For the aforementioned reasons, the learning period was chosen to last from the 1 January of 2008 until the 31 May 2017. It includes the 2014 M w 6.9 main shock along with the swarm that occurred near the Aegean coast of northwestern Turkey during January-March 2017, which was relocated and detailed by Mesimeri et al [56]. The completeness magnitude was equal to M c = 2.6 according to the goodness-of-fit method (GFT) [57].…”

Section: Study Area and Datamentioning

confidence: 99%

An Earthquake-Clustering Model in North Aegean Area (Greece)

Mangira

Console

Papadimitriou

et al. 2022

Axioms

Self Cite

View full text Add to dashboard Cite

The investigation of short-term earthquake-clustering features is made feasible through the application of a purely stochastic Epidemic-Type Aftershock Sequence (ETAS) model. The learning period that is used for the estimation of the parameters is composed by earthquakes with M ≥ 2.6 that occurred between January 2008 and May 2017. The model predictability is retrospectively examined for the 12 June 2017 Lesvos earthquake (Mw6.4) and the subsequent events. The construction of time-dependent seismicity maps and comparison between the observed and expected earthquake number are performed in order to temporally and spatially test the evolution of the sequence, respectively. The generation of 127 target events with M ≥ 3.0 in the period June–July 2017, just before the main shock occurrence, is examined in a quantitative evaluation. The statistical criteria used for assessing the model performance are the Relative Operating Characteristic Diagram, the R-score, and the probability gain. Reliable forecasts are provided through the epidemic model testifying its superiority towards a time-invariant Poisson model.

show abstract

Section: Study Area and Datamentioning

confidence: 99%

An Earthquake-Clustering Model in North Aegean Area (Greece)

Mangira

Console

Papadimitriou

et al. 2022

Axioms

Self Cite

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Marsan et al 2013;Kumazawa et al 2016). The spatiotemporal pattern of the seismicity complements the temporal activation pattern and may give a further clue of the triggering mechanism (Hainzl & Fischer 2002;Mesimeri et al 2018). For such a spatial depiction, a high precision of the hypocentres is required which is fulfilled by our relocated earthquake data set.…”

Section: A N a Ly S I S O F S Pat I A L S E I S M I C I T Y A N D B A C Kg Ro U N Dmentioning

confidence: 99%

“…Furthermore, spatial depiction can help to identify migration patterns that are related to the underlying mechanism (e.g. Hainzl & Fischer 2002;Mesimeri et al 2018).…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Time-dependent and spatiotemporal statistical analysis of intraplate anomalous seismicity: Sarria-Triacastela-Becerreá (NW Iberian Peninsula, Spain)

Crespo-Martín

Martín-González

Yazdi

et al. 2021

Geophysical Journal International

View full text Add to dashboard Cite

Summary The Sarria-Triacastela-Becerreá seismicity is located in an intraplate region considered seismically stable, but in 1995 started an unprecedented earthquake activity in the area. Since then an anomalous long-term continuous seismicity remains until now in the same location. Despite the long-term seismicity and the large magnitudes for the region standards (5.1 Mw), the origin and mechanisms of this seismicity remains unclear. The isolation of background from the mainshock-aftershock contribution by means of the application of the Epidemic Type Aftershock Sequences (ETAS) model, the spatial depiction, and the resemblance to near seismic regions allow us to identify several seismicity behaviours. From 1995 to 1998/99, the seismicity in this location mainly consists of intensive and deeper earthquake sequences linked to the 1995 and 1997 mainshocks. Our results suggest that the mainshocks triggered aftershocks and additionally initiated or facilitated aseismic processes. A likely scenario is that the mainshocks broke a sealed source at depth allowing a subsequent intrusion of high-pressurized fluids from depth. The resemblance of this period with Zamora seismic characteristics proposes that Triacastela seismicity was also initiated by tectonic activity. From 1998/99 to 2018, a change in seismicity is observed, the background contribution took control and swarm-type activity is predominant. While the earthquake rate decreases, the relative background contribution goes up. Actually, after 2013 the clusters almost disappear and background contribution achieves 55 per cent of the total activity. The spatial migration to the southeast and the upward trend to shallower depth support fluid migration as possible driving mechanism responsible for the transient seismicity in this period. The swarm-type activity in Triacastela in later periods and the resemblance of b-values with Ponte Caldelas and Ventaniella seismicity suggest that the seismicity in Triacastela is related to fluid migration and the reactivation of fractured areas. We propose that the mechanism of this anomalous and long-term seismicity in Triacastela is the mix of different mechanisms, starting with the tectonic seismicity, generated during the 1995 and 1997 seismic sequences, which initiated a fluid upward migration through fractured crustal fault patches, observed after 1998–99, and responsible for the seismicity during the following 20 years.

show abstract

“…Ωστόσο, το ερώτημα παραμένει αν οι ασυνέχειες είναι σταθερές και δε θα υπερβληθούν, ή αν η διάρρηξη μπορεί να υπερπηδήσει από το ένα τέμαχος στο άλλο με αποτέλεσμα τη γένεση σεισμών μεγαλύτερου μεγέθους (Hatzfeld et al, 2000). Η περιοχή χαρακτηρίζεται επίσης από έντονη μικροσεισμική δραστηριότητα, συγκεντρωμένη στον χρόνο και στον χώρο, που εντοπίζεται κυρίως στο δυτικό τμήμα του Κόλπου (Pacchiani & Lyon-Caen, 2010; Kapetanidis et al, 2015;Mesimeri et al, 2016Mesimeri et al, , 2018.…”

Section: παράδειγμα της πρώτης κατηγορίας αποτελεί το μοντέλο μετασεισμικής ακολουθίαςunclassified

“…Η εκδοχή του μοντέλου που εφαρμόζεται στην παρούσα διατριβή είναι αυτή που προτάθηκε από τους Console & Murru (2001) και Console et al (2003). Με την εφαρμογή του έγιναν προγνώσεις σε πραγματικό χρόνο από τους Console et al (2007) (Gospodinov et al, 2007(Gospodinov et al, , 2015Papadimitriou et al, 2013;Karakostas et al, 2014) αλλά και σε σεισμικές εξάρσεις (Mesimeri et al, 2018) , όπου Εi είναι η σεισμική ενέργεια του i-οστού σεισμού και N(t) ο αριθμός των σεισμών έως το χρόνο t. Σε αυτή την περίπτωση η=0.75 και η σχέση (2.3) γίνεται 𝑆 𝑖 = 10 0.75(𝑀 𝑖 −𝑀 𝑡ℎ ) .…”

Section: η περιοχή των κεντρικών ιονίων νήσωνunclassified

Στοχαστική Μοντελοποίηση Της Σεισμογένεσης Στην Ελλάδα

Mangira¹,

Μαγγίρα²

View full text Add to dashboard Cite

Η εκτίμηση της σεισμικής επικινδυνότητας σύνθετων συστημάτων ρηγμάτων, ιδιαίτερα σε χώρες που πλήττονται συχνά από ισχυρούς σεισμούς, όπως η Ελλάδα, προσελκύει το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας διεθνώς. Προς αυτή την κατεύθυνση είναι προσανατολισμένη η παρούσα διατριβή με απώτερο σκοπό να παραχθούν αξιόπιστα αποτελέσματα για την εκτίμηση πιθανοτήτων γένεσης επικείμενων σεισμών σε περιοχές που χαρακτηρίζονται από έντονη σεισμικότητα, όπως τον Κορινθιακό Κόλπο, τις κεντρικές Ιόνιες Νήσους, το Βόρειο Αιγαίο αλλά και τον ευρύτερο Ελληνικό χώρο. Αρχικά διερευνήθηκε το Μοντέλο Απελευθέρωσης Τάσης, όπου θεωρείται ότι η ελαστική ανηγμένη παραμόρφωση συσσωρεύεται σε ένα ρήγμα λόγω της συνεχούς τεκτονικής φόρτισης και απελευθερώνεται κατά τη διάρκεια ενός σεισμού. Το Συζευγμένο Μοντέλο Απελευθέρωσης Τάσης, που αποτελεί εκτεταμένη εκδοχή, εξετάζει τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ ρηγμάτων και περιοχών, επιτρέποντας διέγερση ή αποδιέγερση της σεισμικής δραστηριότητας γειτονικών περιοχών, λόγω μεταφοράς τάσης. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε σε υπολογιστικά ζητήματα και τρόπους με τους οποίους μπορεί να βελτιωθεί το μοντέλο. Έγινε εμβάθυνση στη βασική συνάρτηση που ελέγχει τη στοχαστική συμπεριφορά της διαδικασίας και ονομάζεται υπό συνθήκη συνάρτηση έντασης. Προτάθηκε μία τροποποίηση του μοντέλου, όπου διερευνάται η μνήμη της σημειακής διαδικασίας, με τέτοιο τρόπο ώστε η γένεση ενός επερχόμενου σεισμού να εξαρτάται μόνο από ένα περιορισμένο πλήθος προηγούμενων αφίξεων. Δόθηκαν διαφορετικοί τρόποι διερεύνησής των αλληλεπιδράσεων στο Συζευγμένο Μοντέλο Απελευθέρωσης Τάσης, που περιλαμβάνουν τον έλεγχο των διαστημάτων εμπιστοσύνης των παραμέτρων μεταφοράς, την εφαρμογή στατιστικών κριτηρίων αλλά και την εισαγωγή εκ των προτέρων περιορισμών που έχουν προκύψει με βάση το γεωφυσικό νόημα της σημειακής διαδικασίας. Ένα τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η εφαρμογή του σεισμικού μοντέλου μεταφοράς τάσης. Για τη μελέτη της βραχείας κλίμακας σεισμικότητας, εφαρμόστηκε το στατιστικό μοντέλο ETAS, το οποίο παρέχει τη δυνατότητα ποσοτικοποίησης της σχέσης μεταξύ των σεισμών. Για κάθε περιοχή μελέτης προτάθηκε ένα επιδημικό μοντέλο σύμφωνα με τα δεδομένα που προέρχονται από κάποια περίοδο εκμάθησης. Κατά την περίοδο αυτή το μοντέλο «εκπαιδεύεται» στο χωρο–χρονικό μοτίβο σεισμικότητας, προκειμένου να μπορεί να προσαρμοστεί έγκαιρα μετά τη γένεση ενός ισχυρού σεισμού και να προβλέψει μελλοντικά γεγονότα. Στη συνέχεια έγινε αναδρομικός έλεγχος της απόδοσης του μοντέλου σε κάποια περίοδο ελέγχου, που περιλαμβάνει κατά προτίμηση κάποιον ισχυρό σεισμό. Εκτός από τον έλεγχο με βάση τις ημερήσιες πιθανότητες γένεσης σεισμών πάνω από ένα ορισμένο κατώφλι μεγέθους, η σύγκριση περιελάμβανε το πλήθος των σεισμών –παρατηρούμενων και αναμενόμενων σύμφωνα με το μοντέλο – σε ημερήσια βάση. Επιπλέον, εκτιμήθηκε η χωρική κατανομή των αναμενόμενων σεισμών μέσα από χάρτες χρονικά εξαρτώμενης σεισμικότητας, με στόχο να ελεγχθεί αν συνάδει με τα επίκεντρα των παρατηρούμενων σεισμών. Υιοθετήθηκε τέλος η μέθοδος Pattern Informatics. Δημιουργήθηκαν πίνακες συνάφειας στους οποίους υπολογίζεται κάθε φορά το πλήθος των σεισμών που ορθώς προβλέφθηκαν, το πλήθος των εσφαλμένων συναγερμών, το πλήθος των επιτυχημένων προβλέψεων μη γένεσης και το πλήθος των σεισμών που δεν προβλέφθηκαν. Με βάση αυτές τις ποσότητες υπολογίστηκαν οι τιμές του Ρυθμού των Επιτυχιών και του Ρυθμού των Εσφαλμένων Συναγερμών, του R-αποτελέσματος και του κέρδους πιθανοτήτων, δηλαδή στατιστικών κριτηρίων για τον έλεγχο απόδοσης του μοντέλου, και κατασκευάστηκαν διαγράμματα ROC για να διαπιστωθεί αν τα αποτελέσματα σχετίζονται με αξιόπιστες εκτιμήσεις για την εξέλιξη μίας μετασεισμικής ακολουθίας.

show abstract

Analysis of microseismicity associated with the 2017 seismic swarm near the Aegean coast of NW Turkey

Cited by 16 publications

References 36 publications

An Earthquake-Clustering Model in North Aegean Area (Greece)

An Earthquake-Clustering Model in North Aegean Area (Greece)

Time-dependent and spatiotemporal statistical analysis of intraplate anomalous seismicity: Sarria-Triacastela-Becerreá (NW Iberian Peninsula, Spain)

Στοχαστική Μοντελοποίηση Της Σεισμογένεσης Στην Ελλάδα

Contact Info

Product

Resources

About