Alterations of Antioxidant Enzymes and Oxidative Damage to Macromolecules in Different Organs of Rats During Aging

Tiana, Liqun; Caib, Qiuyin; Wei, Huachen

doi:10.1016/s0891-5849(98)00025-2

Cited by 267 publications

(188 citation statements)

References 25 publications

Supporting

Mentioning

153

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…The overall ROS production increases, while the overall efficiency of the antioxidant defense systems decreases during aging (Ames et al, 1993;Martin et al, 1996;Reiter et al, 1995;Shigenaga et al, 1994), with a clear organ-specificity (Sohal et al, 1995;Tian et al, 1998). These are factors determining 8-OHdG levels at a particular age in a particular organ, and the other factors include the status of repair mechanisms, oxygen exposure, metabolic and oxygen consumption rates, and cell proliferation activity (Ames et al, 1993;Fraga et al, 1990).…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

“…Hayakawa et al (1991 and1992) also reported an aging-dependent accumulation of 8-OHdG and mutations of mitochondrial DNA of human heart and diaphragm tissues. However, oxidative damage of cellular protein increases with age in the brain and liver of rats (Tian et al, 1998). In contrast, while the extent of lipid peroxidation in the brain or liver of rats is not altered by aging (Lopez-Torres et al, 1992;Tian et al, 1998), its byproducts can react with DNA to form dG malondialdehyde adducts, of which frequency increases in the liver and kidney but not in the testis with age in rats (Draper et al, 1995).…”

Section: Nakae Et Almentioning

confidence: 98%

See 1 more Smart Citation

Age and Organ Dependent Spontaneous Generation of Nuclear 8-Hydroxydeoxyguanosine in Male Fischer 344 Rats

Nakae

Akai

Kishida

et al. 2000

Laboratory Investigation

View full text Add to dashboard Cite

SUMMARY: 8-Hydroxydeoxyguanosine (8-OHdG) is a major oxidative DNA adduct playing roles in senescence, carcinogenesis and various disease processes. High-performance liquid chromatography with an electrochemical detection (HPLC-ECD) method has been widely used to assess organ levels of 8-OHdG, and a recently introduced immunohistochemical approach has made it possible to clarify intra-organ localization. In the present study, these methods were employed to reveal age-dependent changes in nuclear 8-OHdG within various tissues of male Fischer 344 rats between 18 fetal days and 104 weeks of age. 8-OHdG was detected in the nuclei of cerebellar small granule and small cortical cells, cerebral nerve cells, and choroid plexus epithelia of the brain and ependymal cells of the spinal cord; parenchymal cells in the anterior lobe of the pituitary and adrenal glands (mainly cortex); bronchial epithelium of the lung; intra-hepatic bile duct, pancreatic duct, glandular gastric and intestinal epithelial cells; renal tubular epithelial cells (mainly medulla); and spermatogonia and spermatocytes of the testis and seminal vesicle epithelia. The nuclear 8-OHdG levels were high (more than two lesions per 10 6 deoxyguanosines) from 7 days to 104 weeks of age in the brain, 3 to 6 weeks in the adrenal gland, 6 to 104 weeks in the lung, and 3 to 52 weeks in the testis. In the other organs, the nuclear 8-OHdG levels remained low throughout. These findings provide a basis for research dealing with oxidative stress by indicating organ-specific and age-but not aging-dependent changes in the localization of spontaneously generated nuclear 8-OHdG in intact rats. The immunohistochemical approach has advantages for assessing variation of 8-OHdG formation at the cellular level not accessible to the HPLC-ECD method. (Lab Invest 2000, 80:249-261).

show abstract

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Section: Nakae Et Almentioning

confidence: 98%

Age and Organ Dependent Spontaneous Generation of Nuclear 8-Hydroxydeoxyguanosine in Male Fischer 344 Rats

Nakae

Akai

Kishida

et al. 2000

Laboratory Investigation

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…The use of melatonin to slow down the progression of undesirable age-related events is also supported by reports that either melatonin treatment or pineal grafting can retard the thymic involution that characterizes aging [33,67]. It may be that aging is fundamentally an event programmed by the pineal gland [68].…”

Section: The Potential Retardation Of Brain Aging By Melatoninmentioning

confidence: 92%

“…Impaired respiratory function may lead to oxidative stress and also to impairment of antioxidant enzyme systems [33]. Decline of mitochondrial functioning has also been associated with various age-related neurodegenerative diseases including Alzheimer's, Parkinson's, and Huntington's diseases and amyotrophic lateral sclerosis [34].…”

Section: Mitochondrial Dysfunction and Brain Agingmentioning

confidence: 99%

Melatonin, Oxidative Stress, and the Aging Brain

Bondy

Sharman

2010

Aging and Age-Related Disorders

View full text Add to dashboard Cite

The changes associated with brain aging are discussed with emphasis on altered oxidative and inflammatory events and on mitochondrial dysfunction. Many of these changes are exacerbated in a variety of age-related neurologic diseases. This commonality has led to the idea that similar therapeutic approaches may be used in the treatment of several apparently unrelated neurodegenerative disorders. When aspects of these diseases are modeled in experimental animals and cell lines, the application of melatonin has been reported to be advantageous. The means by which melatonin can be protective probably is mediated by way of activation of melatonin receptors, of which several subtypes can be identified. This can initiate a sequence of intracellular signaling events and by activation of transcription factors lead to altered gene expression. The culmination of this cascade can lead to increased levels of antioxidant enzymes and depressed levels of inflammation. Melatonin may be useful both in the retardation of nonpathologic brain aging and in the amelioration of chronic brain disease associated with aging. The inexpensive nature and ready availability of melatonin together with its very low toxicity reinforce the need to place the beneficial properties of this agent on a firmer basis.

show abstract

“…Πράγματι, σε μία εργασία τα πρωτεϊνικά καρβονύλια αυξήθηκαν μετά την άσκηση στο αίμα και τους ιστούς επιμύων ενώ πτώση της GSH παρατηρήθηκε στο πλάσμα, το ήπαρ, τον νεφρό και το σκελετικό μυ επιμύων (Leeuwenburgh & Ji, 1995). Σε άλλη εργασία, τα πρωτεϊνικά καρβονύλια στο ήπαρ και τον εγκέφαλο ήταν αυξημένα σε επίμυες ηλικία 24 μηνών σε σύγκριση με νεαρότερους επίμυες ηλικίας 6 μηνών (Tian et al, 1998). Επιπρόσθετα, μία σχετιζόμενη με την ηλικία αύξηση της MDA, των πρωτεϊνικών καρβονυλίων και της GSSG παρατηρήθηκε στα μιτοχόνδρια του εγκεφάλου και του καρδιακού μυός επιμύων (Cocco et al, 2005).…”

Section: 4unclassified

Επίδραση Της Χορήγησης Αλοπουρινόλης Στο Οξειδωτικό Στρες Κατά Την Άσκηση

Βεσκούκης¹

View full text Add to dashboard Cite

Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες έχει αυξηθεί ο αριθμός των εργασιών στη βιβλιογραφία, που αναφέρουν ότι η άσκηση προκαλεί οξειδωτικό στρες. Ωστόσο, δεν έχει διερευνηθεί ο ρόλος της οξειδάσης της ξανθίνης, του κύριου ενζύμου παραγωγής ελευθέρων ριζών κατά την άσκηση, στο οξειδωτικό στρες και την αθλητική απόδοση. Ο ρόλος της είναι διττός καθώς οδηγεί τόσο στην παραγωγή ελευθέρων ριζών όσο και ουρικού οξέος, του σημαντικότερου αντιοξειδωτικού του πλάσματος. Στην εργασία αυτή, η αναστολή της δραστικότητας του ενζύμου πριν από εξαντλητική αερόβια κολύμβηση με χορήγηση ενός συνθετικού αναστολέα της, της αλοπουρινόλης, σε επίμυες προκάλεσε, όπως και η άσκηση, οξειδωτικό στρες και μεγάλη πτώση στην απόδοση. Η πιθανή αναστολή της παραγωγής του ουρικού οξέος, λοιπόν, είναι υπεύθυνη για τη μειωμένη αντιοξειδωτική άμυνα και την πτώση της απόδοσης, η οποία δε φαίνεται να σχετίζεται με το μεταβολισμό των υδατανθράκων και των λιπιδίων. Μια παράλληλη προσέγγιση αφορούσε στην αναστολή του ενζύμου από αναστολείς φυτικής προέλευσης δυνητικά παρόντες στη διατροφή. Ορισμένα εκχυλίσματα σταφυλιών με αντιοξειδωτικές ιδιότητες ανέστειλαν in vitro τη δραστικότητα της οξειδάσης της ξανθίνης και το ισχυρότερο από αυτά χορηγήθηκε σε επίμυες πριν εφαρμοστεί το ίδιο πρωτόκολο άσκησης για να ελεγχθεί αν η αντιοξειδωτική του δράση ισχύει και in vivo. Αυτό δεν επιβεβαιώθηκε καθώς το εκχύλισμα από καρπούς σταφυλιού της ποικιλίας μπατίκι Τυρνάβου προκάλεσε οξειδωτικό στρες στο αίμα και σε διάφορους ιστούς παρόλο που χορηγήθηκε σε μία μέση συγκέντρωση που χρησιμοποιείται σε ανάλογες μελέτες. Η απόδοση, όμως δεν επηρεάστηκε από το εκχύλισμα καθώς η οξειδάση της ξανθίνης δεν ανεστάλη στο βαθμό, που την ανέστειλε η αλοπουρινόλη. Η διατριβή αυτή καθιστά σαφές ότι αν ένα εκχύλισμα έχει αντιοξειδωτική δράση in vitro δε σημαίνει ότι αυτό ισχύει και σε ένα in vivo σύστημα. Συμπερασματικά, η δράση ενός αντιοξειδωτικού φαίνεται να εξαρτάται άμεσα από τη συγκέντρωσή του και το σύστημα, στο οποίο μελετάται ενώ η χορήγηση αντιοξειδωτικών πριν την άσκηση πιθανώς να μην έχει τις αναμενόμενες θετικές επιδράσεις.

show abstract

Alterations of Antioxidant Enzymes and Oxidative Damage to Macromolecules in Different Organs of Rats During Aging

Cited by 267 publications

References 25 publications

Age and Organ Dependent Spontaneous Generation of Nuclear 8-Hydroxydeoxyguanosine in Male Fischer 344 Rats

Age and Organ Dependent Spontaneous Generation of Nuclear 8-Hydroxydeoxyguanosine in Male Fischer 344 Rats

Melatonin, Oxidative Stress, and the Aging Brain

Επίδραση Της Χορήγησης Αλοπουρινόλης Στο Οξειδωτικό Στρες Κατά Την Άσκηση

Contact Info

Product

Resources

About