Alterations in intraocular pressure and ocular axial length after intravitreal Anti-VEGF injection

Abstract

Objective: To evaluate the effect of intravitreal anti-vascular endothelial growth factor (anti-VEGF) injection on intraocular pressure (IOP) and ocular axial length (AL).Methods: A prospective series of consecutive patients undergoing injection of intravitreal bevacizumab or ranibizumab in our clinic was investigated. IOP was measured with Tono-Pen and ocular AL with ultrasound biometry before (IOP0, AL0) and about 1 min (IOP1, AL1) and 24 hours (IOP2, AL2) after intravitreal injection. Logistic regression analysis was used to investigate factors (lens status, presence of glaucoma and previous intravitreal injection) associated with increased IOP and AL. Results:We recruited 96 patients with a mean age of 66.7±12 years, 53 (55%) men and 43 (45%) women. One minute after the injection (IOP1), mean IOP increased from 15.2±3.5 mmHg (IOP0) to 22.2±8.6 mmHg (p<0.001). 24 hours after the injection, IOP decreased a mean level of 14.7±3.6 mmHg (IOP0 vs. IOP2, p˃0.05). Mean AL0, AL1 and AL2 values were 23.1± 0.82 mm, 23.25± 0.81 mm and 23± 0.8 mm, respectively. AL elongation was statistically significant just after injection (AL0 vs. AL1, p˂0.001). 24 hours after AL values were dropped below the baseline values (AL0 vs. AL2 p=0.04). Regression analysis showed a trend towards pseudophakic patients having higher IOP and AL at one minute. It was also observed that having previous intravitreal injections cause higher IOP elevation. Yöntemler: Kliniğimizde intravitreal bevacizumab veya ranibizumab enjeksiyonu uygulanan hastalar prospektif olarak değerlendirildi. GİB, Tono-Pen kullanılarak ve oküler AU, ultrason biyometri kullanılarak, enjeksiyondan önce (GİB0, AU0), enjeksiyondan 1 dakika (GİB1, AU1) ve 24 saat (GİB2, AU2) sonra ölçüldü. Artmış GİB ve AU ile ilişkili faktörler lojistik regresyon analizi kullanılarak incelendi. Bulgular:Ortalama yaş 66,7±12 olup 53'ü (%55) erkek ve 43'ü (%45) kadın olmak üzere toplam 96 hasta değerlen-dirildi. GİB0'ın 15,2±3,5 mmHg'dan, 22,2±8,6 mmHg'ya (GİB1) yükseldiği görülmüştür (p<0,001). Enjeksiyondan 24 saat sonra ortalama GİB 14,7±3,6 mmHg'ya düştü (GİB0 vs GİB2, p˃0,05). Ortalama AU0, AU1 ve AU2 değerleri sırasıyla 23,1± 0,82, 23,25± 0,81 ve 23± 0,81 mm idi. Enjeksiyondan hemen sonraki AL'deki artış istatistiksel olarak anlamlıydı (AU0 vs AU1, p<0,001). 24. saatte AL'nin başlangıç değerinin de altında bir değere düştüğü izlendi (AU0 vs AU2 p=0,04). Regresyon analizinde psö-dofakik hastalarda GİB ve AU artışına bir eğilim olduğu izlendi. Ayrıca daha önceden intravitreal enjeksiyon yapıl-mış olmanın da daha yüksek GİB artışına neden olduğu görüldü. Sonuçlar:İntravitreal anti-VEGF enjeksiyonları geçici GİB ve AU artışına neden olabilirler. Klinisyenler, intravitreal enjeksiyonlardan sonra önlem olarak GİB'i kontrol etmelidirler. İntravitreal enjeksiyonlardan sonraki biyometrik değişikliklerin anlaşılabilmesi için ileri araştırmalar gerekmektedir.Anahtar kelimeler: İntravitreal enjeksiyon, intraoküler basınç, oküler aksiyel uzunluk.