Allopurinol and Markers of Muscle Damage Among Participants in the Tour de France

Impacto do triatlon ironman sobre os parametros de estresse oxidative. DOI:10.5007/1980-0037.2012v14n2p174

“…Similar results were observed in athletes who participated in one of the main ultraendurance cycling races, the Tour de France 27 . Metabolic and muscle wasting in ironman athletes promotes a significant increase in the production of ROS.…”

Επίδραση Της Χορήγησης Αλοπουρινόλης Στο Οξειδωτικό Στρες Κατά Την Άσκηση

“…Συγκεκριμένα, μετά από χορήγηση μίας δόσης 32 mg/kg σωματικού βάρους αλοπουρινόλης ενδοπεριτοναϊκά σε επίμυες πριν από τρέξιμο μέχρι εξάντλησης σε δαπεδοεργόμετρο βρέθηκε μείωση της συγκέντρωσης της GSSG και των πρωτεϊνικών καρβονυλίων, που είχε αυξηθεί μετά την άσκηση στο σκελετικό μυ (Gomez-Cabrera et al, 2005). Σε άλλη εργασία της ίδιας ερευνητικής ομάδας, μετά από στοματική χορήγηση αλοπουρινόλης σε ημερήσιες δόσεις των 300 mg για 3 βδομάδες πριν από αγώνα ποδηλασίας βρέθηκε ότι η αύξηση της MDA στο πλάσμα λόγω της άσκησης μετριάστηκε από την αλοπουρινόλη, όπως μετριάστηκε και η μυϊκή καταστροφή εκφρασμένη από τους δείκτες κρεατινική κινάση και αμινοτρανσφεράση του ασπαρτικού οξέος (Gomez-Cabrera et al, 2003). Η προκαλούμενη από την άσκηση αύξηση της συγκέντρωσης της MDA στο πλάσμα μετριάστηκε και μετά από στοματική χορήγηση αλοπουρινόλης σε δόση των 300 mg σε αθλητές 2 h πριν από μαραθώνιο .…”

“…Από τα παραπάνω είναι φανερό ότι η αλοπουρινόλη είχε αντιοξειδωτικό ρόλο στις λίγες σχετικές εργασίες της βιβλιογραφίας, καθώς μετρίασε την οξειδωτική δράση της άσκησης σε πειράματα τόσο στον άνθρωπο όσο και σε πειραματόζωα. Σε ορισμένες από τις προαναφερθείσες εργασίες και σε κάποιες ακόμα εξετάστηκε και η επίδραση της χορήγησης της αλοπουρινόλης στην απόδοση τόσο των ανθρώπων όσο και των πειραματόζωων, που χρησιμοποιήθηκαν (Gomez-Cabrera et al, 2003, 2006Koyama et al, 1999;Gavin & Struthers, 2005;Sutton et al, 1980). Ωστόσο, σε καμία από αυτές δε βρέθηκε επίδραση, όπως μετρήθηκε από το χρόνο που απαιτείται για να επέρθει η εξάντληση.…”

“…Δεν επιβεβαιώνεται, έτσι, η αντιοξειδωτική δράση της αλοπουρινόλης, που έχει αναφερθεί στο παρεθλόν (Mills et al, 1997;Gomez-Cabrera et al, 2003, 2006. Προηγούμενες εργασίες έχουν δείξει ότι η χορήγηση αλοπουρινόλης περιόρισε την προκαλούμενη από την άσκηση αύξηση της συγκέντρωσης της GSSG σε επίμυες (Mills et al, 1997;Gomez-Cabrera et al, 2005).…”

“…Η κατά 35% πτώση της απόδοσης των επιμύων είναι πολύ μεγάλη αν αναλογιστεί κανείς ότι προηγούμενες εργασίες έχουν αναφέρει πτώση της απόδοσης το πολύ μέχρι 10% μετά από χορήγηση αντιοξειδωτικών (Marshall et al, 2002). Ακόμα, άλλες επιστημονικές ομάδες που ερεύνησαν τη χορήγηση αλοπουρινόλης πριν την άσκηση δεν έχουν βρει επίδρασή της στην απόδοση ούτε σε επίμυες (Gomez-Cabrera et al, 2005;Koyama et al, 1999) αλλά ούτε και στον άνθρωπο (Sutton et al, 1980;Gomez-Cabrera et al, 2003;2006). Η διαφορά αυτή πιθανόν να οφείλεται μερικώς στα διαφορετικά είδη άσκησης που εφαρμόστηκαν, στα διαφορετικά υποκείμενα που χρησιμοποιήθηκαν καθώς και στη διαφορετική συγκέντρωση αλοπουρινόλης που χορηγήθηκε (περίπου 4 mg/kg σωματικού βάρους στον άνθρωπο ή από 32 έως 44 mg/kg σωματικού βάρους σε επίμυες σε αντιπαραβολή με τα 50 mg/kg σωματικού βάρους, που χορηγήθηκαν στην εργασία αυτή).…”