Aesthetic Behaviour in the Jewish Scriptures: A Preliminary Sketch

Abstract

Although some biblical commentators nowadays do refuse an aesthetic disjunction between ‘art’ and ‘craft’, so allowing that ancient Israel’s ‘crafts’ might have aesthetic value, there seems to be little attention accorded the aesthetics—the aesthetic behaviour—presupposed in the canonical literature. In part this is due to the obsessions of our now questionable, socially restrictive ‘Enlightenment’ inheritance. But there is discernible in the canonical writings an aesthetics of abundance, intensification, plenitude, especially in much of the Psalter, and in concentration in Song of Songs. And this aesthetic celebration which we may discern here tallies well with much of the everyday aesthetic behaviour in which we ourselves engage.

Musevilikte Sanat Ve Estetik Anlayisi

“…Musevi estetik anlayışının kökeni Downing (2003)'e göre bolluk ve bereket algısına dayanır. Bolluk, fazlalık, özellikle de belirli nesnelerin fazlalığı, güzel ve yararlı olanın gereğinden biraz fazlalığı, bereketli miktarlarda oluşu, Musevi estetik anlayışında özel bir yere sahiptir.…”

“…Bolluk, fazlalık, özellikle de belirli nesnelerin fazlalığı, güzel ve yararlı olanın gereğinden biraz fazlalığı, bereketli miktarlarda oluşu, Musevi estetik anlayışında özel bir yere sahiptir. Downing (2003) Musevi estetiğinin temelini insani bir his olarak, estetik reaksiyon ve haz için bolluk ve bereketin ön şartı oluşturduğu bir anlayışta arar.…”

“…Yıllar boyu karınlarını ancak doyurmuş böyle bir toplum için zayıflık kaçınılmazdır, bunun yanında iyi beslenmiş, tombul biri zenginliği, bolluğu ve bereketi yani kısacası güzel olanı ifade edecektir. Bu anlayış Psalms'daki bolluk bereket ifadeleri olan mısralara bile yansımıştır-Psalm 65 (Downing, 2003).…”

“…Güzellik, çoğu zaman dolu bir mideyle eşdeğerdir bu anlamıyla. En azından paylaşılacak bir şeylerin olması, her zamankinden fazla olması, keyiften kahkaha attıracak bol ürünlü bereketli tarlalar… (Downing, 2003). Bolluğun ve bereketin ve bunlarla bağlantılı her türlü güzellik ve güzel ifadelerin Musevi için ayrı bir yeri ve önemi olduğu açıktır.…”

“…(Ecclus 40.22), (Downing, 2003) Bütün bu bakış açısıyla, erken Musevi sanatı örneklerinde kadın ve erkek figürlerinin hiç bir şekilde zayıf olmadıkları, iyi beslenmiş tombul kişiler oldukları görülür. Zayıf olan çirkindir, hastalıklara açıktır, iyi yiyecek, bol yiyecek, sağlık ve sağlıklı çocuklar demektir, ve bunlar besili ve tombul olanda kendini gösterir.…”