Aerobic and Facultative Microflora of Fresh and Spoiled Refrigerated Dough Products

Abstract

The microbial flora of fresh, unsterile, dough products held at refrigeration temperatures was compared with the microbial flora of the same products that had spoiled spontaneously. Various methods based on selective media were used to determine molds, yeasts, and bacteria present. Except for two special cases in which a yeast and Penicillium roqueforti induced spoilage, all of the samples deteriorated because of bacterial growth. A total of 1,132 bacterial isolates was subjected to further classification. In the spoiled products, 92% of the isolates belonged to the Lactobacillaceae. More than one-half of these (53%) belonged to the genus Lactobacillus, and an additional 36% were in the genus Leuconostoc. In the genus Leuconostoc almost all of the strains (94%) were L. mesenteroides. The third most common genus present was Streptococcus, represented by 3% of the total isolates. A preliminary taxonomic study of the microflora of refrigerated dough products revealed none of the isolates to be indicators of fecal contamination and none to be forms known to produce toxins. The highest counts encountered in the moist, fresh products were up to 200 million lactic acid bacteria per g in buttermilk biscuits, with a psychrophilic count as high as 4.8 million. In the spoiled samples, the highest total counts were 820 million in buttermilk biscuits. Mold counts were no higher than 1,800, except in the sample ruined by P. roqueforti where the count was 130,000 mold colonies.

Μελέτη Της Επίδρασης Συσκευασίας Και Φυσικών Αντιμικροβιακών Παραγόντων Στην Ποιότητα Και Υγιεινή Παραδοσιακών Ελληνικών Προϊόντων - Τροφίμων

“…Ο μέσος πληθυσμός της ΟΜΧ σε σιτάρι και αλεύρι σίτου της Αυστραλίας ήταν ίσος με 10 5 και 10 2 cfu/g, αντίστοιχα, ενώ σε αλεύρι των ΗΠΑ ήταν 10 3 -10 4 cfu/g, ανάλογα με τον τύπο του σίτου, και σε Γερμανικό, Ιταλικό και Γαλλικό αλεύρι βρέθηκε ότι ήταν περίπου ίσος με 10 4 cfu/g(Berghofer et al, 2003). Οι συγγραφείς αναφέρουν ότι η υψηλή τιμή ενεργότητας νερού έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ταχεία αύξηση της μικροχλωρίδας στο προϊόν(Ji et al, 2007).Επίσης, οιHesseltine et al (1969) αναφέρουν ότι ο πληθυσμός της ΟΜΧ σε αλλοιωμένη (κονσερβοποιημένη) ζύμη για πίτσα ήταν 68x10 4 cfu/g. ) τον πληθυσμό της ΟΜΧ στο φύλλο, σε σχέση με την αερόβια συσκευασία Α. Κατά παρόμοιο ποσοστό ήταν μειωμένος και ο πληθυσμός της ΟΜΧ των AON, AOC και AOCN σε σχέση με τα AN, AC και ACN, αντίστοιχα.…”

“…Ο πληθυσμός των οξυγαλακτικών βακτηρίων στον μάρτυρα Α την 9 η ημέρα ήταν σημαντικά υψηλότερος (Ρ<0,05) κατά 1.4, 1.7 και 2.2, σε σχέση με τα ΑΝ, AC και ACΝ, αντίστοιχα. Σε συμφωνία με τα αποτελέσματα της παρούσης μελέτης είναι κι εκείνα τωνHesseltine et al (1969) που αναφέρουν ότι ο πληθυσμός των οξυγαλακτικών βακτηρίων σε αλλοιωμένη ζύμη για πίτσα ήταν 71x10 4 cfu/g. ο πληθυσμός των γαλακτικών βακτηρίων των οποίων δεν διαφοροποιείται ιδιαίτερα μεταξύ τους).…”