Adverse effects of vaccinations and potential therapies against COVID-19

Abstract

StrESzczEnIEW artykule przedstawiono, że terapie przeciwwirusowe są zdecydowanie bardziej szkodliwe oraz mniej skuteczne i dostępne niż szczepienia. Terapie przeciwwirusowe nie są skuteczne w zasadzie w II i III fazie choroby. Stosowanie terapii przeciwwirusowych u wszystkich pacjentów spowodowałoby wystąpienie u nich licznych działań niepożądanych, a tylko 10% chorych przechodzi z I do II fazy i wymaga takiego leczenia. Szansa na wyleczenie pacjentów z COVID-19 w II i III fazie choroby gwałtownie się zmniejsza. Szczepienia są natomiast bardzo skuteczne. Niepożądane odczyny poszczepienne występują rzadko; trwają intensywne badania zmierzające do wyjaśnienia ich etiopatogenezy. Z biotechnologicznego punktu widzenia szczepienia prowadzą do wytworzenia immunoterapii zbliżonej do CAR-T czy przeciwciał monoklonalnych, które działają od pierwszego dnia infekcji, a nie pierwszego dnia wystąpienia objawów, kiedy pacjenci mogą rozpocząć jakąś terapię. W przypadku COVID-19 stwierdzono zdecydowaną przewagę szczepienia nad terapią farmakologiczną. Ponieważ nie u wszystkich pacjentów szczepienie może być skuteczne, badania nad terapią powinny być intensywnie prowadzone. Prawidłowa farmakoterapia zależy od szybkiej współpracy diagnostów z lekarzami, a także od opracowania testów umożliwiających dobrać terapię i stwierdzenie, u kogo choroba, taka jak COVID-19, przejdzie z I fazy w II fazę. Zaszczepieni pacjenci zareagują najprawdopodobniej lepiej na stosowane terapie. Słowa kluczowE SARS-CoV-2, COVID-19, szczepionka, niepożądany odczyn poszczepienny (NOP), wzmocnienie zależne od przeciwciał (ADE).