Addiction to psychoactive substances as a public health challenge

Abstract

Cel pracy. Celem pracy było zbadanie różnorodnych aspektów problemu narkomanii z uwzględnieniem cech społeczno-demograficznych respondentów. Z uwagi na trudności pojawiające się w każdej ze sfer funkcjonowania człowieka głównym aspektem było poznanie powodu podjęcia terapii, a także jej skuteczności. Materiał i metody. Badania przeprowadzono w grupie 100 osób z problemem uzależnienia od substancji psychoaktywnych, wykorzystując w tym celu autorski kwestionariusz ankiety. Wyniki. Istotny z punktu widzenia strategii zdrowia publicznego jest aspekt zdrowia psychicznego, społecznego i duchowego. Według 72% ankietowanych życie duchowe, a więc kontakt z Bogiem, należy rozwijać. W przypadku 62% badanych przyczyną rozpoczęcia terapii była utrata rodziny. Dla ponad połowy respondentów (54%) najtrudniejsze podczas terapii było podporządkowanie się panującym zasadom. Aż 65% badanych, mimo trudności pojawiających się podczas terapii, oceniło ją jako skuteczną. Wnioski. W polskim systemie ochrony zdrowia sytuację tę reguluje Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. W terapii antynarkotykowej dąży się do wdrożenia modelu holistycznego, zakładającego powiązanie psychiki i ciała. Narkomania jest poważnym zjawiskiem o charakterze społecznym. F. Calvo opisuje skuteczność szybkiej komunikacji z osobami uzależnionymi poprzez aplikację WhatsApp® inter-Vention, z której korzysta się w celu zmniejszenia ryzyka zakażenia HIV i szkód wywołanych zażywaniem substancji nieznanego pochodzenia lub zanieczyszczonych chemicznie.