Abenomics and Its Impact on The Economy of Japan

Abstract

Japanese economy is one of the largest economies in the world, but its share in the global GDP is decreasing steadily. Relative weakness is caused by both internal and external factors. Internal factors derive from a socio-economic model that was successful after World War II, but became less effective in the 21st century. On the other hand, external factors include: the growing competition from China and South Korea (the countries that initially emulated the Japanese model) and also the impact of natural disasters, which after several decades of relative seismic calm, have increasingly begun to affect the weakened economy of the Land of the Rising Sun. In addition, companies of the Silicon Valley have emerged on the market. When the software era arrived, Japan was still stuck to the production of hardware. In the face of the aforementioned challenges, successive governments in Tokyo have tried to break the unfavorable trend, which usually ended up with growing the public debt only. At the turn of 2012 and 2013 Shinzō Abe, an experienced politician, became the head of the Japanese government and announced a reform program named after his name -abenomics. The purpose of this article is the attempt to evaluate this program from the perspective of over four years from the time of its announcement.

Polityka abenomiki jako odpowiedź na problemy gospodarcze Japonii

“…Duża część tej kwoty (116 mld USD) miała być przeznaczona na inwestycje infrastrukturalne (przede wszystkim odbudowę mostów, tuneli i dróg uszkodzonych w wyniku trzęsienia ziemi i tsunami w 2011 r.). Rząd przeznaczył także ok. 30 mld USD na wsparcie programu emerytur pracowniczych 24 . Równocześnie planowano jednak również zacieśnienie finansów kraju, głównie poprzez stopniową podwyżkę stawki podatku konsumpcyjnego.…”

“…Planowano wsparcie innowacji, utworzenie nowych rynków, np. usług medycznych czy energii, i rozwój relacji gospodarczych z innymi krajami 32 . Wszystkie te reformy miały spowodować efekt domina, rewitalizujący gospodarki lokalne i zachęcający do innowacji w małych i średnich przedsiębiorstwach 33 .…”

“…Pomimo że Japonia była jednym z największych eksporterów oraz importerów na świecie, udział wymiany handlowej w gospodarce kraju pozostawał niższy (natomiast nadal ważny) niż w krajach Unii Europejskiej, a nawet na rozwijających się rynkach azjatyckich. Wpływ na ten stan rzeczy mógł mieć niższy stopień umiędzynarodowienia grup spółek keiretsu 34 . Najważniejszą decyzją podjętą w celu głębszego zintegrowania Japonii z rynkami światowymi było przystąpienie do Partnerstwa Transpacyficznego (ang.…”

“…Fakt ten skłonił rząd japoński, wbrew opozycji ze strony lobby rolniczego oraz większości partii rządzącej, do ogłoszenia na początku 2013 r. decyzji o dołączeniu do porozumienia 35 . Ponadto w 2019 r. podpisano umowę o partnerstwie gospodarczym między Japonią a Unią Europejską, obejmującą wspólnie obszar o wartości ok. 30% światowego PKB 36 . Większa integracja Japonii z rynkiem światowym pozwoliłaby przede wszystkim na deregulację w tak chronionych do tej pory sektorach jak rolnictwo czy usługi, ale też na zabezpieczenie rynków eksportowych oraz ustanowienie międzynarodowych zasad dotyczących przepływu kapitału, co pozytywnie wpłynęłoby na wzrost gospodarczy w coraz bardziej protekcjonistycznym otoczeniu.…”

Abenomics: from the “Great Stagnation” to the “Three-Arrows Strategy”

“…However, the 2011 disaster is presently ranked as the first, while the 1995 disaster is known as the third most ex pensive natural disaster. The Cabinet Office estimated the direct economic cost of the disaster at 16.9 trillion yen ($210 billion or 3.6% of 2011 GDP) [Grabowiecki and Dąbrowski, 2017]. financial crises), as well as structural one (aging population).…”