A male patient with myocardial infarction as a first manifestation of antiphospholipid syndrome — treatment with rivaroxaban

Abstract

2 Krakowski Szpital Specjalistyczny im. Jana Pawła II, Kraków S t r e s z c z e n i eDane o skuteczności doustnych antykoagulantów niebędących antagonistami witaminy K (NOAC) w zespole antyfosfolipidowym (APS) nie są jednoznaczne. Poniżej przedstawiono przypadek 34-letniego pacjenta, który przebył zawał serca w wieku 25 lat, leczony zachowawczo, wówczas wiązany z nadciśnieniem tętniczym, paleniem tytoniu, hipercholesterolemią i nadwagą. W badaniach laboratoryjnych po raz pierwszy zaobserwowano wtedy wydłużony czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (aPTT). W wieku 32 lat pacjent doświadczył incydentu dystalnej zakrzepicy kończyny dolnej lewej i udaru niedokrwiennego mózgu. Podjęto diagnostykę wydłużonego aPTT. Wykonano badania w kierunku APS, potwierdzając dodatni wynik antykoagulantu tocznia, podwyższone stężenia przeciwciał antykardiolipinowych oraz przeciwciał przeciwko b-2-glikoproteinie I w klasie IgG. Wdrożono terapię przeciwkrzepliwą warfaryną. Wobec niedogodności dotyczących kontroli międzynarodowego współ-czynnika znormalizowanego w styczniu 2015 r. włączono riwaroksaban w dawce 20 mg dziennie. W ciągu 15-miesięcznej terapii nie zaobserwowano nawrotów incydentów zakrzepowo-zatorowych w układzie tętniczym i żylnym. Ten przypadek potwierdza, że pacjenci z incydentem zakrzepicy tętniczej w przebiegu APS mogą odnieść korzyści ze stosowania NOAC. Ponadto dostarcza informacji, że zawał serca powinien być wskazaniem do diagnostyki trombofilii u chorych poniżej 50. rż., a zwłaszcza poniżej 30. rż., nawet jeśli obserwuje się tradycyjne czynniki ryzyka miażdżycy. Kolejne incydenty zakrzepowe po zawale serca, szczególnie bez zwężeń w tętnicach nasierdziowych, powinny skłonić do poszukiwania zwłaszcza nabytej trombofilii w postaci APS, który predysponuje do żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej i udaru niedokrwiennego mózgu. Słowa kluczowe: riwaroksaban, zespół antyfosfolipidowy, zawał serca, zakrzepica żylna A b s t r a c tData on the efficacy of non-vitamin K antagonist oral anticoagulants (NOAC) in the antiphospholipid syndrome (APS) are not clear. We present a case of a male patient aged 34 years with a history of myocardial infarction at the age of 25 treated conservatively, at that time associated with the risk factors including arterial hypertension, cigarette smoking, hypercholesterolaemia, and overweight. The notable laboratory finding observed for the first time was prolonged activated partial thromboplastin time (aPTT). At the age of 32 the patient experienced left-sided distal thrombosis of the lower limb and ischaemic stroke. The prolonged aPTT was further evaluated. APS testing was performed revealing the positive lupus anticoagulant, elevated anticardiolipin IgG antibodies and b-2-glicoprotein I IgG antibodies. Anticoagulant therapy with warfarin was initiated. Due to the disadvantages of the need for international normalised ratio monitoring, the treatment with rivaroxaban 20 mg daily was implemented according to the patient's preferences. The patient has been taking the rivaroxaban for 15 months ...