A Cross-Cultural Study on Outdoor Play: Teachers’ Beliefs and Practices

Erken Çocukluk Eğitimi Kurumlarının Dış Mekanları Üzerine Bir Derleme: Tasarım ve Değerlendirme

“…Ancak toplumların erken çocukluk eğitiminden beklentilerindeki değişim, erken çocukluk eğitimi uygulamalarına ve öğrenme ortamlarına yansımıştır. Bazı toplumlarda dış mekanda gerçekleşen oyun odaklı etkinlikler hâlâ erken çocukluk pedagojisinin merkezindeyken (Bae, 2010;Bennet, 2010) özellikle erken çocukluk eğitiminden akademik temelli ilkokula hazırbulunuşluk beklentisi olan toplumlarda, iç mekanda gerçekleşen akademik odaklı öğrenme etkinlikleri dış mekanda gerçekleşen oyun odaklı etkinliklere kıyasla daha çok benimsenir hale gelmiştir (Waller ve Davies, 2014;Yalçın ve Tantekin-Erden, 2021). Örneğin; Kanadalı araştırmacılar Herrington, Brunelle ve Brussoni (2017), bir zamanlar çocuğun temel görevi olarak görülen serbest oyunun, günümüzde çocuğu akademik odaklı çalışmalardan alıkoyan bir süreç olarak görüldüğünü ileri sürmüşlerdir.…”

“…2017). Ancak ülkemizin de dahil olduğu birçok ülkede yukarıda sözü geçen okula hazırbulunuşluk ve iç mekan odaklı bir erken çocukluk eğitimi yürütüldüğünü söylemek olanaklıdır (Nah, 2017;Ihmeideh ve Al-Qaryouti, 2016;Waller ve diğ., 2017;Yalçın ve Tantekin-Erden, 2021). Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) Okul Öncesi Eğitimi Programı'nda da "öğrenme ortamı" başlığı altında ayrıntılı olarak sınıf ortamı ve öğrenme merkezleri anlatılmış, nitelikli bir dış mekanın nasıl olması gerektiğine ilişkin ayrıntılı bir bilgi verilmemiştir (MEB, 2013).…”

“…Erken çocukluk eğitim kurumlarının dış mekanlarının oyunu desteklemede yetersiz donanıma sahip olduğu, öğretmenlerle yapılan görüşmelerde de ortaya konulmuştur. Öğretmenler, çalıştıkları okulların bahçelerinin kendileri için bir bariyer oluşturduğunu ve okulların sahip olduğu dış mekan donanım ve materyallerinin oyunu desteklemede yetersiz olduğunu belirtmişlerdir (Tepebağ ve Aktaş-Arnas, 2017;Cevher-Kalburan ve Yurt 2011;Çetken ve Sevimli-Çelik, 2018;Yalçın ve Tantekin Erden, 2021).…”

“…Ailenin olumlu tutumu ve yaklaşımı: Öğretmenlerle yürütülen çalışmalarda, ailelerin çocukların hastalanmaları ve güvenliğine ilişkin çeşitli kaygılarının olduğu ve bunun öğretmenleri daha sık çocukları dışarıya çıkarma, daha uzun süre ve her mevsimde dışarı çıkarma konusunda tedirgin ettiği, çoğu zaman bu nedenlerden dolayı sıklıkla sınıfta kalmayı tercih ettikleri bulunmuştur (Chakravarthi, 2009;Cevher-Kalburan, 2014b;Copeland ve diğ., 2012;Çetken ve Sevimli-Çelik, 2018;Ihmeideh ve Al-Qaryouti, 2016;McClintic ve Petty, 2015;Yalçın, 2015). Benzer şekilde, evrensel bir bulgu olmamakla beraber, Tovey (2007) ve Brussoni, Olsen, Pike ve Sleet (2012), 19. ve 20. yüzyıl modern toplumlarının ortak özelliğinin, çocukların güvenliğine ilişkin yükselen bir kaygı taşımaları olduğunu söylemişlerdir.…”

“…Etkili öğretmen rollerinin benimsenmesi: Öğretmenlerle yapılan çalışmalarda ortaya konulan bir diğer önemli bulgu ise, öğretmenlerin dış mekanı sadece serbest oyun için kullanılan bir alan olarak görmesi ve çocuklar oyun oynarken nadiren destekleyici öğretmen rollerine bürünmeleridir. Öğretmenlerin sadece güvenlik durumu söz konusu olduğunda doğrudan müdahaleleri gözlemlenmiştir (Tepebağ ve Aktaş-Arnas, 2017;Cevher-Kalburan ve Yurt, 2011;Chakravarthi, 2009;Copeland ve diğ., 2012;Çetken ve Sevimli-Çelik, 2018;Ihmeideh ve Al-Qaryouti, 2016;McClintic ve Petty, 2015;Yalçın, 2015). Ancak öğretmenin oyunda destekleyici roller üstlenmesi, gözlem yaptığı sürede ne zaman oyuna dahil olacağını bilip farklı destekleyici rollerle dahil olmasının oyunu geliştireceği ilgili alanyazında sıklıkla vurgulanmıştır (Johnson ve diğ., 2005).…”