“…Εναλλακτικά, το πεδίο έναυσης της εκκένωσης κορώνα υπό συνεχείς ή βραδέως μεταβαλλόμενες τάσεις μπορεί να εκτιμηθεί μέσω υπολογισμών σχετικών με την ανάπτυξη της ηλεκτρονικής στιβάδας [18,19,21,30,33,[39][40][41][42][43][44][45][46][47][48][49][50][51][52][53][54][55], λαμβάνοντας υπόψη τις φυσικές διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα κατά την εξέλιξη του φαινομένου, καθώς και τη μορφή της εκκένωσης κορώνα κατά την έναυσή της. Η εκτίμηση του πεδίου έναυσης της εκκένωσης κορώνα υπό τη μορφή αίγλης γίνεται συνήθως μέσω μοντέλων τα οποία θεωρούν ότι η εκκένωση καθίσταται αυτοσυντηρούμενη όταν εξασφαλίζεται η εξακολουθητική παραγωγή ηλεκτρονικών στιβάδων μέσω δευτερογενών διαδικασιών ιονισμού (φωτοϊονισμός στον αέρα [18,21,40,41,[43][44][45][46]54] ή εκπομπή ηλεκτρονίων από την κάθοδο [19,42,43,47,49,51,53,55], για θετική ή αρνητική εκκένωση κορώνα, αντίστοιχα). Η έναυση της εκκένωσης κορώνα υπό τη μορφή νηματίου συμβαίνει όταν, σύμφωνα με το κριτήριο του νηματίου [56,57], μια «κρίσιμη» ηλεκτρονική στιβάδα μετασχηματίζεται σε αγώγιμ...…”