Search citation statements
Paper Sections
Citation Types
Year Published
Publication Types
Relationship
Authors
Journals
ÖZAmaç: Bu çalışmada medial malleol kırıklarında en çok kullanılan üç farklı tespit yöntemi olan gergi bandı tekniği, kısmi yivli kanüllü kompresyon vida ve tam yivli başsız kanüllü kompresyon vida yöntemleri karşılaştırıldı. Hastalar ve yöntemler:Çalışmaya medial malleol kırığı olan 90 hasta dahil edildi. Hastalar üç gruba ayrıldı. Grup A gergi bandı ile ameliyat edilen hastalar (n=26), grup B kısmen yivli kanüllü kompresyon vidalar (n=32) ve grup C başsız kanüllü kompresyon vidalar ile ameliyat edilen hastalar (n=32) olarak ayrıldı. Kırığın tipi, iyileşme oranları, implanta bağlı komplikasyonlar, enfeksiyon oranı, implant tahliyesi, yükten kısıtlamaları, yaralanmadan cerrahiye kadar olan süre ve hastaların vücut kütle indeksleri (VKİ) araştırıldı. Hastaların standart ön-arka, yan ve Mortis grafileri incelendi. AOFAS (American Orthopedic Foot and Ankle Society) skorlama sistemi klinik değerlendirme için kullanıldı. Bulgular: Üç grup arasında yaş, cinsiyet, VKİ, izleme periyodu ve kırık tipi açısından anlamlı bir fark gözlenmedi. Kaynama süresi grup C'de grup A ve B'ye oranla anlamlı olarak daha kısa idi. Grup C hastalarında implant başarısızlığı veya irritasyonu görülmedi ve bu durum grup A ve B ile kıyaslayınca istatistiksel olarak anlamlı idi (p= 0.037). Ancak bu konuda, grup A ve grup B arasında anlamlı bir fark yoktu (p= 0.41). AOFAS skorlamasına göre üç grup arasında anlamlı bir fark görülmedi. A ve B grubunda VKİ'si düşük olan hastalarda yüksek oranda implanta bağlı komplikasyon görüldü. Düşük VKİ ile implanta bağlı komplikasyon oranı arasında anlamlı ilişki bulundu (p<0.001).Sonuç: Kaynama süresinin tam yivli başsız kanüllü kompresyon vidası ile ameliyat edilen grupta diğer gruplara oranla anlamlı olarak daha kısa olduğu görüldü. Bu çalışma, gergi bandı yöntemi ve kısmi yivli kanüllü kompresyon vida ile medial malleol fiksasyonu yumuşak doku irritasyonuna ve implant bölgesinde ağrıya neden olabileceğini göstermiştir. Düşük VKİ'si olan hastalar implanta bağlı komplikasyonlara daha açıktır.Anahtar sözcükler: Ayak bileği kırığı; vücut kütle indeksi; başsız kanüllü kompresyon vidası; medial malleol kırığı; kısmı yivli kanüllü kompresyon vidası; gergi bandı. ABSTRACT Objectives:This study aims to compare the three most commonly used fixation techniques: tension-band wire fixation, partially threaded cannulated screws, and fully threaded cannulated headless compression screws. Patients and methods:Ninety patients with medial malleolus fractures were included in the study. Patients were divided into three groups. Group A included patients who underwent tension-band wire fixation (n=26), Group B partially threaded cannulated compression screws (n=32), and Group C fully threaded cannulated headless compression screws (n=32). The type of medial malleolus fracture, healing rates, implant-related complications, rate of infection, hardware removal, weight-bearing restrictions, mean interval time from the injury to the surgery, and Body Mass Indexes (BMIs) were investigated. The patients' radiographs (standard anterop...
ÖZAmaç: Bu çalışmada medial malleol kırıklarında en çok kullanılan üç farklı tespit yöntemi olan gergi bandı tekniği, kısmi yivli kanüllü kompresyon vida ve tam yivli başsız kanüllü kompresyon vida yöntemleri karşılaştırıldı. Hastalar ve yöntemler:Çalışmaya medial malleol kırığı olan 90 hasta dahil edildi. Hastalar üç gruba ayrıldı. Grup A gergi bandı ile ameliyat edilen hastalar (n=26), grup B kısmen yivli kanüllü kompresyon vidalar (n=32) ve grup C başsız kanüllü kompresyon vidalar ile ameliyat edilen hastalar (n=32) olarak ayrıldı. Kırığın tipi, iyileşme oranları, implanta bağlı komplikasyonlar, enfeksiyon oranı, implant tahliyesi, yükten kısıtlamaları, yaralanmadan cerrahiye kadar olan süre ve hastaların vücut kütle indeksleri (VKİ) araştırıldı. Hastaların standart ön-arka, yan ve Mortis grafileri incelendi. AOFAS (American Orthopedic Foot and Ankle Society) skorlama sistemi klinik değerlendirme için kullanıldı. Bulgular: Üç grup arasında yaş, cinsiyet, VKİ, izleme periyodu ve kırık tipi açısından anlamlı bir fark gözlenmedi. Kaynama süresi grup C'de grup A ve B'ye oranla anlamlı olarak daha kısa idi. Grup C hastalarında implant başarısızlığı veya irritasyonu görülmedi ve bu durum grup A ve B ile kıyaslayınca istatistiksel olarak anlamlı idi (p= 0.037). Ancak bu konuda, grup A ve grup B arasında anlamlı bir fark yoktu (p= 0.41). AOFAS skorlamasına göre üç grup arasında anlamlı bir fark görülmedi. A ve B grubunda VKİ'si düşük olan hastalarda yüksek oranda implanta bağlı komplikasyon görüldü. Düşük VKİ ile implanta bağlı komplikasyon oranı arasında anlamlı ilişki bulundu (p<0.001).Sonuç: Kaynama süresinin tam yivli başsız kanüllü kompresyon vidası ile ameliyat edilen grupta diğer gruplara oranla anlamlı olarak daha kısa olduğu görüldü. Bu çalışma, gergi bandı yöntemi ve kısmi yivli kanüllü kompresyon vida ile medial malleol fiksasyonu yumuşak doku irritasyonuna ve implant bölgesinde ağrıya neden olabileceğini göstermiştir. Düşük VKİ'si olan hastalar implanta bağlı komplikasyonlara daha açıktır.Anahtar sözcükler: Ayak bileği kırığı; vücut kütle indeksi; başsız kanüllü kompresyon vidası; medial malleol kırığı; kısmı yivli kanüllü kompresyon vidası; gergi bandı. ABSTRACT Objectives:This study aims to compare the three most commonly used fixation techniques: tension-band wire fixation, partially threaded cannulated screws, and fully threaded cannulated headless compression screws. Patients and methods:Ninety patients with medial malleolus fractures were included in the study. Patients were divided into three groups. Group A included patients who underwent tension-band wire fixation (n=26), Group B partially threaded cannulated compression screws (n=32), and Group C fully threaded cannulated headless compression screws (n=32). The type of medial malleolus fracture, healing rates, implant-related complications, rate of infection, hardware removal, weight-bearing restrictions, mean interval time from the injury to the surgery, and Body Mass Indexes (BMIs) were investigated. The patients' radiographs (standard anterop...
ImportanceUnstable ankle fractures are routinely managed operatively. However, because of soft tissue and implant-related complications, recent literature has reported on the nonoperative management of well-reduced medial malleolus fractures after fibular stabilization, but with limited evidence supporting the routine application.ObjectiveTo assess the superiority of internal fixation of well-reduced (displacement ≤2 mm) medial malleolus fractures compared with nonfixation after fibular stabilization.Design, Setting, and ParticipantsThis superiority, pragmatic, parallel, prospective randomized clinical trial was conducted from October 1, 2017, to August 31, 2021. A total of 154 adult participants (≥16 years) with a closed, unstable bimalleolar or trimalleolar ankle fracture requiring surgery at an academic major trauma center in the UK were assessed. Exclusion criteria included injuries with no medial-sided fracture, open fractures, neurovascular injury, and the inability to comply with follow-up. Data analysis was performed in July 2022 and confirmed in September 2023.InterventionsOnce the lateral (and where appropriate, posterior) malleolus had been fixed and satisfactory intraoperative reduction of the medial malleolus fracture was confirmed by the operating surgeon, participants were randomly allocated to fixation (n = 78) or nonfixation (n = 76) of the medial malleolus.Main Outcome and MeasureOlerud-Molander Ankle Score (OMAS) 1 year after randomization (range, 0-100 points, with 0 indicating worst possible outcome and 100 indicating best possible outcome).ResultsAmong 154 randomized participants (mean [SD] age, 56.5 [16.7] years; 119 [77%] female), 144 (94%) completed the trial. At 1 year, the median OMAS was 80.0 (IQR, 60.0-90.0) in the fixation group compared with 72.5 (IQR, 55.0-90.0) in the nonfixation group (P = .17). Complication rates were comparable. Significantly more patients in the nonfixation group developed a radiographic nonunion (20% vs 0%; P &lt; .001), with 8 of 13 clinically asymptomatic; 1 patient required surgical reintervention for this. Fracture type and reduction quality appeared to influence fracture union and patient outcome.Conclusions and RelevanceIn this randomized clinical trial comparing internal fixation of well-reduced medial malleolus fractures with nonfixation, after fibular stabilization, fixation was not superior according to the primary outcome. However, 1 in 5 patients developed a radiographic nonunion after nonfixation, and although the reintervention rate to manage this was low, the future implications are unknown. These results support selective nonfixation of anatomically reduced medial malleolar fractures after fibular stabilization.Trial RegistrationClinicalTrials.gov Identifier: NCT03362229
scite is a Brooklyn-based organization that helps researchers better discover and understand research articles through Smart Citations–citations that display the context of the citation and describe whether the article provides supporting or contrasting evidence. scite is used by students and researchers from around the world and is funded in part by the National Science Foundation and the National Institute on Drug Abuse of the National Institutes of Health.
hi@scite.ai
10624 S. Eastern Ave., Ste. A-614
Henderson, NV 89052, USA
Copyright © 2024 scite LLC. All rights reserved.
Made with 💙 for researchers
Part of the Research Solutions Family.