No abstract

Aim To explain the feelings and experiences of nurses who survived COVID‐19 in their care and recovery processes, based on Watson's Theory of Human Care. Background The COVID 19 pandemic was an extraordinary time when nurses both took care of their patients and dealt with their illness by catching the disease themselves. In this process, nurses who contracted the disease experienced the fear of transmitting the disease to their relatives. Method Qualitative descriptive research design was used in this study. The sample consists of 15 nurses selected by the convenience sampling method and diagnosed with COVID‐19 and recovered. The data were collected in face‐to‐face interviews using the individual in‐depth interview method through a semi‐structured interview form. A thematic analysis was performed on the data according to the 10 carative factors of Watson's Theory of Human Caring. Results It was determined that the spiritual and professional difficulties experienced by nurses who recovered from COVID‐19 during the disease and symptom management process were the fear of death, infecting their family members and losing them, and the importance of life. Conclusion It is considered that care practices based on Watson's Theory of Human Caring will be beneficial in the management of these processes. Implications for Nursing Management Nurses diagnosed with COVID 19 should be supported by the nursing management during their illness so that their negative experiences will not be repeated. Watson's Theory of Human Caring can help eliminate this sense of fear and loss.

No abstract

No abstract

Bu tanımlayıcı nitelikte araştırmada, hemşirelik öğrencilerinin öz-etkililik-yeterlik düzeyleri ile akademik başarıları arasındaki ilişki incelendi. Araştırmanın evrenini, Siirt Üniversitesi Sağlık Yüksekokulu Hemşirelik Bölümü öğrencileri (N=550) oluşturdu. Araştırma örneklemi, katılmayı kabul eden 342 öğrenci ile tamamlandı. Verilerin toplanmasında, birey tanıtıcı formu ve Öz-etkililik-yeterlik Ölçeği kullanıldı. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistik, t testi, ANOVA ve Pearson korelasyon analizi kullanıldı. Araştırmada, öğrencilerin yaş ortalaması 21.20±2.46 olduğu, %50'si kız olduğu, %36'sı I. sınıfta öğrenim gördüğü, %61.7'si hemşirelik mesleğini isteyerek seçtiği, %36'sı teorik derslerini yeterli bulmadığı, %74.6'sı uygulamalı dersleri yeterli bulmadığı, %45.9'u not ortalamasının 71-80 aralığında olduğu, %40.6'sı kendini kısmen başarılı bulduğu, %34.5'i çevresinin başarılarını etkilediğini, %58.8'i rahat, sakin disiplinli ve sorumluluk almayı sevmeyen kişilik yapısına sahip olduğu tespit edildi. Öz-etkililik-yeterlik toplam puan ortalaması 84.64±11.95 olarak tespit edilirken, Öz-etkililik-yeterlik ölçeği alt boyutlarında puan ortalamaları; davranışa başlamada 30.47±5.55, davranışı sürdürmede 26.07±4.58, davranışı tamamlamada 18.80±3.94, engellerle mücadelede 9.29±2.41 olarak saptandı. 2. sınıf öğrencilerinin Öz-etkililik-yeterlik toplam puan ortalamaları, diğer sınıftaki öğrencilerden daha yüksekti. Araştırmada öğrencilerin öz-etkililik-yeterlik düzeylerinin (Öz-etkililik-yeterlik toplam ve Engellerle Mücadele dışında) puan ortalaması, ortalamanın üzerinde olduğu tespit edildi. Öz-Etkililik-Yeterlik toplamı ve davranışı tamamlama alt boyut puanı ile derslerin not ortalaması arasında pozitif yönde bir ilişki olduğu saptandı.