Varikosel patofizyolojisi 2019

Abstract

Varikosel, Milattan sonra 1. yüzyılda Cornelius Celsus tarafından tanımlanmış ve bazı tedavi modelleri önerilmiş bir patoloji olmasına rağmen, hastalığın ilk farkındalığı Milattan önce 5. yüzyılla tarihlenen ve Reggio-İtalya'da bulunan "The Younger" heykelinde estetik olarak betimlenmiştir. [1] Yaklaşık 2500 yıllık tanımlanmış bir patoloji olmasına rağmen, zaman sürecinde, varikosel daha ziyade estetik kaygılar nedeniyle dikkate alınmıştır. Ancak, varikosel kanıta dayalı tıp zemininde değerlendirildiğinde, klinik olarak infertilite, ağrı, testis gelişiminde gerilik olmak üzere üç farklı tablo ile saptanabilmektedir. Erkek infertilitesinin en sık düzeltilebilir patolojisi olarak saptanan varikosel, normal popülasyonda da yaklaşık olarak %13-15 oranlarında belirlenmektedir. [2] Genel popülasyonda bu kadar yüksek oranlarda saptanması ve hastaların %11,7'sinde de semen parametrelerinin normal ABSTRACT Varicocele, which is the most frequently treatable pathology of male infertility, is detected in approximately 13-15% of the normal population. Determination of such high rates in the general population and the detection of semen parameters in normal values in 11.7% of patients has led to new research topics to evaluation of the pathophysiological processes between varicocele and infertility. Conventionally, the possible pathophysiological effect of varicocele on male reproductive system is evaluated by five different mechanisms. These mechanisms are reported as hyperthermia, hypoxia, reflux of toxic cyclical metabolites, hypogonadism, and cadmium accumulation.