The Safe Harbour Program – a bridge between the European and American systems of personal data protection

Abstract

Niemalże każda czynność sprawia, że ludzie zostawiają po sobie ślady. Dzieje się tak, gdy robią zakupy w sklepie, znajdują się w miejscach objętych monitoringiem czy rejestrują na wizytę u lekarza. W każdej z wymienionych sytuacji utrwalają się informacje na ich temat. Gdyby właściciel sklepu pamiętał o tym, że jeden klient codziennie rano kupuje jagodziankę, mógłby po pewnym czasie dostosować swoją ofertę do jego oczekiwań i w ten sposób stać się bardziej konkurencyjnym. Jednakże, mając tysiące klientów, nie jest w stanie zebrać i przetworzyć danych na temat wszystkich kupujących -w efekcie upodobania jednostki gubią się wśród innych i nikt nie skorzysta na dokonanej wymianie informacji.Choć automatyczne przetwarzanie danych było możliwe już dziesiątki lat temu, to dopiero Internet wyniósł je na nowy poziom, umożliwiając szybkie kojarzenie ze sobą informacji znajdujących się w rozmaitych, rozproszonych, rozbudowanych i przewidzianych dla realizacji odmiennych celów zbiorach oraz ich błyskawiczne rozpowszechnianie w zmodyfikowanej formie. Zebrane w ten sposób informacje mogą zdradzać nie tylko preferencje konsumenckie, ale także sytuację życiową i cechy osobowości. Zagrożenia i korzyści płynące z rozwoju techniki w miarę upływu czasu coraz lepiej zauważali także ustawodawcy, bo choć wyspecjalizowane ustawy pojawiły się już dziesiątki lat temu -ogłoszenie pierwszej miało miejsce w 1970 roku w Hesji -dopiero popularyzacja Internetu, w wyniku której informacja zaczęła mieć stale zwiększającą się wartość ekonomiczną 1 , naświetliła palącą potrzebę kompletnej regulacji dotyczącej danych osobowych. Obecnie takie cyfrowe ślady mają skrajne konsekwencje w odniesieniu do różnych podmiotów: z jednej strony mogą nieść za sobą znaczną wartość ekonomiczną (na

Intuicja, empatia, mentalizacja - niestandaryzowalne umiejętności pracownika socjalnego

“…Czy jest wystarczającym uzasadnieniem podjętych decyzji? W literaturze prawniczej znajdujemy przykłady badań nad zjawiskiem intuicji sędziowskiej (Zygmunt 2017). Sędziowie orzekający w dowolnych rodzajach spraw w toku swojej praktyki nabrali doświadczenia, które przełożyło się na zdolność do intuicyjnego myślenia i orzekania.…”