Sinus floor elevation and grafting with autogenous iliac crest bone

Abstract

Insufficient bone height in the posterior area of the maxilla, due to expansion of the maxillary sinus and atrophic reduction of the alveolar process of the maxilla, represents a contra-indication for insertion of dental implants. This anatomic problem can, in many cases, be solved by augmentation of the floor of the maxillary sinus. This surgical technique was introduced by Tatum. The so-called top hinge door method creates a new floor of the maxillary sinus at a more cranial level. Underneath this new floor the existing space is filled with a bone graft. Implantation in the alveolar process with increased bone height allows insertion of dental implants. This sinus grafting technique was used in the present study. In total, 62 sinusfloor elevations were performed with cancellous iliac bone grafts in 42 patients. In those 62 augmented sinuses, 161 ITI screw type implants were inserted. The follow-up was 1-6 years after implantation. In 2 cases infections occurred. One implant needed an extended integration time. No implants were lost. The ITI solid screw implant appears to be a suitable implant following sinusfloor elevation operations, due to its rough surface, its shape and the size of the thread. The sinusfloor elevation procedure with autogenous cancellous bone graft appears to be a valuable and reliable pre-implantological procedure, provided a proper pre-operative investigation and careful surgery are performed. This procedure allows dental implant placement with a high success rate.

Maksi̇ller Si̇nüsün Radyoloji̇k Tani Yöntemleri̇ni̇n Ve Anatomi̇k Li̇mi̇tasyonlarinin Tedavi̇ Planlamasinda Rolü

“…Maksiller sinüsün hacmi yaşam boyunca doğal bir artış eğilimine sahiptir ve özellikle premolar ve molar dişler çekildiğinde, kağıt inceliğinde kemik kalacak şekilde maksiller sinüs aşağıya doğru genişleyebilir ve buna maksiller sinüsün pnömatizasyonu denir. 41,42 Maksiller sinüsün pnömatizasyonu sürecinde rol oynayan faktörler; diş çekiminden sonra diş köklerinin yokluğu ve maksiller alveoler kretin atrofik rezorpsiyonudur. 42 Sinüs iç basıncının çok az artması bile maksiller sinüsün hacminde belirli bir artışa neden olmaktadır.…”

“…41,42 Maksiller sinüsün pnömatizasyonu sürecinde rol oynayan faktörler; diş çekiminden sonra diş köklerinin yokluğu ve maksiller alveoler kretin atrofik rezorpsiyonudur. 42 Sinüs iç basıncının çok az artması bile maksiller sinüsün hacminde belirli bir artışa neden olmaktadır. 43 Alveoler kretin rezorpsiyonundan, asıl olarak sinüs membranında kısmen de alveoler kemikte bulunan osteoklastlar sorumludur.…”

“…Böyle durumlarda sinüs lift işlemiyle birlikte dental implant uygulamasına ihtiyaç duyulmaktadır. 41,42 Günümüzde yapılan bir araştırma da, maksiller sinüs tabanına kemik greftleme operasyonlarının protetik restorasyonlar ve implant planlaması için istenen anatomik yapıyı sağladığı ve komplikasyon riskini düşürdüğü gösterilmiştir. 43 Cerrahi işlemin belirlenmesinde rezidüel kemik miktarı ve genişliği, maksiller sinüs anatomisi büyük önem taşımaktadır.…”

Maxillary Sinus Floor Lifting Using Freeze-Dried Homologous Bone And Tibia Autologous Bone: Report On Radiographic And Histological Results

“…hueso autólogo con las mejores características biomecánicas posibles y con el mínimo de riesgos o secuelas posquirúrgicas. [30][31][32] Con respecto a los sitios extraorales para la obtención de hueso, el injerto de tibia presenta varias ventajas frente al de cresta ilíaca, que es actualmente el más estudiado; dentro de dichas ventajas podemos destacar un menor tiempo de recuperación y un postoperatorio menos traumático y manejable para el paciente. Además, ofrece la posibilidad de realizarse bajo anestesia local, sin disminuir la cantidad o la calidad de hueso disponible.…”

“…[30][31][32] Concerning extraoral donor sites, the tibia provides several advantages over the iliac crest, which is currently the most commonly studied; these advantages include faster recovery time and a less traumatic, manageable postoperative period for the patient. In addition, it can be done under local anesthesia, without reducing the quantity or quality of available bone.…”