Salinity tolerance in strawberry (Fragaria spp) as ifluensed by genotype

Abstract

Ο σκοπός αυτής της εργασίας ήταν να μελετηθεί η επίδραση της αλατότητας στον ρυθμό φωτοσύνθεσης, στην αύξηση φυλλικής επιφάνειας και τη συσσώρευση οργανικών και ανόργανων μορίων σε επιλογές άγριας φράουλας που διαφέρουν ως προς την ευαισθησία στην αλατότητα με στόχο να διερευνηθούν κάποιοι από τους μηχανισμούς που είναι υπεύθυνοι γι’ αυτό το χαρακτηριστικό. Σε αρχικό στάδιο, ο ρυθμός φωτοσύνθεσης μειώθηκε λόγω κλεισίματος των στομάτων, σε όλες τις επιλογές που μελετήθηκαν. Αργότερα, οι αντιδράσεις του κύκλου του Calvin επηρεάστηκαν αρνητικά στις επιλογές MR 10 και NC 95-21-1 (Fragaria virginiana), ενώ οι επιπτώσεις αυτές δεν ήταν αντιστρέψιμες όταν μειώθηκε η αλατότητα στο εδαφικό διάλυμα. Αντίθετα, στην FRA 24 (Fragaria chiloensis) οι αντιδράσεις του κύκλου του Calvin δεν επηρεάστηκαν. Συμπτώματα τοξικότητας εμφανίστηκαν και στις δυο επιλογές Fragaria virginiana και άρχισαν περίπου δυο εβδομάδες μετά την πρώτη εφαρμογή του αλατούχου διαλύματος. Η ένταση των συμπτωμάτων ήταν στενά συσχετισμένη με την ποσότητα των αλάτων στο νερό άρδευσης. Δεν παρατηρήθηκαν συμπτώματα στην Fragaria chiloensis μέχρι το τέλος του πειράματος. Υψηλή περιεκτικότητα νατρίου και χλωρίου βρέθηκαν στα φύλλα των MR 10 και NC 95-21-1 στις οποίες είχαν προστεθεί 50 και 100 mM NaCl στο νερό άρδευσης. Αντίθετα, στα φύλλα της FRA 24 βρέθηκε αυξημένη ποσότητα χλωρίου και μόνο στα φυτά που λάμβαναν 100 mM NaCl. Η συσσώρευση νατρίου στους ιστούς φύλλων φαίνεται να είναι πιο αργή απ’ ότι αυτή του χλωρίου. Αυξημένη αλατότητα στο εδαφικό διάλυμα προκάλεσε μείωση της αύξησης της φυλλικής επιφάνειας και αύξηση στο ποσό των ολικών υδατοδιαλυτών υδατανθράκων στις επιλογές που μελετήθηκαν. Στη συνέχεια, όλα τα φυτά αρδεύτηκαν με νερό βρύσης χωρίς την προσθήκη αλάτων για δεκαπέντε μέρες. Μετά το τέλος της περιόδου αυτής, παρατηρήθηκε ανάκτηση του ρυθμού αύξησης και παράγωγης νέας φυλλικής επιφάνειας, συνοδευόμενη από μείωση της περιεκτικότητας ολικών υδατοδιαλυτών υδατανθράκων στην Fragaria virginiana αλλά όχι στην Fragaria chiloensis. Γλυκόζη και φρουκτόζη αποτελούσαν το 70% των ολικών υδατοδιαλυτών υδατανθράκων που συσσωρεύτηκαν στα φύλλα και στις δυο επιλογές, λόγω αυξημένης αλατότητας στο εδαφικό διάλυμα αλλά δεν παρατηρήθηκε αύξηση της περιεκτικότητας σε προλίνη είτε κατά τη διάρκεια της άρδευσης με αλατούχο διάλυμα, είτε αργότερα όταν τα φυτά αρδεύτηκαν με νερό βρύσης.