On kinsip studies in the final decades of the 20th century

Abstract


 
 Kao klasično polje antropološkog izučavanja, studije srodstva nisu ostale van procesa kritičkih promišljanja i dekonstrukcije teorijskih i analitičkih kategorija i vrednosti discipline koji odlikuju savremenu antropološku teoriju. Kao i u slučaju promena u opštoj antropološkoj teoriji i praksi, uzroci koji su doveli do transformacija u studijama srodstva rezultat su teorijskih rasprava i kontroverzi u okviru discipline, ali u značajnoj meri i vandisciplinarnih uticaja, faktora koji su spoljašnji u odnosu na antropologiju kao disciplinu. U članku se ukazuje na kontradiktoran karakter savremenog perioda u studijama srodstva, uz nastojanje da se pruži odgovor na pitanje šta se uopšte podrazumevalo pod sintagmom "kriza srodstva" i da li je kriza predstavljala opštu odliku antropoloških izučavanja u tom periodu. Posebna pažnja je posvećuje kritici formalizma klasičnih teorija srodstva i perspektivama koje su imale za cilj da dokažu da "srodstvo ne postoji".