O językowych opracowaniach czeskich pieśni religijnych

Abstract

Tekst pieśni śpiewanych podczas mszy świętej w Czechach jest niekiedy modyfikowany ze względów teologicznych, estetycznych i językowych. Po Soborze Watykańskim II (1962–1965) pieśni używane w czeskich środowiskach katolickich zostały zmodyfikowane w zakresie treści (przesunięcie akcentu teologicznego z motywów negatywnych na radosne przesłanie chrześcijaństwa), poetyki (rezygnacja z romantycznych środków poetyckich opartych na uczuciach), prozodii (zmiana schematu sylabicznego na sylabotoniczny) oraz języka (zastąpienie wyrażeń archaicznych i niezrozumiałych).