Mimari Estetik Değerlendirme Ve Kapsayıcı Sanal Gerçeklik

Abstract

Doğası gereği yapılı çevre insanları kendi üç boyutlu boşluğuna sokar ve bu nedenle onlara özel ve üç boyutlu estetik deneyimler sağlar. Bu deneyimler, bilinen görsel sanat eserlerini deneyimlemekten farklıdır. İki boyutlu analog mimari sunumlar, mimari mekan hakkında bu tür deneyimler sağlayamaz. Bu deneyimler, üç boyutlu olmamasından ötürü, mimari boşluğu bilgisayar ekranı aracılığı ile sunan Sanal Gerçeklik (VR) ile de elde edilemez. Üç boyutlu sanal gerçeklik (IVR), izleyiciyi dış dünyadan ayıran ve onu sanal ekrana çeken CAVE ve Başa Takılan Ekran (HMD) gibi özel yazılım ve donanımlar, üç boyutlu ortam deneyimi sağlamanın bir yolu olarak ortaya çıkmıştır. Özellikle mimari tasarımda yeni tasarlanacak projeleri araştırmak için kullanılmıştır. Mevcut binaları keşfetmek için IVR kullanımı çok yaygın değildir. İnşa edilmiş ve inşa edilmemiş mimari projelerin estetik niteliklerini değerlendirmede IVR'nin kullanımı ise nadiren yaygındır. Mimari eğitimde IVR kullanımı, hem öğrencilere bina ve tasarım çalışmaları için üç boyutlu deneyimler sunmak üzere yaygın değildir hem de öğrenciler tarafından çalışmalarını stüdyolarda sunmak için kullanılmaz. Bu araştırma, mimari estetiğin değerlendirilmesinde IVR'nin kullanımını inceleyen birkaç örnekten biridir. Bu çalışmada Bahreyn Üniversitesi Mimarlık ve İç Mekan Tasarımı Bölümü'nde gerçekleştirilen bir ders kapsamında bir grup kız öğrenciye, çevresel estetik üzerine IVR'yi tanıtan bir deney sunulmuştur. Öğrenciler, hem IVR hem de binanın fotoğraflarını kullanarak gerçek bir binanın mimari estetiğini karşılaştırmalı olarak değerlendirmişlerdir. Fotoğraflara kıyasla IVR'nin, öğrencilerin binanın mimari estetiği hakkındaki değerlendirmelerini önemli ölçüde geliştirdiği keşfedilmiştir. Ayrıca öğrencilerin IVR hakkında çok az bilgiye sahip oldukları ve IVR’yi etkin bir mimari eğitim aracı olarak kullanmaktan yana oldukları tespit edilmiştir.