Macroeconomic Concerns and Intrastate Bargains: Explaining Illiberal Policies in Brazil's Automobile Sector

Abstract

This article seeks to explain the highly interventionist Brazilian automobile policy of 1995, which drastically departed from the neoliberal principles guiding Brazilian economic policy at the time. This seemingly inconsistent policy stemmed from two overlapping bargains. The first, between the private sector and the government's developmentalist, and hence more permeable elements, shaped the policy's content and design. A second, more crucial intrastate bargain pitted the defenders of the previous development model against the team of neoliberal, technocratic economists who had centralized economic decisionmaking authority since mid‐1993. These economists' support for the automobile policy must be understood as a response to the macroeconomic and political challenges they faced in 1995. This study highlights the importance of examining the undisclosed actions of the state and the role of intrastate cleavages in political economy outcomes.

Wpływ globalizacji i integracji w ramach MERCOSUR na wymianę handlową produktów przemysłu samochodowego Brazylii w latach 1990–2006

“…Polityka ta stała w ostrej sprzeczności z wprowadzaną liberalizacją handlu w ramach MERCOSUR, powodowała także częste konflikty i napięcia polityczne, gdyż oba kraje traktowały swój przemysł samochodowy jako strategiczny sektor przyczyniający się do wzrostu innowacyjności i konkurencyjności całej gospodarki (Gomez Mera 2005;Amann i in. 2007;Gomez Mera 2007).…”

“…Rząd prezydenta Fernanda Collor de Melo dostrzegał konieczność pomocy brazylijskiemu przemysłowi motoryzacyjnemu w dostosowaniu się do nowych warunków konkurencji międzynarodowej, jednakże poza wykluczeniem tego sektora z procesu integracji regionalnej stosował jedynie zwolnienia podatkowe i zachęty finansowe, jako instrumenty promocji zwiększania produkcji i przyciągania inwestycji. Decyzje były dyskutowane i wprowadzane w życie w ramach nowo powołanych sektorowych izb gospodarczych, które miały zapewnić porozumienie pomiędzy związkami zawodowymi, biznesem i przedstawicielami rządu (Cason 2000;Gomez Mera 2007).…”

“…Zwiększenie wpływów eksportowych oraz napływ inwestycji zagranicznych odgrywały także kluczową rolę w realizowanej przez ministerstwo finansów strategii stabilizacji poprzez związanie argentyńskiego peso z dolarem (tzw. Plan Wymienialności) (Gomez Mera 2007;Żuławska 2003).…”

“…Jego głównym celem była promocja produkcji samochodów w Brazylii, do czego miały zachęcać subsydia dla producentów i bariery taryfowe ograniczające import. Program ten składał się z trzech głównych elementów: zachęt inwestycyjnych, mierników promocji eksportu oraz ilościowych ograniczeń importu (Gomez Mera 2007;Cason 2000). Miał też ograniczyć wartość importu samochodów, któ-ra zaczęła gwałtownie wzrastać w 1995 r., co wpływało na pogłębianie deficytu wymiany handlowej i stanowiło wielkie zagrożenie dla wprowadzanego od 1 lipca 1994 r. Planu Reala (ryc.…”

“…efekt tequili, skłoniła inwestorów do wycofywania kapitałów, co poważnie zagrażało utrzymaniu płynności finansowej przez Brazylię. Dlatego też uważana za skrajnie liberalną administracja prezydenta F. Cardoso zdecydowała się na wprowadzenie tak protekcjonistycznego programu, który z jednej strony ograniczałby wartość importu samochodów, w sytuacji trochę przewartościowanej waluty, a z drugiej zachęcał do napływu kapitał zagraniczny (Żuławska 2003;Gomez Mera 2005;Gomez Mera 2007).…”