Localized pemphigoid simulating dyshidrosiform dermatitis

Levine, N.

doi:10.1001/archderm.115.3.320

Cited by 42 publications

(33 citation statements)

References 0 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Only microscopy, DIF in particular, permitted a correct diagnosis. Our patient was almost id entical to the patient described by Levine et al [1] in both clinical features and course. She also had the same erythematous-papu lar lesions on the back which have been con sidered to be a sign of the actual spreading of the disease [2], but did not respond to dapsone as well.…”

Section: Commentsupporting

confidence: 76%

See 1 more Smart Citation

Dyshidrosiform Pemphigoid

Rongioletti¹,

Parodi²,

Rebora³

1985

Dermatology

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

Section: Commentsupporting

confidence: 76%

“…To the best of our knowledge only one case has been reported in the English literature [1]. We re port herein an additional case.…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 70%

Dyshidrosiform Pemphigoid

Rongioletti¹,

Parodi²,

Rebora³

1985

Dermatology

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Distinguishing BP from other AIBDs of the dermal-epidermal junction may be difficult, especially cicatricial pemphigoid (CP) and epidermolysis bullosa acquisita (EBA) [3, 4, 5, 6, 7]. Indeed, BP has many clinical variants including mucosal involvement, a clinical feature theoretically characteristic of CP and EBA [8, 9, 10, 11]. Moreover, histological and standard immunofluorescence findings may be shared by BP, CP and EBA patients, and usually do not allow to clearly distinguish these diseases [12, 13, 14].…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Clinical Criteria for the Diagnosis of Bullous Pemphigoid: A Reevaluation according to Immunoblot Analysis of Patient Sera

et al. 2004

View full text Add to dashboard Cite

Background: We previously proposed a set of 4 clinical criteria for the diagnosis of bullous pemphigoid (BP) that consisted of age greater than 70 years, absence of atrophic scars, absence of mucosal involvement and absence of predominant bullous lesions on the neck and head. These results have been challenged because direct immunoelectron microscopy (IEM), which was used as the standard diagnostic criterion in our initial study, does not identify the different antigens of the basement membrane zone. Objective: To reassess the validity of these clinical criteria for the diagnosis of BP using immunoblot analysis of patient sera as the main diagnostic criterion, in order to precisely identify the antigens recognized by patient sera. Methods: One hundred and eighty-nine sera from patients with various subepidermal autoimmune blistering diseases (AIBDs) were tested by immunoblotting using dermal and epidermal extracts. IEM was used as a complementary diagnostic procedure in a few patients whose serum recognized BPAG2 exclusively or was negative in immunoblotting. Results: 142 patients (75%) had at least 3 of the 4 clinical diagnostic criteria. Sera from patients who lacked the set of BP clinical criteria were more frequently immunoblot negative (34%) than sera from patients who had the criteria (18%; p = 0.025). BPAG1 was more frequently recognized by sera from patients with the set of BP clinical criteria (78%) than by sera from patients without the criteria (45%; p = 5·10^–4). In contrast, BPAG2 was recognized by a great number of sera from patients who lacked the criteria of BP (71%), which was in accordance with the presence of numerous patients with cicatricial pemphigoid in this group. Among patients with various subepidermal AIBDs, the diagnosis of BP could be made with a sensitivity of 86%, a specificity of 90% and an excellent prognostic positive value over 95%, if 3 of these clinical criteria were present. Conclusion: These results confirm the interest of this set of clinical criteria for the rapid diagnosis of BP.

show abstract

“…Zmiany skórne mają charakter guzków lub grudek, którym towarzyszy nasilony świąd [19]; -postać erytrodermiczna -ma obraz uogólnione-go stanu zapalnego skóry z obecnością złuszcza-nia, pęcherze zwykle nie występują, przynajmniej w początkowym okresie choroby. Ta odmiana sprawia szczególne trudności diagnostyczne [20]; -postać dyshydrotyczna -przypomina wyprysk pot nicowy rąk i stóp, klinicznie objawia się obecnością drobnych pęcherzyków tworzących skupiska z towarzyszącym nasilonym świądem [21]. Bardzo rzadką odmianą pemfigoidu jest postać, w której nie stwierdza się zmian skórnych, natomiast dominującym lub jedynym objawem jest nasilony świąd [22].…”

Section: Obraz Klinicznyunclassified

Pemphigoid – diagnosis and treatment. Polish Dermatological Society Consensus

Woźniak¹,

Dmochowski²,

Placek³

et al. 2016

View full text Add to dashboard Cite

19StreSzczenie Pemfigoid (ang. bullous pemphigoid -BP) jest autoimmunizacyjną podnaskórkową dermatozą pęcherzową, która dotyczy w głównej mierze osób w wieku starszym. Rozpoczyna się zwykle po 65. roku życia, a główną grupę tworzą osoby powyżej 80. roku życia. W ostatnich 15 latach zachorowalność na BP ze względu na starzenie się społeczeństw w całej Europie stale wzrasta. Podstawą laboratoryjnego rozpoznania BP jest badanie immunopatologiczne wycinka skórnego, w którym stwierdza się związane in vivo IgG/C3 o układzie linijnym wzdłuż granicy skórno-naskórkowej. W celu ustalenia charakterystyki antygenu lub antygenów rozpoznawanych przez autoprzeciwciała wykonuje się badania techniką ELISA z rekombinowanym antygenem NC16a lub test BIOCHIP. Leczenie BP ma na celu zahamowanie wysiewów nowych zmian skórnych, wygojenie zmian wcześniejszych i opanowanie świą-du. Obecnie najskuteczniejszym i najbezpieczniejszym leczeniem BP jest klobetazol w kremie stosowany jako monoterapia na całe ciało. Do alternatywnych metod terapii BP należą metotreksat, połączenie tetracykliny z witaminą PP, natomiast prednizon, zwłaszcza w dużych dawkach (> 0,5 mg/kg m.c.) jest przeciwwskazany u osób starszych z obciążenia-mi internistycznymi. Leczenie trwa zwykle około 12 miesięcy i po tym czasie należy rozważyć jego zakończenie, gdy remisja zmian skórnych trwa dłużej niż 6 miesięcy, a kontrolne badanie metodą bezpośredniej immunofluorescencji jest negatywne oraz nie wykrywa się krążących autoprzeciwciał w teście ELISA. O nawrocie choroby mogą świadczyć: świąd, wydrapania oraz nowe zmiany rumieniowe i pęcherze. AbStrActBullous pemphigoid (BP) is an autoimmune subepidermal blistering disease affecting elderly people, more than 65 years old. Patients aged

show abstract

Localized pemphigoid simulating dyshidrosiform dermatitis

Cited by 42 publications

References 0 publications

Dyshidrosiform Pemphigoid

Dyshidrosiform Pemphigoid

Clinical Criteria for the Diagnosis of Bullous Pemphigoid: A Reevaluation according to Immunoblot Analysis of Patient Sera

Pemphigoid – diagnosis and treatment. Polish Dermatological Society Consensus

Contact Info

Product

Resources

About